به گزارش
حافظ خبر، مطابق عادت مطالب فضای مجازی را از جلوی چشم می گذراندم که نوشته ای نظرم را جلب کرد:
"
از آن روز که موسویِ به معنای واقعی کلمه مستقل در دانشگاه شیراز بدون حمایت هیچ تشکل، نهاد، جریان و گروهی روی مقوا نوشت #این_سه_استاد و جلوی درب دانشگاه تک و تنها ایستاد و نهایتا ده پانزده نفر کنارش ایستادند تا آن روز که یک تنه با نام و شماره دانشجویی خودش از ریاست دانشگاه شیراز شکایت کرد تا حق من و شمای دانشجو را مطالبه کند زمان زیادی گذشته است.
اگر چه تریبون و میکروفن به نام دیگران هوچی گری را ثبت کرد اما فکر و اساس اعتراض به آن سیستمِ دچار مشکل که هیات امنایی بودنش هر حرکت غیر قانونی اش را توجیه می کرد از دهان این فرد کلمه شد... بیشتر ما موسوی آرام، غیر سیاسی، فعال در حوزه قوانین آموزشی در دانشگاه شیراز را نمی شناسیم .
حتی نمی دانیم خبر حذف نمرات افتاده دانشجویان از کجا و بر اساس چه مبنایی بر سر زبان ها افتاد یا نمی دانیم چه چیز باعث مطرح شدن بحث کاهش سنوات مجاز در دانشگاه و حتی غیر مجاز بودن مبالغی که از دانشجویان انتقالی و مهمان اخذ می شود شده است .
در اصل اما حرکت جسورانه موسوی در حوزه آموزش آغاز تمام حق خواهی آموزشی دانشجویان دانشگاه شیراز است.
موسوی که دنبال نام نبود امروز اما برای سیستم مدیریتی دانشگاه شیراز به عنوان عنصر اصلی مطالبه گری شناخته شده و بنا بر شناختی که همه ما از مجموعه داریم حذف بهترین گزینه ممکن قلمداد می شود تا با تمرکز بر بی اعتنایی و بی خیالی ما تمامی مسائل را به حاشیه برانند و با پاک کردن صورت مساله فراموشی برایمان به ارمغان بیاورند .
مساله موسوی مساله کباب بز سلف و سطل آشغال نداشته مفتح و الهیات مسدود شده نیست. مساله موسوی مساله من و شمای دانشجو است.
اگر سیستم مدیریتی دانشگاه شیراز توانستند یک دانشجو را بخاطر مطالبه گری حقوق بر حق خود از دانشگاه اخراج کنند، اخراج کردن من و شما هم برای هر نوع مطالبه ای از بدیهیات است .
امروز که موسوی صرفا به دلیل مطالبه گری آموزشی و مزاحمت برای مجموعه مدیریت دانشگاه اخراج شده است صدای او باشیم... سکوت من و شما همه آن چیزی است که مدیریت دانشگاه از ما طلب می کند.
دانشگاه_شیراز
#سکوت_نکنیم
#اخراج_دانشجو "
کنجکاو شدم، پیج خود سید وحید موسوی را که در پست اولیه تگ شده، چک کردم اما چیزی ندیدم اما امان از حس کنجکاوی و فضولی های من که قطعا یکی از دلایل خبرنگار شدنم هم همین بوده، مشغول جستجو در فضای مجازی اینستاگرام با هشتگ هایی که شاید مرتبط باشد، بودم که از قضا یکی از دوستان خوبم مطلبی را با همین مضمون برایم فرستاد، خودم هم نیز در چند صفحه دیگر مطالبی مشابه دیدم که مخلص همه آن ها این بود:
"
سید وحید موسوی رو بیش از ده ساله که میشناسم. همشهری، هم محل، هم مدرسه‌ای، هم رشته‌ای(دبیرستان)، هم دانشگاهی و و و ...
همیشه آروم و متین و با شخصیت، خنده رو، خوش اخلاق، مومن و... کسی که مدت ها تلاش کرد تا تقاضای صنفی تاریخی دانشجویان دانشگاه رو به نتیجه برسونه و حالا هم به خاطر این مطالبه‌گری ها از دانشگاه اخراج شد!!!
