ادامه مصاحبه با مهندس حقنگر عضو شورای اسلامی شهر شیراز : احیای منزل شهید دستغیب، از حضور سرمایه گذاران تا حضور سرمایه برداران، سرانجام پروژه های بین الحرمین و برج های دوقلوی تجارت جهانی، درآمد های پایدار شهرداری و مبحث فروش تراکم، سرمایه گذاری در پروژه های شهری، مدیریت واحد شهری...

سوال: در همین رابطه، ما منزل شهید دستغیب را داشتیم که به عنوان یک میراث ملی و فرهنگی مطرح بود، متاسفانه غفلت هایی شد و وضعیت این منزل رو به تخریب گذاشت و نهایتا سرانجام خوبی نداشت گرچه قبلا نهادهایی در این باره واکنش نشان داده بودند اما همه اینها در حد شعار باقی ماند. آیا شورای شهر در این باره از شهرداری و نهادهای مسئول مطالبه ای داشته است و برنامه ای برای احیا و تبدیل این مکان به یک مکان فرهنگی و مذهبی وجود دارد؟
جواب: من در جریان هستم که در زمان استانداری آقای رضازاده بحث هایی مطرح بود که این منزل احیا شود. می دانید که در نزدیکی منزل شهید دستغیب طرح توسعه مدرسه علمیه و تاریخی خان را داریم که طرح بزرگیست. در این طرح احیای منزل شهید دستغیب باید دیده شده باشد چون از زمان آقای رضازاده تکلیف شده بود که این احیا و مرمت و بازسازی صورت بگیرد.
 
به کجا تکلیف شده بود؟
به سازمان نوسازی و بهسازی در زمان آقای رضازاده دستور داده شده بود که این خانه احیا و بازسازی شود. الان گمان می کنم که سازمان نوسازی و بهسازی این طرح را در دست اجرا دارد. علاوه بر این ما خانه های علما و بزرگان دیگری را نیز داریم که در این محدوده هستند. مثل آیت الله حدائق یا آیت الله بها الدین محلاتی یا بسیاری از علمای دیگر که بخشی از هویت مذهبی و فرهنگی شهر هستند. از سوی شهرداری البته کار بدنه سازی و کف سازی این مکان ها انجام شده که اقدام زیبایی است یعنی وقتی در این کوچه های نوسازی شده آدم قدم می زند فکر می کند در شهرک سینمایی است! ولی واقعیت این است که پشت اینها خانه های خراب و مخروبه هایی هستند که اصلا قابل سکونت نیستند. پیشنهاد بنده این بوده که ما در این مناطق تاریخی بیاییم بافت و نمای کلی را تا حد امکان حفظ کنیم ولی درون این منازل را باز سازی و بهسازی کنیم که هم قابل سکونت شود و هم جلوه مناسبی پیدا کنند.
 
