در گفت‌وگوی تفصیلی با فارس مطرح شد:

ناگفته‌های حقیقی درباره تیم‌ملی، شیث، بازوبند کاپیتانی و نیمکت‌نشینی در پرسپولیس

15 بهمن 1393 ساعت 19:33

: دروازه‌بان پرسپولیس از اتفاقات اردوی دوبی، رابطه‌اش با شیث رضایی و ماجراهای تیم ملی ناگفته‌هایی را مطرح کرد.


به گزارش ، علیرضا حقیقی گلر جوان تیم فوتبال پرسپولیس روزهای سختی را سپری می كند. سال 1389 یكی از بدترین سال های ورزشی علیرضا حقیقی بود. در این سال نه تنها حقیقی جام ملت های آسیا را از دست داد بلكه بازوبند كاپیتانی پرسپولیس نیز از او گرفته شد. در ادامه ناكامی ها او این روزها به یك نیمكت نشین محض تبدیل شده است. همه این اتفاقات باعث شد خبرنگار ورزشی ، با حقیقی گفت‌وگویی انجام دهد. متن گفت‌وگوی تفصیلی فارس با حقیقی كه پس از حدود 5 ماه سكوت این دروازه‌بان انجام شده به شرح زیر است: فارس: دلیل اصلی سكوت تو كه حدود 5 ماه طول كشید چه چیزی بود؟ اگر برخی اوقات یك بازیكن سكوت كند برایش بد نیست. پس از برخی اتفاقات سعی كردم بیشتر سكوت كنم و تصور كردم با این كار حاشیه های خودم و حتی حاشیه هایی كه شاید به تیم بزرگ پرسپولیس لطمه بزند، كمتر می شود. به همین دلیل اصلا به اتفاقاتی كه می افتاد، دامن نزدم و فقط برای موفقیت پرسپولیس تلاش كردم. فارس: حالا چه شده كه می‏خواهی حرف بزنی؟ شرایط طوری رقم خورده كه الآن به این نتیجه رسیده ام كه باید حرف بزنم و از حقم دفاع كنم. گاهی اوقات برخی ها از این سكوت بهترین استفاده را می كنند تا یك نفر را زمین بزنند اما من كسی نیستم كه اجازه دهم از سكوتم كه فقط به خاطر موفقیت پرسپولیس بود، استفاده ابزاری و سوء استفاده شود. فارس: بهتر است ابتدا از ماجرای خط خوردن تو از تیم ملی در جام ملت ها شروع كنیم. واقعا دلیل اصلی این موضوع در دقیقه نود چه بود؟ من حدود 7 تا 8 ماه همراه با تیم ملی در اردوهای مختلفی بودم چون همیشه آرزو دارم برای موفقیت تیم ملی كشورم و سربلندی مملكتم تلاش كنم. پس از اینكه مدتی قبل از جام ملت های آسیا در اردو بودیم طبق هماهنگی های انجام شده قرار شد در دیداری دوستانه مقابل نیجریه با همه ستاره هایش قرار بگیریم. در این دیدار قرار بود طبق آماده باش مربیان تیم ملی من دروازه بان ثابت باشم اما از شانس بد من به یكباره این بازی لغو شد. اگر این مسابقه انجام می شد می توانستم خودم را ثابت كنم اما نشد. این اتفاق را گذاشتم به حساب قسمت و خواست خدا. فارس: كادر فنی تیم ملی نمی توانست فرصت دیگری به تو بدهد؟ پس از این اتفاق با تیم ملی راهی چین و كره برای بازی دوستانه شدیم. در یكی از تمرینات قطبی تمام دروازه بان ها را نگه داشت و دقایقی با آنها به گفت و گو پرداخت. قطبی به من، رحمتی و میرزاپور گفت به احتمال 99 درصد شما 3 دروازه بان تیم ملی برای حضور در جام ملت های آسیا هستید كه این موضوع انگیزه من را چند برابر كرد. فارس: اما با این حرف حتی یك دقیقه هم به تو بازی نرسید؟ من تابع كادر فنی بودم و اعتراض نكردم چون موفقیت تیم ملی برایم اهمیت داشت. بعد از این ماجراها با دعوت قطبی برای تشكیل اردو تا قبل از جام ملت های آسیا راهی قطر شدیم كه بازی تداركاتی هم انجام دادیم. من در این اردو بسیار آماده بودم و از كوچكترین فرصت ها بهترین استفاده را می كردم تا خودم را ثابت كنم. شرایط طوری رقم خورد كه در دومین بازی دوستانه برابر یك تیم خوب قطری با درخشش همه بازیكنان و ذره ای هم من موفق شدیم حریف را شكست دهیم. یك ضربه پنالتی را گرفتم كه خیلی ها اعتقاد داشتند برای روحیه تیمی ما بسیار لازم بود اما این بازی پخش زنده نداشت كه این هم شانس من بود. فارس: با این شرایط متوجه شدی چرا خط خوردی؟ واقعا نمی دانم چه اتفاقی افتاد. آیا دست های پشت پرده در میان بود یا خیر اما وقتی از تیم ملی خط خوردم ضربه بدی خوردم. فقط این را بدانید حرف ها و چیزهایی درباره تیم ملی می دانم اما به خاطر قولی كه به قطبی دادم آنها را در دلم نگه می دارم. فارس: چرا دلیلش را از قطبی نپرسیدی؟ چون نمی خواستم تیم ملی دچار حاشیه شود. در دلم گفتم قسمت من این بود. شاید خواست خدا بود من نباشم اما پس از خط خوردنم قطبی را كنار كشیدم و به او گفتم من از پدرم یاد گرفته ام مرد باشم به همین دلیل هرگز نامردی نمی كنم و حالا كه خط خورده ام پشت سر تو حرفی نمی زنم كه پایبند حرفم هم بودم. فارس: حقت بود كه خط بخوری؟ خیر. با توجه به تمریناتی كه كردم هرگز حق من خط خوردن از تیم ملی نبود اما باز هم می گویم شاید این خواست خدا بود. به همین دلیل تلاشم را چند برابر می كنم تا دوباره با افتخار به تیم ملی مملكتم كمك كنم. فارس: از تیم ملی بگذریم. درباره اتفاقات دبی همراه با پرسپولیس كه منجر شد دایی دوباره شیث را اخراج كند صحبت كن. واقعا در آن بازی شیث قصد اذیت تو را داشت یا تو می خواستی این كار را كنی؟ از سوال شما ممنونم. شیث رضایی یكی از بهترین دوستان چندین ساله من است و همیشه خواهد بود علی رغم اینكه چند مدتی است او را ندیده ام. من بازیكنی نیستم كه آبرو و شرف خودم را زیر سوال ببرم و یا بازیكنی كه مثل من لباس پرسپولیس را برتن كرده است را زیر سوال ببرم و بخواهم او را خراب كنم. فارس: منظورت این نیست كه در بازی با زلینا پاسی كه شیث به تو داد عمدی بود و او قصد خراب كردن تو را داشت؟ خیر، خواهش می كنم زود قضاوت نكنید و عادلانه حرف بزنید. وقتی كه من آن پاس را به شیث دادم او زمانی توپ را به من برگشت داد كه من در حال حركت به سمت عقب بودم تا درون دروازه قرار بگیرم. به همین دلیل نتوانستم در شرایطی كه رو به عقب حركت می كردم عكس العمل نشان دهم و روبه جلو بیایم. مهاجم حریف هم بسیار تند و تیز بود و دست شیث را خواند. همین موضوع باعث شد دروازه من باز شود اما برخی ها كه نمی دانم نام آنها را چه بگذارم سعی كردند اعلام كنند كه من می خواهم شیث را خراب كنم. من و خدای من می دانیم كه این موضوع اصلا درست نیست. فارس: قبول داری برخی ها به خاطر رابطه نه چندان خوب تو با شیث شك كردند؟ قبول ندارم. من و شیث از دوستان دیرینه هم هستیم. با موفقیت پرسپولیس خوشحال شدیم و با ناراحتی اش اشك ریختیم. برخی ها كه نمی دانم از كجا خط می گیرند تا من را خراب كنند دست به حاشیه سازی و ایجاد تفرقه بعد از این ماجرا برای پرسپولیس زدند. من و شیث در اردوهای مختلف حتی دبی و تركیه با همدیگر هم اتاق بودیم. فارس: پس معتقدی می خواهند تو را خراب كنند؟ بله اما دلیلش را نمی دانم كه چرا برخی ها دوست ندارند حقیقی موفق باشد. با این حال خدا آنقدر به من عزت داده تا با تلاش و كوشش زیاد به حقم برسم. اصلا باید به شما بگویم اگر پرسپولیس گل خورده توپ داخل دروازه من شده است و من بیشتر از همه باید ناراحت باشم. فارس: چه افرادی می خواهند تو را خراب كنند؟ من همیشه می گویم كار خبرنگاری بسیار سخت است و باید قدر این افراد زحمتكش را دانست اما متاسفانه برخی از دوستان مطبوعاتی هستند كه به دنبال اهداف خاصی می روند كه من به آنها می گویم عزت دادن به یك نفر فقط دست خداست و شما فقط یك وسیله هستید. این قانون دنیا است. فارس: دلیل اصلی نیمكت نشینی خودت را چه می دانی؟ دایی در فصل گذشته معتقد بود تو جزء 3 دروازه بان برتر ایران هستی. خدا را شكر دایی، یحیوی، عابدزاده و كاشانی در مدت حضورم در پرسپولیس همیشه به من لطف داشته اند حتی افرادی دیگر كه اسم آنها را نمی آورم هم به من این لطف را داشته اند. سال گذشته پس از حضور دایی در پرسپولیس ایشان من را شرمنده كرد و من را مورد لطف قرار داد كه روحیه بسیار خوبی برای من بود. برهمین اساس بود كه موفقیت هایم همراه با پرسپولیس به دست می آمد ضمن اینكه هیچوقت مغرور نبودم اما دلایلی باعث شد تا روی نیمكت پرسپولیس بروم. اگر من موفق بوده ام تا اینجا خواست خدا بود و اگر نیمكت نشین هم هستم قسمت است. فارس: یعنی فقط قسمت است؟ دلیل دیگری ندارد؟ من به تیم ملی دعوت شدم و بعد خط خوردم. این اتفاق در شرایطی افتاد كه نتایج پرسپولیس هم خوب نبود. شاید در این وقت بود كه دایی به این نتیجه رسید كه مشكل تیم در خط دفاع و دروازه است. به همین دلیل تغییراتی داد كه من به نظر ایشان مثل همیشه احترام می گذارم. بازهم خدا را شكر می كنم كه همیشه صبر بزرگی دارم و برای رسیدن به موفقیت تلاش را چاشنی كار خودم می كنم. فارس: یعنی نیمكت نشینی برای تو سخت نبود؟ چرا سخت نبود؟ مگر من به تیم خودم بی تعصب هستم؟ با تمام این حرف ها و انتقادهایی كه در رسانه ها از من شد تقریبا 5 ماه هیچ حرفی با هیچ رسانه نوشتاری و تصویری و حتی گفت و گوی ویزه نوروزی با مجله ها نداشتم دلیلش هم فقط دایی، كاشانی و پرسپولیس بودند. تنها در دلم گفتم شاید این خواست خداست. فارس: اما در برخی از بازی ها دروازه بان همیشگی نبودی... ببینید من در یك بازی متاسفانه از ناحیه زانو دچار مشكل شدم اما با توجه به شرایط تیم خم به ابرو نیاوردم. سپس در بازی برابر پاس همدان محروم شدم. همه این‌ها خواست خدا و قسمت بود و نمی شود آن را تغییر داد. اگر نیمكت نشین هستم نظر كادر فنی است. نمی توانم یقه دایی كه خودش از جنس فوتبال است را بگیرم و بگویم چرا به من بازی نمی دهی. ایشان صلاح دانست من نباشم. من هم كار خودم را همراه با سكوت كردم. همیشه برای پرسپولیس اگر داخل زمین بودم از جان مایه گذاشته ام و اگر بیرون زمین بوده ام برای تیمم دعا كرده ام. من بازیكنی نیستم كه وقتی لباس پرسپولیس را می پوشم نسبت به آن بی تفاوت باشم. فارس: درباره اتفاقات بوشهر بگو. قبول داری كاری انجام دادی كه خوب نبود؟ من همیشه دوست دارم حقایق را بگویم. در یك قسمت از ماجرا من مقصر بودم اما واقعا مردم بوشهر كه من علاقه خاصی به آنها دارم به من كم لطفی كردند. چون حقم نبود به من بی احترامی شود، اعتراض كردم. من بازیكن جوانی هستم و اصلا بازیكن ثابت پرسپولیس نبودم ولی وقتی در بازی برابر شاهین وارد زمین شدم هواداران شاهین هر حرفی و فحشی از دهانشان در آمد به من گفتند. این اتفاق از سوی كل ورزشگاه افتاد. چند دقیقه ای تحمل كردم اما به یكباره از كوره در رفتم. فارس: اما تو بازیكن ملی و