می توان نقش رهبر انقلاب در تحقق «مردم سالاری دینی» را نقشی بی بدیل دانست؛ نقشی که اگر قرار باشد سابقه ای دیگر برای آن برشمرد برشمرد، تنها می توان به رهبری امام خمینی اشاره و با آن قیاس کرد.

حافظ نیوز/سرویس سیاسی اشاره: 14 خرداد هر سال، علاوه بر اینکه یاداور حزن و اندوهی عظیم به دلیل رحلت امام خمینی است، یادوار آغاز زعامت و رهبری مردی است که اینک پس از گذشت بیست و شش سال، می توان به درستی در خصوص روش و سیره عملی اش به قضاوت نشست و سبک خاص رهبری وی را «خامنه ایسم» نامید، سبکی منحصر به فرد در رهبری جامعه که می توان آن را در ادامه سبک رهبری امام خمینی تعریف کرد.

در طی بیست و شش سالی که از رهبری حضرت آیت الله العظمی خامنه ای بر ایران اسلامی می گذرد، چند شاخص اساسی را به عنوان محوریت سیره و روش رهبری ایشان می توان برشمرد، ویژگی هایی که هر کدام مزیتی منحصر به فرد برای کشور ایجاد کرده و ایران را در مقابل طیف وسیعی از توطئه های خارجی مصون داشته است.
 اعتقاد قلبی و التزام به مردم سالاری دینی؛ در منطومه فکری و عملی رهبر انقلاب، مردم سالاری دینی یکی از شاخص های اصلی و اساسی به شمار می رود.
* نهادی نظارتی چون شورای نگهبان از حمایت حداکثری رهبر انقلاب برخوردار است تا اجازه ورود افراد فاقد صلاحیت، نااهلان و اشخاص زاویه دار با اهداف عالیه انقلاب اسلامی را به عرصه رقابت های انتخاباتی و نهادهای انتخابی ندهد. در طی سالهای گذشته، به صورت مستمر به ویژه در ایام پیش از انتخابات شورای نگهبان و اصل نظارت استصوابی به صورت مستمر مورد هجمه سنگین و همزمان رسانه های معاند، رسانه های زنجیره ای داخلی و برخی چهره ها و جریانات سیاسی درون کشور واقع شده است، هجمه هایی که گاه آنقدر سنگین بوده که در نوع خود می توانسته است مشروعیت انتخابات را نزد افکار عمومی خدشه دار جلوه دهد اما حمایت قاطع رهبر انقلاب از نهادی که به انتخابات و نتیجه آن رنگ دینی می بخشد همواره موجب شده است این شورا بدون توجه به فشارها، به وظیفه خود عمل کند و در بررسی صلاحیت نامزدهای انتخاباتی دچار تردید و اغماض نشود.
* تاکید بر برگزاری مردمی انتخابات، دومین اصلی است که در التزام رهبر انقلاب به مردم سالاری دینی می توان مورد توجه قرار داد. نتایج انتخابات هایی که توسط مجریان و ناظرانی از بطن جامعه برگزار شده اند همواره مورد اعتماد عموم مردم واقع شده اند. به واقع تشکیک در صحت انتخابات، یکی از پروژه های قدیمی دشمنان نظام برای ایجاد تردید و شکاف میان مردم و مسئولان بوده است، پروژه ای که علیرغم سرمایه گذاری بسیار سنگین رسانه ای و تبلیغاتی و بهره گیری از عناصر نفوذی، به دلیل مردمی بودن انتخابات در ایران تا کنون شکست خورده و با توجه به سرمایه گذاری های صورت گرفته نتیجه قابل اعتنایی در بر نداشته است.
* و حلقه سوم التزام رهبر انقلاب به مردم سالاری دینی را می توان در پذیرش آرای عمومی جستجو کرد. می توان حدس زد در بسیاری از انتخابات های گذشته مانند ریاست جمهوری، اشخاصی بر سر کار آمده اند که شاید آن گزینه ای که رهبر انقلاب در انتخابات به او رای داده است نبوده اند، چه اینکه رای رهبر انقلاب همواره مخفی بوده و تیزبین ترین چهره های سیاسی نیز نتوانسته اند از بیانات ایشان، به درستی و به طور صد در صد تطبیق و تشخیص دهند که رای ایشان در انتخابات های گوناگون نصیب کدام کاندیدا شده، اما به هر تقدیر اشخاصی که با تایید صلاحیت شورای نگهبان و به اتکای رای مردم انتخاب شده اند همواره از سوی ایشان مورد پذیرش و تنفیذ قرار گرفته و در ادامه مورد حمایت واقع شده اند.
