اگر ما در اولين گام بتوانيم از رنجاندن دل آن حجت يگانه الهى خوددارى كنيم و با پيمودن صراط مستقيم و دورى از خطاها و گناهان آزار و رنجشى به حضرت نرسانيم، موانع اساسى را رفع كرده ايم و در اين صورت، خواهيم توانست گامهاى بعدى را نيز در اين مسير برداريم.

یاصاحب الزمان(عج)! باز بهار رسید و «تو» بهار انسانها نیآمدی. فصل نو شد و باز به انتظار غبارگرفته ی ما زمان خورد!

مهدی جان! تو را انتظار می کشیم ، نه فقط برای خودمان که به فرموده خودت ظهور تو گشایش ماست.

تو را چشم در راهیم چون ...می دانیم که تو فقط برای هلاکت ظلم ، برای اجرای عدالت،برای شکوفایی اقتصاد و فرهنگ و دین...نمی آیی.

تو می آیی که به ما انسانها که قرنهاست در روزمرگی ها تمام می شویم، آداب زندگی بیآموزی. می آیی که به ما طعم زندگی در حضور و پناه معصوم علیه السلام را بچشانی و ما برای آمدن «تویی» که ما را به اصل الهی مان باز خواهد گرداند، امسال بعد از دعای تحویل سال برای تعجیل در ظهورت دعا خواهیم نمود و دعایی را که خود سفارش فرموده ای زمزمه خواهیم کرد.

دعایی که امام مهدی (عج) سفارش به خواندن آن نموده اند

حسن نصیبی می گوید: زیر ناودان طلا در حرم خانه خدا بودم که حضرت ولی عصر، امام زمان عج رادیدم. دفتری را به من عنایت نمود که در آن دعای فرج و صلوات بر آن حضرت بود.

سپس فرمود: به وسیله این نوشته ها بخوان و برای ظهور و فرج من دعا کن و بر من درود و تحیت بفرست.

وآن دعابرحسب مشهورچنین نقل شده است:
اللهم کن لولیک الحجة بن الحسن صلواتک علیه وعلی آبائه فی هذه الساعة وفی کل الساعة ولیا وحافظا وقائدا وناصراودلیلا وعینا حتی تسکنه ارضک طوعا وتمتعه فیهاطویلا

نقش ما در تحقق ظهور

«باید پذیرفت همین اعمال ماست که موجبات ظهور را فراهم کرده یا خدای ناکرده باعث تاخیر در امر فرج خواهد شد و هر عملی چه کوچک و چه بزرگ تاثیر بسزایی در این امر خواهد داشت . باور کنیم که هر یک از ما به تنهایی می توانیم ولو یک ثانیه ظهور را نزدیک سازیم و با پیوستن لحظه ها و ثانیه ها که گام به گام به فرج نزدیک خواهیم شد . بیائید با عمل خود همراه با شور و نشاط ، این باور را در خود و دیگران تقویت کنیم که ما هم می توانیم غریب فاطمه علیهما السلام را از غربت غیبت خارج سازیم و مگر از ما جز این انتظاری هست ؟»

«اگر ما در اولين گام بتوانيم از رنجاندن دل آن حجت يگانه الهى خوددارى كنيم و با پيمودن صراط مستقيم و دورى از خطاها و گناهان آزار و رنجشى به حضرت نرسانيم، موانع اساسى را رفع كرده ايم و در اين صورت، خواهيم توانست گامهاى بعدى را نيز در اين مسير برداريم؛ چرا كه ما همواره آرزو مى كنيم ذره اى بلا و آزار به آن حضرت نرسد و در دعاى ندبه مى گوييم: «عَزِيزٌ عَلَىَّ اَنْ تُحِيطَ بِكَ دُونِىَ الْبَلْوَى وَلَا يَنَالُكَ مِنِّى ضَجِيعٌ وَ لَا شَكْوَى؛ آقاى من! چقدر بر من سخت است كه رنج و بلا تو را احاطه كند و ناله و شكوايى از من به تو نرسد.»

آيا با اين حال رواست كه ما خود با رفتارهاى نادرستمان آن گرامى را بيازاريم و موانع غيبت حضرت را بيشتر كنيم؟

حضرت امام خمينى ـ رحمه الله ـ در اين باره مى فرمايد: «نامه اعمال ما مى رود پيش امام زمان ـ عليه السلام ـ [هفته اى دو دفعه] به حسب روايت، من مى ترسم ما كه ادعاى اين را داريم كه تبع اين بزرگوار هستيم، شيعه اين بزرگوار هستيم، اگر نامه اعمال را ببيند، و مى بيند؛ تحت مراقبت خداست، نعوذ بالله شرمنده شود... من خوف آن را دارم كه كارى بكنيم كه امام زمان ـ عليه السلام ـ پيش خدا شرمنده بشود [كه] اينها شيعه تو هستند اين كار را مى كنند! نكند يك وقت خداى نخواسته يك كارى از ماها صادر بشود كه وقتى نوشته برود، نوشته هايى كه ملائكةالله مراقب ما هستند، رقيب هستند، هر انسانى رقيب دارد و مراقبت مى شود، ذره هايى كه بر قلبهاى شما مى گذارد، رقيب دارد، چشم ما رقيب دارد، گوش ما رقيب دارد، زبان ما رقيب دارد، قلب ما رقيب دارد. كسانى كه مراقبت مى كنند اينها را، نكند كه خداى نخواسته از من و شما و ساير دوستان امام زمان ـ عليه السلام ـ يك وقت چيزى صادر بشود كه موجب افسردگى امام زمان ـ سلام الله عليه ـ باشد! مراقبت كنيد از خودتان.»

چرا به امام عصر(عج) ربیع الانام می گویند؟

«ربیع الانام» یعنی بارانی که باعث رشد و شکوفایی و زنده شدن حیات در موجودات می شود. یعنی با امام زمان ( عجل الله تعالی فرجه) تمام جهان هستی، حیات می یابد؛ به تعبیری جهانی که الان در آن زندگی می کنیم، هرگز رنگ بهار و زندگی را به خود ندیده است.

این صفت زیبای امام، همچنین، بیانگر آن است که هرکس بخواهد به سرچشمه ی شکوفایی و حیات دست یابد باید دست به دامن آن درّ هستی بزند و از باران رحمت و کرم روح بخش آن حضرت، بهره مند گردد.

اگر در معنای بهار دقت کنیم، درمیابیم که بهار باعث شادی انسان ها و دل های پژمرده را شاداب می سازد. حضرت مهدی ( علیه تهیة و السلام) نیز با ظهور خویش جان تازه ای به رگ های خشکیده ی جهان می بخشند و نور چشم مومنین می شوند. ان شاء الله

شعری از حافظ برای امام مهدی (عج)

دیگر زشاخ سرو سهی بلبل صبور / گلبانگ زد که چشم بد از روی گل بدور
ای گل به شکر آنکه توئی پادشاه حسن / با بلبلان بیدل شیدا مکن غرور
از دست غیبت تو شکایت نمی کنم / تا نیست غیبتی نبود لذت حضور
گر دیگران به عیش و طرب خرمند و شاد / ما را غم نگار بود مایه سرور
زاهد اگر به حور و قصور است امیدوار / ما را شرابخانه قصور است و یار حور
می خور ببانگ چنگ و مخور غصه ور کسی / گوید تورا که باده مخور گو هو الغفور
حافظ شکایت از غم هجران چه می کنی / در هجر وصل باشد و در ظلمت است نور
منبع : جهان نیوز