سرشناستی هستی و نباید این طور از كوره در بروی. قبول دارم تحملم كم بود. شریفی رئیس محترم كمیته انضباطی فدراسیون هم این حرف را به من زد. او گفت تو ستاره سرشناسی هستی و باید در برابر اتفاقات حرفه ای تر باشی كه من هم قبول كردم. باز هم بابت این اتفاق عذرخواهی می كنم اما امیدوار هستم جو ورزشگاه های ما در آینده بهتر شود. ما بازیكنان هم، خانواده داریم و دوست نداریم آنها كه برای ما زحمات زیادی كشیده اند مورد بی احترامی قرار بگیرند. فارس: در بازی برابر الوحده هم گویا به دروازه بان حریف حمله كردی. ماجرا آن بازی چه بود؟ دروازه بان حریف بعد از آن فیلمی كه در زمین برای وقت كشی بازی می كرد در انتهای بازی برای هواداران ما شكلك در آورد و به سمت بازیكنان ما می رفت و كارهای عجیب می كرد. من هم فقط به او هشدار دادم كه اینجا ایران است. فارس: با زدن؟ متاسفانه بازهم باید بگویم یك سری از دوستان اتفاقات پس از بازی را انگار اصلا ندیدند و نمی دانند حقیقی یك ایرانی است. من را به امان خدا گذاشته اند و دروازه بان حریف را حمایت می كنند. به این عزیران باید بگویم من ایرانی هستم و دروازه بان الوحده، اماراتی. به هر طریقی كه شده برخی ها سعی كردند در این ماجرا من را مقصر بدانند. متاسفم برای كسانی كه فقط شعار ایرانی بودن می دهند اما اینطور پشت من را خالی می كنند. اگر من هم مثل بقیه توجهی به حركت دروازه بان الوحده نمی كردم خوب بود؟ فارس: یعنی تو مقصر نبودی؟ این دروازه بان حرف های خوبی به زبان عربی نمی زد. آقایان ایرانی كه از ایشان حمایت كردید؛ من پس از پایان بازی قصد رفتن به رختكن را داشتم اما به یكباره حرف های او را شنیدم. در شرایطی به سمتش رفت كه مازیار هم حرف های او را شنیده و در حال حركت به سمتش بود. سپس برای جلوگیری از درگیری مازیار و هشدار به او انگشتم را سمتش بردم و گفتم به زمین خودتان برو. حتی انگشتم هم به صورتش خورد اما برادران مطبوعاتی طوری قلمداد كردند كه با مشت به دهان این دروازه بان كوبیده ام. آیا این موضوع درست بود؟ فارس: نظر خودت چیست؟ خیر، باید بدانیم ما ایرانی هستیم. متاسفانه یك ماه از این ماجرا می گذرد اما باز هم عكس من را در روزنامه های خود منتشر كرده اند. آیا این رسمش است؟ من به این نتیجه رسیده ام كه می خواهند حقیقی را خراب كنند كه اگر درست باشد آنها را به خدا واگذار می كنم. حرفی كه همیشه پدرم در قبال افرادی می زند كه می خواهند من را خراب كنند. فارس: از پدرت گفتی. حضور او در تمام بازی ها در ورزشگاه و روحیه دادن به تو چقدر در موفقیت هایت تاثیر دارد؟ پدرم همه چیز من است، اصلا زندگی من است. برخی می گفتند كارهای پدرت تو را خراب می كند و بهتر است او در كنار تو در برخی از میادین نباشد اما من كسی نیستم كه به خاطر فوتبال پدرم را كنار بگذارم. البته شاید یك روز به خاطر پدرم فوتبال را ببوسم و كنار بروم. من همیشه سعی می كنم او را خوشحال كنم و شك نكنید حقیقی با وجود پدرش زنده است. فارس: درباره دربی 70 و برخورد هواداران با خودت بگو. ابتدا باید اعلام كنم كه شرمنده تمام هواداران هستم. وقتی كه متوجه شدم در تركیب اصلی نیستم برای روحیه دادن به رحمان احمدی داخل زمین آمدم. انتظار نداشتم اما به یكباره سرم را بلند كردم و دیدم طبقه اول و دوم ورزشگاه سرپا ایستاده و من را تشویق می كند. در دل خودم گفتم