در پشت پرده بازار پرسود فیلترشکن ها چه دستهایی در کار است و علیرغم گستردگی فعالیت فروشنگان فیلترشکن، چرا برخوردی از سوی مراجع ذیربط و ارگان های نظارتی با آنها صورت نمی گیرد؟ آیا شایعه دست داشتن برخی مراکز نیمه دولتی در فروش وی پی ان صحت دارد؟

حافظ نیوز/ «فیلترینگ» پدیده ای است که بسیاری از کشورهای جهان، از آن در راستای اهداف سیاسی و فرهنگی خود استفاده می کنند و برخلاف تصور عموم، فیلترینگ و اعمال محدودیت برای دسترسی به سایت ها در کشورهای اروپایی و آمریکا نیز وجود دارد. در کشور ما نیز فیلترینگ سابقه ای بیش از یک دهه دارد و تاکنون دست اندرکاران و متولیان فیلترینگ در کشور میلیون ها دلار صرف تدوین و اجرای روند های فیلتر کردن سایت های غیراخلاقی و مغایر با دیگر موازین کشور کرده اند.
اما در کمال تعجب و شگفتی، در نقطه مقابل نیز کاربران اینترنتی با هزینه کردن همین میزان پول برای خرید نرم افزارهای ضدفیلتر امکان دسترسی به اینترنت را برای خود فراهم کرده اند.
گرچه تا به امروز مسوولان مربوطه، استفاده از ابزار فیلترشکن را غیرقانونی اعلام کرده اند، اما استفاده از این نرم افزارها به خصوص در مواقعی که مثلا دسترسی به جی میل، یاهو و سایت های ارایه دهنده خدمات اینترنتی میسر نمی شود، به صورت چشمگیری افزایش می یابد. در واقع نخستین سوالی که مطرح می شود این است که چرا مسئولان و نهادهای ذیربط برخورد با فیلترشکن فروشان را فراموش کرده اند؟!
سایت دیلی دات در گزارشی به بررسی میزان استفاده از نرم افزارهای فیلترشکن در ایران پرداخته و در این باره می نویسد: در بازار نرم افزارهای فیلترشکن، پول زیادی نهفته است. این سایت مدعی است که در برخی موارد فروش نرم افزارهای فیلترشکن از سوی برخی نهادهای نیمه دولتی صورت می گیرد تا براین اساس علاوه بر دریافت سود از این بازار و ایجاد حس کاذب امنیت، نظارت بر کاربران را آسان تر کند.
در ادامه این گزارش آمده است: «دسترسی به بسیاری از بزرگ ترین وب سایت های دنیا از جمله توییتر و فیس بوک که حدود 20میلیون ایرانی در آن عضو هستند، در ایران امکان پذیر نیست. اما در ایران با خرید وی پی ان می توان مانند شهروندان هر جای دیگری از جهان به بخش عمده ای از اینترنت دسترسی پیدا کرد. فناوری ضدفیلتر در ایران غیرقانونی است اما بسیاری از وی پی ان ها به راحتی فروخته می شوند و به کاربران ایرانی این امکان را می دهند که فیلترینگ را دور زده و ظاهرا آن را بی تاثیر کنند.» براساس اعلام مسوولان دولت ایران از هر 10جوان ایرانی هفت نفر از وی پی ان استفاده می کنند؛ در عین حال موتور جست وجوی گوگل نیز نشان می دهد که دو میلیون نفر واژه «خرید وی پی ان» را به فارسی جست وجو کرده اند.
براساس گزارش2014 اسمال مدیا، کاربران و برخی از رسانه های ایران مدعی شده اند که تعدادی از فروشندگان وی پی ان، ارتباط نزدیکی با نهادهای دولتی و نیمه دولتی دارند. براساس اطلاعاتی که از 84هزارکاربر اینترنت در ایران به دست آمده، محبوب ترین ابزارهای دورزدن فیلترینگ و چگونگی عملکرد آن نشان داده شده است؛ براساس اطلاعات به دست آمده یکی از محبوب ترین ابزارهای ضدفیلتر «هات اسپات شیلد» است که 15/1درصد از کاربران مشتری آن هستند.
پس از آن سایفون3 و F-Secure FreedomeVPN قرار دارند؛ سه مورد از ابزارهایی که کاربرد آسانی دارند و اجازه می دهند وی پی ان ها توانایی خود را برای دورزدن محدودیت ها تبلیغ کنند. پس از آن «تور» توسط حدود 7/5درصد از کاربران ایرانی استفاده می شود. اما مسوولان دولت توانستند مانع دسترسی 75درصد از کاربران «تور» به اینترنت شوند.
دیلی دات در بخش دیگری از گزارش خود می نویسد: بیشتر ایرانی ها، مانند بسیاری از مردم در سراسر جهان، اگر بتوانند به فیس بوک وارد شوند چیز دیگری از اینترنت نمی خواهند.» گزارش های دیگر حاکی از این است که در سال2011، حدود 18میلیون ایرانی در هر زمان به اینترنت متصل می شدند.
حال سوالی که مطرح می شود این است که در پشت پرده بازار پرسود فیلترشکن ها چه دستهایی در کار است و علیرغم گستردگی فعالیت فروشنگان فیلترشکن، چرا برخوردی از سوی مراجع ذیربط و ارگان های نظارتی با آنها صورت نمی گیرد؟ آیا شایعه دست داشتن برخی مراکز نیمه دولتی در فروش وی پی ان صحت دارد؟
منابع خبری: کافه سینما - روزنامه شرق