از ورود خودروهای سواری چینی به ایران بیش از یک دهه نمی‌گذرد. شاید بهترین مثال در این‌باره خودروی ام‌وی‌ام ۱۱۰ باشد که تلاش کرد با حذف ماتیز از بازار ایران جای آن را در سبد ایرانی‌ها بگیرد که البته در این میان موفق هم بود اگرچه در سال‌های بعد خودروهای دیگری در این اندازه اما گران‌تر به رقابت با آن پرداختند و توانستند سهم بازار را از این خودروی چینی بگیرند.
به گزارش حافظ، وطن امروز نوشت: به هر حال ورود خودروهای چینی از نیمه دوم دهه ۸۰ و با کاهش سهم خودروهای اروپایی در بازار ایران و کارشکنی ۲ شریک فرانسوی خودروسازان ایرانی از جمله پژو و رنو، شدت گرفت و اگرچه در ابتدا سهم کرمان موتور از مشارکت با خودروسازی‌های چینی بیش از دیگر خودروساز‌ها بود اما از سال‌های پایانی دهه ۸۰ دو خودروسازی سایپا و ایران‌خودرو نیز به این جمع پیوستند. این رویه و از سوی دیگر پایین بودن قیمت خودروهای چینی نسبت به خودروهای ساخت داخل و دیگر رقبای آنها در بازار از جمله خودروهای کره‌ای زمینه را برای هجوم گسترده سواری‌های بی‌کیفیت چینی به خیابان‌های ایران فراهم کرد.
هرچند گفته می‌شود ایرانی‌ها همچنان خودروهای اروپایی را ترجیح می‌دهند اما واقعیت آن است که چینی‌ها در حال قبضه بازار هستند. در همین حال تولیدکنندگان چینی برای صادرات محصولات مختلف خود به دیگر کشور‌ها یارانه و مشوق صادراتی ۸ تا ۱۶درصدی دریافت می‌کنند که این امر در عمل نظام تعرفه‌ای واردات خودرو را در ایران کم‌اثر کرده است. ابوالفضل حجازی، عضو هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران در گفت‌و‌گو با تسنیم با اشاره به مسائل و مشکلات پیش‌روی تولید داخل، گفت: با توجه به مسائل اشتغال، ارز و تأمین منابع مالی بنگاه‌های اقتصادی در کشور، برای ایجاد فرهنگ مصرف کالاهای ایرانی، دولت باید این عمل پسندیده را که مقام معظم رهبری و علمای قم بر آن تاکید کرده‌اند از خود شروع و فرهنگسازی کند.
حجازی با اشاره به لزوم تجدیدنظر در اختصاص ارز مبادله‌ای به واردات کالا، ادامه داد: به واردات کالاهایی که در کشور با کیفیت لازم تولید می‌شوند نباید ارز مبادله‌ای واردات داد و باید آنها را در ردیف کالاهای عادی برگرداند. حجازی با بیان اینکه رقابت تولیدکنندگان داخلی و واردکنندگان به سختی در حال انجام است، اظهار داشت: برخی واردکنندگان تنها با گرفتن یک دفتر تجاری و ایجاد کمترین سرمایه‌گذاری، اقدام به واردات کالا و رقابت نابرابر با تولیدکنندگان داخلی می‌کنند. وی با اشاره به اینکه قیمت تمام شده تولیدات داخلی ما از کالاهای وارداتی پیشی گرفته است، خاطرنشان کرد: تولیدکنندگان ما برای واردات ماده اولیه،خرید از مواد اولیه داخلی و فروش محصول خود، مالیات برارزش افزوده پرداخت می‌کنند اما واردکنندگان تنها در مبادی مرزی به همراه سود بازرگانی، ۹درصد مالیات پرداخت کرده و بدون حاشیه خاص و هزینه‌های سربار می‌توانند رقیب تولیدکنندگان داخلی باشند. حجازی اظهار داشت: برخی از کالاهای وارداتی با در اختیار داشتن ارز مبادله‌ای برای واردات قیمت تمام شده خود را به حدی پایین آورده‌اند که عرصه بر تولیدات داخلی تنگ شده است.
وی تصریح کرد: تعداد زیادی از واحد‌های تولیدی ما با حداقل ظرفیت و رکود در حال فعالیت هستند که این امر نیز بر قیمت تمام شده کالا در کشور تاثیر می‌گذارد. وی با هشدار درباره نفوذ خودروسازان چینی در بازار کشور اظهار داشت: صنایع خودروسازی ما در وضعیت خطر قرار گرفته‌اند زیرا خودروهای چینی با وجود تعرفه واردات، حضور پررنگی در بازار مصرف کشور ما دارند. حجازی اضافه کرد: تولیدکنندگان چینی برای صادرات محصولات مختلف خود به سایر کشور‌ها، یارانه و مشوق صادراتی ۸ تا ۱۶ درصدی دریافت می‌کنند که این امر عملا نظام تعرفه‌ای واردات خودرو را در کشور ما کم‌اثر کرده است. وی با مقایسه شرایط تولید ۲ کشور چین و ایران تاکید کرد: تسهیلات بانکی و تورم در کشور چین پایین است اما تولیدکنندگان ما تسهیلات بانکی را با سود ۲۷ درصد دریافت می‌کنند.
عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران با بیان اینکه برخی از کالاهای ما تا ۴۰ درصد هزینه سر بار دارند، ادامه داد: در صورتی که این هزینه‌ها حذف شود تولیدکننده ایرانی با تولیدکنندگان سایر کشور‌ها حتی چین می‌تواند رقابت کند. وی با برشمردن هزینه‌های سربار تولید در ایران، گفت: پرداخت مالیات بر ارزش افزوده که به جای مصرف از تولید گرفته می‌شود؛ تعرفه واردات مواد اولیه تولید، هزینه‌های بالای حمل و نقل داخلی و بخشنامه‌هایی که به تولید تحمیل شده از جمله مواردی بوده که تولید کالا را در کشور با مشکل مواجه کرده است. حجازی یادآور شد: کالاهای وارداتی (بویژه چینی) از قبیل مبلمان، لوازم خانگی، خودرو و... صنایع داخلی ما را حتی در بخش‌هایی که ۱۰۰ سال قدمت تولید دارند با رکود مواجه کرده یا به ورطه نابودی کشانده است. وی با بیان اینکه به دولت پیشنهاد می‌شود به جای موافقت و ارائه تسهیلات برای احداث کارخانه‌های جدید به کمک کارخانه‌های تعطیل و نیمه تعطیل بیاید، گفت: این کارخانه‌ها شرایط و ریل‌گذاری‌های ابتدایی تولید را دارند و برای ادامه حیات خود به پول ارزان نیازمندند تا در بازار بمانند.