اگر امروز جلوی این بی‌عدالتی نایستیم، به کسانی که برای احقاق حق ما تلاش کردند پشت کردیم...کسی دیگر حاضر است برای حق خواهی کلامی حرف بزند؟ جنبش و تشکل های دانشجویی که مدت هاست مرده اند...این اندک امید جوش و خروش دانشجویی رو هم نکشیم...
اگر امروز از #سیدوحیدموسوی حمایت نکنیم، این عاقبت همه ما خواهد شد...
#سیدتنهانیست "
همچنین بد نیست که به مطالب نوشته شده برروی پلاکاردی که به صورت دستنویس نوشته شده بود و سید وحید موسوی گویا جلوی دانشگاه شیراز به اعتراض دست گرفته بود، اشاره کنم:
" اینجانب سید وحید موسوی به دلیل اعترضات دانشجویی و صنفی آموزشی و در ظاهر به بهانه های آموزشی از دانشگاه شیراز اخراج شده ام.
چرا رای کمیسیون استانی مبنی بر ادامه تحصیل بنده در 20 شهریور، در 1 مهر توسط دانشگاه به صورت غیرقانونی ابطال شد؟
چرا کمیسیون استانی در 17 مهر فقط رای خود را درخصوص من عوض کرده است؟
چرا ممنوع الورود شده ام؟ چرا برای انجام کارهای اداری باید حفاظت فیزیکی دانشگاه مرا اسکورت کند؟
اینجانب خواستار :
1- بازگشت به تحصیل خود و باقی افرادی که مسئولین بعد از من و به خاطر من اخراج کرده اند، هستم
2- ورود دادستانی به موضوع فوت دکتر پویان چنگیزی "
متاسفانه در دانشگاه شیراز که از بزرگترین و مهم ترین دانشگاه های جامع کشور هست، خبرهای چندان خوبی بیرون نمیاد و از آن بدتر اینکه در بیشتر موارد مسئولین دانشگاه توضیح چندانی به خبرنگاران و رسانه ها نمی دهند و یا شاید هم توضیحی ندارند...
کنجکاوی افسار گسیخته ام بیش از پیش شده بود و باید حرف های سید وحید و مسئولین دانشگاه را می شنیدم.
با یک پیگیری کوچک شماره سید وحید موسوی را پیدا کرده و در تماسی تلفنی موارد زیر را مطرح کرد:
" من دانشجوی ورودی 92 مکانیک دانشگاه شیراز هستم. ترم گذشته مشروط شدم و برای ترم 13 در کمیسیون موارد استانی در اول شهریور درخواست ادامه تحصیل دادم و در 20 شهریور بطور عادی برای ادامه تحصیل من با توجه به اینکه معدلم بالای 12 بوده، رای موافق دادند.
با آغاز سال تحصیلی جدید با من تماس گرفته شد که به حراست دانشگاه مراجعه کنم، در جلسه با مسؤول حراست دانشگاه به من گفته شد که متن‌هایی که در کانال شیراز یونی منتشر می‌کنی محرک و ناامید کننده است، اگر همینطور ادامه بدهی اطلاعات و دادستانی ورود خواهد کرد؛ من در پاسخ گفتم اگر حرف و حرکت من اشتباه یا دروغ است، به من بگویید تا آن را اصلاح کنم. من بر اساس دانسته‌هایم از وضعیت دانشگاه عمل می‌کنم و وظیفه انسانی من این است که نسبت به مسائل بی‌تفاوت نباشم.
مسئول حراست در پایان آن جلسه گفت که پرونده ات را به معاونت آموزشی ارسال می‌کنم.
با وجودی که حدود دو هفته من بر سرکلاس های درس حاضر شده بودم، اخراج من کلید خورد.
چند روز بعد از آن از سوی معاونت آموزشی نامه ای به دانشکده ارسال کردند که بیان می کرد، سید وحید موسوی شرایط ادامه تحصیل را دارا نبوده و حکم کمیسیون استانی ابطال می باشد.
