نیم نگاهی به سرنوشت روزنامه

حافظ نیوز/ می گویند سرمایه گذاری در عرصه رسانه، یا نیازمند عاشقان فرهنگ و هنر است و یا نیازمند مغرضان و مجانین! چرا که عرصه رسانه عرصه ای نیست که به لحاظ اقتصادی سودآور باشد و کمتر پیش می آید سرمایه گذاری در عرصه فرهنگ و رسانه پیدا شود که پس از چندی بتواند به طور مثال در یکی از بلوارهای معروف کلانشهری چون شیراز هتلی ده ها طبقه احداث نماید، از منظر سیاسی نیز سرمایه گذاری در رسانه، عرصه پرخطری است چرا که کمتر پیش می آید که رسانه ای راه استقلال در پیش گیرد و از جانب کانون های قدرت مورد تهدید واقع نشود. در واقع تنها ساحتی که می توان از بابت سرمایه گذاری در عرصه رسانه، از آن انتظار سود و منفعت داشت ساحت فرهنگ است.

سرمایه گذاری رسانه ای یک جریان خاص؛ از تحلیل روز تا ماه رویان
در بهمن ماه سال 85 روزنامه تحلیل روز در شیراز متولد شد و به روی دکه ها رفت. تحلیل روز ششمین روزنامه محلی سومین حرم اهل بیت (ع) محسوب می شد و در طبقه بندی سیاسی، مشخصا از جمله رسانه های اصلاح طلب شیراز به شمار می رفت که سردبیری و مدیریت آنرا "بهمن حاجات نیا" برعهده داشت و گویا این رسانه متعلق به بخش خصوصی نیز بود. تنها سه سال بعد، در 13 مهرماه 88 و در بحبوحه فتنه ای که این روزها در سالروز حماسه ای که منجر به فروکش کردن شعله های آن شد هستیم، در شمارگان 756 به حکم هیئت نظارت بر مطبوعات توقیف و سرانجام لغو امتیاز شد. لغو امتیاز رسانه مجازاتی غیر عادی به نظر می رسد و سنگین ترین نوع مجازات ممکن برای یک رسانه محسوب می گردد.
و اما چرا تحلیل روز لغو امتیاز شد؟
این روزنامه در ابتدای امر، کار خود را با اتخاذ رویکردی انتقادی و تهیه گزارش هایی از محلات فقیرنشین شیراز آغاز کرد و در این مسیر توانست توفیقاتی نیز کسب نماید اما در ادامه، سمت و سوی اصلی این روزنامه به تقابل با دولت وقت و بلکه نظام اسلامی سوق پیدا کرد. در روز پنجشنبه ۴مهر ۸۷ مقاله ای در این روزنامه منتشر شد با عنوان «ده سال پس از آن سخنرانی پر افتخار» و در آن، سخنان ضد صهیونیستی و ضد آمریکایی احمدی نژاد رئیس جمهور وقت کشورمان در سازمان ملل را تکرار مکررات خواند و مدعی شد «سخنان رئیس جمهور ایران نه تنها برای ایرانیان که حتی در گوش شنوندگان بین المللی نیز نخ نما شده و به گونه ای غیر قابل انکار بازگشت مواضع جمهوری اسلامی به سال های نخستین تکوین خود نمایان می سازد» تحلیل روز در حالی بازگشت به مواضع نخستین روزهای انقلاب را به صورت تلویحی، ارتجاع نامید که مقام معظم رهبری بارها، بازگشت به آرمانهای اولیه انقلاب را یکی از نقاظ قوت و برجسته دولت نهم برشمردند.
این روزنامه در ادامه حتی پا را فراتر از این گذاشت و با انتقاد از سخنان ضداستکباری شهید رجائی در نشست سازمان ملل در نخستین سالهای پیروزی انقلاب، آنرا تندروی خواند که منجر شد ایران برای مدت ۱۲ سال به سازمان ملل دعوت نشود.
عدول از ارزشهای سالهای اول انقلاب تبدیل به مشی روزنامه «تحلیل روز» شد و یکی از خطوط کلی این روزنامه، القای ناکارامدی سیاست خارجی دولت و بلکه نظام اسلامی در آن سالها بود.
این روزنامه که از پشتوانه مالی جریان اصلاحات در شیراز نیز بهره می برد، ماه ها توانست روزنامه های خود را بصورت مجانی در برخی از مدارس شیراز توزیع کند.
سال 88 اما نقطه عطف و در واقع پایان این روزنامه محسوب می شد. رویکرد رسانه ای و نوع تیترهای صفحه نخست این روزنامه در سال 88، بیش از هرچیز به «انتحار رسانه ای» شباهت داشت و گاهی تعداد تیترهای تکذیب شده در یک شماره این جریده، به چند مورد می رسید و این برای یک رسانه چه معنایی می تواند داشته باشد؟! هدف مسئولان و گردانندگان اصلی «تحلیل روز» از انتحار رسانه ای چه بود؟ چرا این روزنامه به جایی رسید که برخی عناصر فتنه گر و ضد انقلاب، در برخی پایگاه های اجتماعی نظیر فیس بوک آن هم در بحبوحه فتنه 88، آن را یک رسانه «قابل اعتماد» معرفی می کردند؟ گرچه اتهاماتی که منجر به لغو امتیاز این روزنامه شد، هیچگاه از سوی مراجع رسمی اعلام عمومی نگردید اما آنها که تحلیل روز را رصد می کردند، می دانستند و در واقع انتظار می کشیدند تا این روزنامه به انتهای کار خود نزدیک شود.
مدتی پس از توقیف این روزنامه، برخی رسانه ها از نگارش نامه بهمن حاجات نیا مدیرمسئول این روزنامه به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی خبر دادند که وی طی آن، اظهار داشت که ما روزنامه ای معتدل و مدافع کیان نظام و ولایت بودیم و البته انتقاداتی هم به دولت نهم داشتیم! و البته چندی پس از انتشار خبر این نامه، بیانیه ای از سوی جمعی از فعالان فرنگی شیراز منتشر شد که طی آن، این افراد رویه این روزنامه را فضا سازی غیراخلاقی و ایجاد تشنج در جامعه دانسته و از هیئت نظارت بر مطبوعات به دلیل انجام تکلیف قانونی خود تشکر کرده بودند.