* حمایت حداکثری از رئیس جمهور منتخب یکی از ویژگی های منحصر به فرد رهبر انقلاب است. در بسیاری از مواقع، در شرایطی که روئسای جمهور تحت آماج شدیدترین حملات و بعضا نقدها قرار می گیرند این رهبر انقلاب است که با حمایت از رئیس جمهور، آرامش روانی را به جامعه و دولت باز می گرداند و در واقع، دست دولت را باز می گذارد تا آنچه در سر دارد در حوزه اقتصاد، فرهنگ و سیاست به منصه ظهور برساند تا مردم بازتاب حقیقی رای و انتخاب خود را در عملکرد دولت ببینند.
این در واقع بزرگترین درس عملی است که امامی می تواند به امت خود بیاموزد، آنچنانکه امام راحل نیز با بازرگان مخالف بود و به بنی صدر نیز رای نداد و حتی در پذیرش قائم مقام رهبری مرحوم منتظری نیز رای دیگران را علیرغم میل باطنی پذیرفت، اما همه این اتفاقات لازم بود تا مردم و نخبگان جامعه، بازتاب رای و اندیشه خود را در عمل منتخبان ببینند و از این طریق، بصیرت و آگاهی یابند.
* علاوه بر این، ویژگی منحصر به فرد دیگری که در سیره عملی رهبر انقلاب می توان به آن اشاره نمود، تلاش برای هدایت و راهبری صحیح دولت ها و دیگر قوای انتخابی در عین بازگذاشتن دست این نهادها برای اعمال برنامه ها و رویکردهای آنهاست.
در واقع «حرکت در راستای سیاستهای کلی نظام» و «عدم زیر پا گذاشتن خطوط قرمز» دو شاخص مهمی بوده است که می توان تمام تذکرات، نصیحت ها و در سطحی بالاتر، اوامر و ابلاغ های رهبری به دولت و مجلس شورای اسلامی را در این راستا ارزیابی کرد.
نقد اشرافی گری دولت کارگزاران و برخی سیاستهای توسعه سازندگی، نقد رویکردهای فرهنگی و سیاسی دولت اصلاحات و هشدار به جریان معاند داخلی و افشای پایگاه دشمن در مطبوعات، هشدار در خصوص انحراف در دولت دوم احمدی نژاد و برخی هشدارها در خصوص سیاست خارجی و چشم امید دوختن به توان داخلی در دولت فعلی، ابلاغ سیاستهای اقتصاد مقاومتی و ... نمادها و نشان هایی است که بیان می کند رهبر انقلاب در عین حمایت از دولتها و بازگذاشتن دست آنها برای اعمال نظرات و رویه ها، نسبت به انحراف از اهداف انقلاب نیز حساس بوده و به صراحت هشدارهای لازم را می دهند و از طرفی در ابلاغ سیاستها و جهت گیری های کلی نظام نیز صراحت دارند.
در منطومه عملی رهبر انقلاب، میتوان نقش رهبری در مدیریت نهادهای انتخابی را بسان راهبری دانست که انتخاب مسیر، شدت و ضعف حرکت و انتخاب اولویت را بر عهده ماموم گذاشته و تنها غایت و هدف نهایی را نشان می دهد و نسبت به طی نمودن طریقی که راه به قله ندارد هشدار می دهد و اگر لازم باشد، از انحراف از مسیر نیز جلوگیری می کند.
بنابراین از این منظر و با در نظر گرفتن جمیع عوامل ذکر شده، می توان نقش رهبر انقلاب در تحقق «مردم سالاری دینی» را نقشی بی بدیل دانست؛ نقشی که اگر قرار باشد سابقه ای دیگر برای آن برشمرد برشمرد، تنها می توان به رهبری امام خمینی اشاره و با آن قیاس کرد.

نویسنده: مصطفی مشفقیان