در مجاورت حرم شاهچراغ (ع)، پروژه بین الحرمین را داشتیم که مخالفت هایی در مورد ماهیت و سنخیت این پروژه با مکان مقدس شاهچراغ (ع) وجود داشت حتی از سوی نماینده ولی فقیه در استان علیه این پروژه مطالبی عنوان می شد، حال با توجه به طرح توسعه حرم سوال این است که سرانجام نهایی این پروژه چه خواهد شد؟ آیا به همان منوال قبل ادامه خواهد یافت و یا اینکه طرح جدیدی در دستور کار است؟
این پروژه، با توجه به سفری که مقام معظم رهبری به استان فارس داشتند و تاکید ایشان مبنی بر تغییر کاربری این پروژه، طرح دو سه سالی متوقف بود بعد از خروج از توقف و با توجه به مسائل پیش آمده، یک تعداد از مغازه هایی که در قسمت اول پروژه از قبل پیش فروش شده و مالک حقیقی داشت را ظاهرا نمی شد کاری کرد اما برای ادامه پروژه و بهره برداری از بقیه پروژه، کارهای فرهنگی و رویکرد مذهبی اتخاذ شد که هم اکنون نهادهایی چون سپاه پاسداران در بعد اجرایی کردن برنامه ها و پروژه های فرهنگی و مذهبی در این مکان برنامه ریزی هایی کرده اند. در حال حاضر بزرگترین نیاز عمرانی ما در این منطقه زائر سراست. زائرانی که برای زیارت از شهرهای دیگر می آیند بعضا در مکان های نامناسب چادر می زنند که مشکلات بعدی را به همراه دارد. اگر یک زائر سرای خوب و درخور در نزدیکی شاهچراغ (ع) داشته باشیم قطعا محاسن و استفاده های زیادی خواهد داشت. در واقع می توان گفت بقیه این پروژه به ساخت مکان های خدماتی و فرهنگی اختصاص دارد که قطعا بهترین کار ممکن در این باره است. البته باز هم تاکید می کنم که در مورد وجود برخی مغازه های از پیش فروخته شده در این مکان بهتر است تجدید نطر شود.
 
در همین راستا و برای تکمیل بحث، باید عرض شود که بحث خیلی مهم و جدی که طی چند سال گذشته در شهر شیراز با آن دست به گریبان بوده ایم این بوده که سرمایه گذارانی در شهر شیراز ورود و سرمایه گذاری می کردند که حرف و حدیث های فراوانی پیرامون برخی از اینها وجود داشت. از جمله همین طرح توسعه بین الحرمین و سرمایه گذارش که مورد اشاره واقع شد و یا پروژه برج های دوقلوی تجارت جهانی به مالکیت آقای محمد پور و همچنین پروژه ای در معالی آباد متعلق به شخصی به نام الخوری. شورای شهر چه مطالبه ای در این زمینه از شهرداری و یا نهادهای مسئول برای نظارت بر صلاحیت و نحوه سرمایه گذاری سرمایه گذاران داشته است؟ برای تبیین بهتر بحث، همین پروژه بین الحرمین که اشاره شد قطعا برای آزاد سازی این مکان و تخصیص آن به امور خدماتی و فرهنگی پول هنگفتی به صاحب اماراتی آن پرداخت شده است و این ضرری بود که از بیت المال مسلمین پرداخت شد. برای جلوگیری از تکرار چنین حوادث تلخ و ناگواری شورای شهر برنامه ای در دستور کار دارد؟
بحث خیلی جدی که این روزها در شورای شهر مطرح است بحث جذب سرمایه گذار است و اتفاقا رویکرد جدید شورا این است که به سمت جذب سرمایه گذاران بومی و محلی و دارای صلاحیت برویم. استان فارس یکی از ثروتمند ترین استان های کشور است که متاسفانه مدیریت سرمایه در آن وجود ندارد. یکی از راه ها این بود که شهرداری اوراق مشارکت برای ساخت و بهره برداری از این پروژه ها به فروش برساند. بنا بر تحقیقی که بنده انجام دادم متوجه شدم که خیلی از پروژه هایی که مربوط به سال 90 توسط شهرداری تعریف شده فاقد سرمایه گذار خصوصی بوده چرا که حساسیت ها در این مدت بسیار بالا رفت مبنی بر حضور سرمایه گذار و صلاحیت وی و اینکه اتفاقات گذشته تکرار نشود و در همین رابطه سخت گیری هایی وضع شده در نتیجه با توجه به شرایط فعلی استقبال چندانی به سرمایه گذاری نمی بینیم. یک راهکار منطقی در این باره همان بحث فروش اوراق مشارکت به صورت مشخص و تعریف شده توسط شهرداری است و دیگر اینکه مردم و اهالی استان فارس را دعوت به سرمایه گذاری کنیم. مثلا هم اکنون اهالی از شهر لار هستند که در سراسر دنیا سرمایه گذاریهای کلان انجام می دهند. چرا از اینها دعوت نشود که در شیراز و در مسیر مشخصی سرمایه گذاری کنند؟ اینها اگر به صورت تعاونی ورود کنند و در جهت برنامه های عمرانی و اجرایی ما سرمایه گذاری کنند قطعا هم نفعش متوجه خودشان می شود هم مردم و هم شهرداری، در همین رابطه شهرداری فعالیت ها و تبلیغاتی را صورت داده است که انشالله به ثمر خواهد نشست.
 
