فیلم های او همانگونه که در نام فیلم نیز نشان داده شده اند، حامل پیام ها و مضامینی توحیدی، معنوی و دعوت حریت و انسانیت است.

همه ما مجید مجیدی را با اسمهایی مانند «آواز گنجشک ها»، «بچه های آسمان»، «رنگ خدا»، «باران» و «بيد مجنون» می شناسیم.

فیلم های او همانگونه که در نام فیلم نیز نشان داده شده اند، حامل پیام ها و مضامینی توحیدی، معنوی و دعوت حریت و انسانیت است. خود مجیدی در رابطه با درون مایه اصلی فیلم هایش می گوید: «بدون تكيه به معنويت، آنچنان كه در جای جای جهان می بينيم انسان ها، گرگهای درنده ای خواهند شد كه درندگان وحشی نيز شرمنده ددمنشی های آنانند.

در شرايطي كه جای خالی «خدا» بيش از هر زمان و عصری احساس می شود و تاريخ گواه آن كه بدون خدا، هر عملي مباح و آزاد است، بايد آزادگان نگران باشند، و از آن ميان، هنرمندان آزاده. در اين صورت چه باك از برچسب «تكرار» كه اگر تكرار «مذموم» بود و ناپسند بايد اولين اعتراض و بزرگترين اعتراض را به پيامبران نمود كه در طول اعصار و قرون، همه، سخن تكراری بر زبان رانده اند و پيام تكراری «بازگشت به معنويت» را سر داده اند».

مجیدی از جمله چهره های سرشناسی است که در سال ۸۶ با صدور بیانیه ای، توهین سروش به پیامبر(ص) را محکوم کرد. مجیدی در بخشی از آن بیانیه می گوید: «آن روز که جشنواره فیلم دانمارک را به خاطر بی حرمتی به پیامبر مهربانی کنار نهادم، بسیاری آن اقدام را سیاسی و حکومتی خواندند. در دنیای آلوده امروز کار به جایی رسیده که ارزش ها ضدارزش شمرده می شود و ضدارزش ها، ارزش. هر عملی چون به مزاج ما خوش نیاید در توهم خویش به جایی منسوبش می کنیم. اگر کسی از اعتقاد و باورش دفاع کند وابسته خوانده می شود و اگر آسوده بنشیند تا به مقدساتش بدترین توهین ها و ناروایی ها صورت گیرد، آزاده است».

در طول چند دهه فعالیت سینمایی در هنر هفتم، چند ویژگی در شخصیت مجیدی برجسته شده است که او را از دیگران ممتاز می کند. اول اینکه او یک کارگردان سازنده آثار فاخر است و گیشه ای ساز نیست. دوم اینکه شخصیت بین المللی و شناخته شده در مجامع هنری جهان است که تاکنون بالغ بر ۳۰ جایزه از جشنواره های مهم بین المللی دریافت کرده است. سوم اینکه مجیدی صرفا با تکیه بر هنر متعهد بود که توانست جوایز جشنواره های خارجی را دریافت کند نه هنر جشنواره ای به معنی خاص کلمه. چهارم اینکه هنر مجیدی ضمن اینکه سیاست را می فهمد، سیاست زده نیست. اما آن گسل اصلی میان مجیدی و دیگران که دلیل نگارش این یادداشت نیز هست، کارگردانی فیلم «پیامبر» توسط اوست.

توهین های مکرر محافل رسانه ای و هنری غربی به پیامبر (ص) و دین اسلام در کنار حوادث تروریستی پاریس و کپنهاگ و سیدنی و چپل هیل که همگی آنها تصویرسازی خشن و بی رحم از اسلام را در دستور کار دارند، در کنار اینکه بالفعل تهدید محسوب می شوند اما می توانند بالقوه فرصت باشند. فرصت از این منظر که اسلام از بایکوت خارج شده و تبدیل به «مسئله» افکار عمومی غربی و بین المللی شده است. پیام رهبر انقلاب به جوانان اروپا و آمریکا از این زاویه قابل تعریف و اهمیت سنجی است که رقیب آن را به خوبی درک کرده و این پیام مهم را در دستور کار بایکوت خود قرار داده است.

بنابراین پیام رهبر انقلاب به جوانان غرب، افق کار را برای همه ارکان فرهنگی و دیپلماسی عمومی و بخصوص هنر متعهد را به وضوح مشخص می کند. لذا از میان همه ظرفیت های موجود برای ایفای نقش فعال در عصر معرفی اسلام رحمانی به جهانیان، به نظر می رسد کارگردان فیلم پیامبر، با عنایت به ویژگی هایی که از وی برشمرده شد، این پتانسیل و توانایی را دارد که پیام اسلام اصیل را در همه قالب ها از یک عکس ساده با هشتگ #Letter۴u گرفته تا یک بیانیه حمایت آمیز گرفته تا یک مصاحبه با رسانه های خارجی گرفته تا یک سفر نمادین گرفته تا ساخت آثار تصویری با موضوع محتوای نامه گرفته و تا اشکال گوناگون، به گوش جوانان اروپا و آمریکا برساند و در این نقطه عطف، نقش محوری بازی کند؛ نقشی که می تواند نقش پیام رسان برای جوانان اروپا و آمریکا باشد.
 منبع : الف