ماه رویان؛ «قلم» و حکایت حرمتی که باید پاس داشته شود!
این روزها فارس شاهد ظهور رسانه ای تحت عنوان «ماه رویان» است که پس از دو سال توقیف توسط هیئت نظارت بر مطبوعات وزارت ارشاد، به حکم دادسرای عمومی انقلاب شیراز رفع توقیف شده است که بازتولد آن را باید مرهون سرمایه گذاری بهمن حاجات نیا، مسئول روزنامه لغو امتیاز شده تحلیل روز دانست.
در روزهای توقیف و لغو امتیاز روزنامه تحلیل روز و بلکه در بحبوحه فتنه 88، یکی از سوالاتی که ذهن علاقه مندان انقلاب اسلامی را معطوف خود ساخت این بود که چرا برخی افراد با استفاده از امکانات نظام اسلامی بر علیه این نظام و آرمانهای انسانی و شهدایش در حال فعالیت هستند؟ «قلم» که حرمت آن را از خون شهید نیز بالاتر دانسته اند چرا گاهی در جهتی بکار گرفته می شود که فتنه ای را در جامعه ایجاد و بارور سازد و القای شبهه نماید و مردم را در جهت بدبینی به نظام اسلامی تحریک کند؟
گرچه این مقال در مقام قضاوت در خصوص رویکرد نشریه «ماه رویان» نبوده و نیست و از طرفی بازتولد یک رسانه آن هم با حمایت بخش خصوصی در استان فارس را به فال نیک می گیرد، اما نیم نگاهی به سرنوشت روزنامه «تحلیل روز» و آنچه که در لفافه به آن اشاره شد و تاملی بر روزهایی که در فتنه 88 بر این انقلاب و ملت رفت، هر انسان بیدار و وجدان آگاهی را مجاب می سازد تا «ماه رویان» را از درافتادن به فتنه ای که «تحلیل روز» در آن گرفتار شد برحذر دارد.