پیرامون سرنوشت نهایی پروژه برج های تجارت جهانی توضیح می فرمایید؟
در این رابطه، جلساتی در کمیسیون ماده پنج انجام شد و پس از بحث و بررسی فراوان تصویب شد که تعداد طبقات این برج مجموعا از چند ده طبقه به هشت طبقه کاهش یابد البته با توجه به فضایی که باید برای پارکینگ و غیره در نظر بگیرد. همچنین اقداماتی در دست است که حریم پیاده رو که متاسفانه به نوعی گرفته شده بود، بازپس گرفته شود لکن الان معضلی که وجود دارد این است که از نظر ما آقای محمد پور به عنوان مالک پروژه غیب شده است! یعنی نه خود پیگیر است و نه کسی را پیگیر این قضیه کرده. لذا قطعا شهرداری و شورای شهر اجازه نخواهند داد که تعداد طبقات بیش از هشت طبقه باشد، آن هم با رعایت مسائل خاص مربوطه از جمله فضای استانداردی که باید به پارکینگ اختصاص دهد و باز پس گیری حریم پیاده رو ولی معضل کنونی توقف و مبهم بودن سرانجام برنامه های مالک این پروژه است.
 
متاسفانه یکی از مسائلی که در کل شهرداری ها به صورت عرف وقانون نانوشته درآمده، بحث فروش تراکم به عنوان درآمد شهری است. شورای شهر آیا درآمد های پایداری را برای شهرداری تعریف کرده است که منجر شود نهایتا طی یک بازه زمانی، شهرداری شیراز از فروش تراکم بی نیاز شود؟
یکی ازراه های کسب درآمد برای شهرداری، تعریف همین پروژه هاست. الان ما به این نتیجه رسیده ایم که شهرداری با فروش تراکم و دریافت عوارض نمی تواند به حیات خود ادامه دهد و باید به فکر درآمد های پایدار و مطمئن باشد یکی از راه های درآمد پایدار همین بحث مشارکت مردمی در ساخت پروژه هاست. باز هم تاکید می کنم چرا یک سرمایه گذار اماراتی باید برای پروژه بین الحرمین حضور یابد؟خود شهرداری باید پروژه ای تعریف می کرد با مالکیت مردم؛ هم اکنون هدف از پروژه هایی که جدیدا تعریف شده، پر کردن همین خلا ها بوده و مشارکت مردمی در ساخت پروژه های مسکن و تجاری آغاز شده است که انشالله به یک درآمد پایدار برسیم. استان ما مثل اصفهان صنعتی نیست که از بابت مالیات از صنایع بتوانیم درآمد پایدار و مطمئن تعریف کنیم لذا باید دنبال تعریف مشخص مشارکت مردمی باشیم
 
آیا در همین راستا اوراق مشارکت خاصی برای پروژه ای تعریف شده است؟
بله برای یک سری پروژه های عمرانی و مشارکتی تعریف شده است که قرار است در سطح شهر انجام شود
 
ادامه دارد...
در ادامه می خوانیم: سرنوشت شهرک ها و محلات فقیر نشین، مدیریت واحد شهری از شعار تا عمل، معماری اسلامی در پروژه های تجاری و شهری، سرانجام پروژه مترو، نحوه تعامل با دانشگاه، آزمون و خطا در تعریف پروژه ها، شورای شهر یا شورای شهرداری و ...