خدایا از لطفت سپاسگزارم. امیدوارم لیاقت خدمت به این هواداران را داشته باشم. این صحنه هیچوقت فراموشم نمی شود. فارس: با این حال دربی را باختید... باید از تمام هواداران معذرت خواهی كنم اما آنها بدانند حق ما باخت نبود. ما در دربی های 69 و70 می توانستیم برنده باشیم اما به اشتباهات بچه گانه باختیم. در دربی 70 گل بچه گانه و غافلگیر كننده ای دریافت كردیم. اگر صدا و سیما آمار را منتشر می كرد ما در خوشبین ترین شرایط 9 فرصت صدرصد گل داشتیم اما حریف یك نصفه فرصت داشت و به گل رسید. متاسفانه پرسپولیس در دربی 70 هر چه می زد به در بسته می خورد. ما هم قبول داریم به بازی زیبا امتیاز نمی دهند اما خدا وكیلی بچه های ما كم نگذاشتند. فارس: قبول داری این عذرخواهی شما باید سخت مورد قبول هواداران قرار گیرد؟ بله آنها حق دارند اما باز هم دربی وجود دارد و دنیا به آخر نرسیده است. به آنها قول می دهم در 3 دربی بعدی رنگ تیم پیروز قرمز باشد. فارس: درباره كاپیتانی پرسپولیس حرف بزن. آیا اقدام دایی كه انتخاب كاپیتان را به رای گیری گذاشت درست بود؟ تا جایی كه من می دانم از قبل كاپیتان پرسپولیس را بر اساس سابقه انتخاب می كردند. درست نیست دروغ بگویم هنوز هم بابت اینكه كاپیتان پرسپولیس نیستم ناراحتم چون حقم بود كاپیتان باشم. وقتی كه كاپیتان بودم متاسفانه از من خوب حمایت نشد. فارس: چرا؟ من یك جوان 21 ساله بودم. با این همه توقع بازوبند كاپیتانی به من رسیده بود. باید از من بیشتر حمایت می شد تا افتخار خدمت به این تیم را داشته باشم و زمین نخورم اما دایی صلاح دانست انتخاب كاپیتان پرسپولیس بر اساس انتخابات باشد كه من به این تصمیم احترام می گذارم. فارس: اگر خودت قرار بود به یك جوان 21 ساله برای كاپیتانی رای بدهی این كار را می كردی؟ نمی توانم دروغ بگویم؛ خیر. فارس: به نظرت دلیل اصلی ناكامی های پرسپولیس دایی است؟ نه، من مخالف این حرف هستم كه همه به دایی حمله كنند. شك ندارم دایی اگر در دربی 70 وارد زمین می شد ما شاید 6 بر صفر استقلال را شكست می دادیم اما علی آقا نمی توانست این كار را كند و خودش وارد زمین شود. حتی او از 4 مهاجم استفاده كرد اما نشد و شانس یار استقلال بود. فارس: پس مقصر بازیكنان بودند؟ خیر، به نظر من در دربی 70 بازیكنان هم بهترین بازی فصل را به نمایش گذاشتند اما موقعیت های صددرصد ما به گل تبدیل نشد. اگر در روز بد استقلال توپ های ما گل می شد چه بسا نتیجه ای عجیب رقم می خورد. البته زیاد نباید با این حرف ها موضوع را لوث كرد. قسمت بود باختیم. فارس: حرف آخر؟ از هر فردی كه درباره من حرف زد و من را مورد لطف خود قرار داد مثل عابدزاده، یحیوی،‌ دایی و افراد دیگری كه از استادان من هستند و مدیون همه آنها هستم تشكر می كنم. امیدوارم تیم ملی ما راهی جام جهانی 2014 شود. من هم سعی می كنم دروازه بان اول تیم ملی در جام جهانی باشم. امیدوارم خدا به من كمك كند. خیلی ها شاید ندانند حقیقی یك ساعت زودتر تمرینات خودش را در تمرینات پرسپولیس شروع می كند و نیم ساعت دیرتر هم می رود، با هدف كار می كند و حاشیه را دوست ندارد. گفت‌وگو: از مهدی نفر


کد مطلب: 4756

آدرس مطلب: https://www.hafezkhabar.ir/news/4756/ناگفته-های-حقیقی-درباره-تیم-ملی-شیث-بازوبند-کاپیتانی-نیمکت-نشینی-پرسپولیس

حافظ خبر
  https://www.hafezkhabar.ir