مشروط شدن من یک بهانه آموزشی بود تا راحت‌تر اخراج شوم، موضوع من در کمیته موارد خاص استانی مطرح شد و طبق قانون اجرای نظر و حکم کمیته استانی برای تمامی دانشگاه‌ها اجباری است اما معاونت آموزشی آن را لغو کرد و طبق آیین نامه دانشگاه من را اخراج کردند، گفتم که کار شما غیرقانونی است و من می‌توانم شکایت کنم، گفتند برو شکایت کن.
در جلسه ای که کمیسیون استانی موارد خاص در مهرماه برگزار شد، گویا مجدد پرونده من بررسی شد و حکم قبلی خود را ابطال کردند و اجازه ادامه تحصیل را به من ندادند و این حکم در حالی است که چندین وقت از شروع سال تحصیلی می گذشت و تمامی کلاس ها شروع شده بودند و اگر می خواستند که اجازه تحصیل را ندهند، از پیش از شروع ترم و در شهریورماه باید این اتفاق رقم می خورد.
طی ترم های پیش بودند کسانی که شرایطی به مراتب بدتر از بنده داشتند و بدون مشکلی با ادامه تحصیل آن ها موافقت شده بود اما این موضوع بهانه ای برایشان شده بود تا از دست منی که پیگیر ماجرای سه استاد، بحث سنوات و حذف نمرات افتاده، مرگ مشکوک دکتر پویان چنگیزی و چندین موضوع آموزشی دیگر بودم، راحت شوند که حتی یکی از مسئولان گفته بود اگر موسوی اخراج نشود، سنگ روی سنگ بند نمی شود و بقیه کسانی هم که موردی همچون وی داشته باشند را اخراج خواهیم کرد.
اخراج مابقی افراد مشابه من از این قرار است که بگویند با منی که موی دماغ دانشگاه شده بودم، همانند سایرین برخورد شده است.
در صورتی که با در خواست من مبنی بر بازگشت به تحصیل موافقت نشود، شکایت خواهم کرد.
در مورد منع الورودی هم اینکه فکرکنم هشت یا نه مهر بود و من در محوطه دانشگاه با یکی از مسئولان دانشگاه صحبتی داشتم و پس از صحبت های من که کمی تند بود، از روز بعد مرا ممنوع الورود کردند.
حتی در روزهای آتی هنگامی که برای انجام اموری اداری می خواستم به قسمت هایی از دانشگاه بروم، علاوه بر هماهنگی با حراست، فردی از حفاظت فیزیکی را نیز همراه من به قسمت های مختلف می فرستادند.
برای گرفتن موافقت ادامه تحصیل به قسمت های مختلف و با افراد مختلف صحبت کردم اما عزمی برای بازگشت بنده بنظر نمی رسد.
درخواست من ادامه تحصیل خودم و دانشجویان با شرایط آموزشی مشابه همچنین ورود دادستانی شیراز به ماجرای فوت دکتر پویان چنگیزی از اساتید نخبه و جوان دانشگاه شیراز است. "
در ادامه برای شنیدن نظرات مسئولان دانشگاه به ویژه مسئولین معاونت آموزشی و تحصیلات تکمیلی دانشگاه شیراز تلاش بسیار کردم و با وجود همکاری بسیار خوب روابط عمومی دانشگاه اما تا لحظه انتشار این مطلب جوابی از سوی هیچکدام از مسئولین دانشگاه ارائه نشده است.
البته قابل ذکر است که برخی از مدیران میانی و کارشناسان توپ را در زمین شخص معاون آموزشی دانشگاه انداخته و پاسخگویی را از جانب ایشان عنوان کردند اما به صورتی گفتند که این تصمیم در راستای قوانین آموزشی بوده و هیچ تخلفی روی نداده است.
خبرگزاری علم و فناوری در فارس برای روشن شدن هرچه بیشتر موضوع اخراج دانشجو سید وحید موسوی، تنویر افکار عمومی و جلوگیری از وارد کردن هجمه به اعتبار این دانشگاه مهم و حساس در کشور، آمادگی مصاحبه و برگزاری نشست با هر یک از مسئولین دانشگاه و درج توضیحات آن ها را دارد.
گزارش از
محمد صادقی