طنز تلخ روزگار تدبیر و امید آن است که گویا
حسین شریعتمداری ها از حق آزادی بیانی که امثال علی مطهری ها در این دولت
از آن برخوردارند بهره نمی برند!

حافظ نیوز/ سجاد زارع - سرویس سیاسی - یکی از آفت های بسیار فراگیر در جامعه سیاسی ما، مصادره به مطلوب مفاهیم اخلاقی است. شخصی را در نظر بگیرید که نظر رهبر انقلاب در مورد تخفیف مجازات سران فتنه و تبدیل آن به حصر را خلاف عدالت می داند، دانشجویان معترض به عملکرد خود را اراذل و اوباش ساندیس خور معرفی می کند، فتنه سال 88 را یک حادثه طبیعی تلقی می کند و خبرگان ملت را غافل از وظایف نظارتی خود می داند و آنها را به باد استهزا می گیرد؛ این شخص که علی مطهری نام دارد و مهمترین ویژگی اش شاید «پسر شهید مطهری بودن» است، این روزها با حمایت دولت اعتدالگرا به عنوان یک چهره معتدل! به دانشگاه ها و محافل مختلف علمی از جمله دانشگاه علوم پزشکی شیراز دعوت می شود و آزاد است که به بهانه آزادی بیان باز هم به نظام اسلامی اتهامات بی پایه و اساس وارد نماید اما در سوی دیگر این ماجرا، حسین شریعتمداری قرار دارد نماینده ولی فقیه و مدیرمسئول روزنامه کیهان؛ همان شخصی که انتقاداتش نه نسبت به نظام، بلکه نسبت به دولت یازدهم است و بر خلاف علی مطهری، اظهارات و نوشته هایش تحت نظارت و کنترل نهادهای قضائی و مطبوعاتی نیز قرار داردو بابت آنها بارها به دادگاه ها و مراجع ذیربط مختلف احضار و البته تبرئه شده است. اما طنز تلخ روزگار تدبیر و امید آن است که گویا حسین شریعتمداری ها از حق آزادی بیانی که امثال علی مطهری ها در این دولت از آن برخوردارند بهره نمی برند!
در حالی که از مدت‌ها قبل اعلام شده بود حسین شریعتمداری به دعوت بسیج دانشجویی و به مناسبت 16 آذر در این دانشگاه مراسم سخنرانی و پرسش و پاسخ خواهد داشت، مسئولان دانشگاه امیرکبیر علی‌رغم دعوت قبلی و اصرار بسیج دانشجویی این دانشگاه، با حضور شریعتمداری در این دانشگاه مخالفت کرده و سخنرانی وی را لغو شده اعلام کردند.
این اقدام در حالی است که بسیاری از محکومان و عناصر دخیل در فتنه به مناسبت 16 آذر در دانشگاه‌های مختلف تهران و شهرستان‌ها به سخنرانی خواهند پرداخت! به راستی اگر بنا بر باز شدن فضای نقد و شنیدن صداهای گوناگون در فضاهای دانشگاهی است، حذف صدای حسین شریعتمداری ها چه مفهوم و پیامدی به دنبال خواهد داشت؟ آیا با تداوم این روند دانشگاه های ما مجددا به سمت سیاست زدگی حرکت نخواهند کرد؟ به راستی کدام تفکر از ایجاد فضای تک صدایی بهره می برد؟