به گزارش
حافظ خبر، استان فارس و پیرو آن کلانشهر شیراز مدت زیادی است که از ناحیه مدیریت حال و روز خوبی ندارد؛ یک روز تخصص بر سر زبان هاست و گویا به مشکل لاینحل تبدیل شده و روز دیگری بومی بودن.
ملاک انتخاب مدیران برای استان پهناوری چون فارس و کلانشهر پر سبقه سیاسی و فرهنگی مثل شیراز روزانه در حال تغییر است و شرایط به گونه ای چیده شده که تا فردی در یک جایگاه مدیریتی قرار می گیرد و تازه می خواهد با وضعیت شهر و استان خو بگیرد که باید جای خود را به مدیر جایگزینش بدهد!
عوض بدل ها به ناچار شیراز را دچار تزلزل کرده و داشتن سرپرست بجای مسئول در پست های مدیریتی، خواه ناخواه پاسخگویی مسئولین را به حداقل رسانده است.
عمر مدیریت ها در خوشبینانه ترین حالت چند سال محدود است و شیراز غالبا حساس ترین شرایط را با حضور افرادی که یا بومی نبوده اند و یا به عنوان سرپرست انتخاب شده بودند پشت سر گذاشته، که همین موضوع اصل مطالبه گری و سوال و جواب از افراد مسئول را دچار خدشه کرده است.
اثراتی که مدیریت های کوتوله بر استان و شیراز گذاشته اند گویی چنان بر پیشانی این کلانشهر هک شده که دیگر گاهی منتظر مقوله هایی چون تغییر ناگهانی مدیر و یا انتخاب سرپرست هستیم.
شهرداری شیراز نیز همچون دیگر ادارات مستثنی از این موضوع نیست؛ همین هفته پیش شهردار شیراز طی یک ابلاغ، پنج نفر را به عنوان سرپرست و یک نفر نیز جهت تصدی معاونت فنی و عمرانی شهرداری انتخاب کرد.
در این حکم حمیدرضا اسماعیلی به عنوان سرپرست منطقه ۶، سعید معصومی سرپرست منطقه هفت، فرود بذرافشان سرپرست منطقه پنج، اصغر سروی سرپرست منطقه چهار، مسعود طهماسبی سرپرست منطقه سه، محمودرضا مهرجهانیان سرپرست منطقه یک و اسماعیل صالحی نیز جهت معاونت فنی و عمرانی انتخاب شدند.
پیش از این حسن آرگیو، معاون فنی و عمرانی کلانشهر شیراز بود که تنها ۲۲ ماه از عمر مدیریتی اش در این جایگاه می گذشت.
اگر شهردار شیراز آرگیو را فرد مناسبی برای این جایگاه می دانست قاعدتا باید بیش از این مدت، به او فرصت کار کردن می داد نه اینکه تا بخواهد با فضای کارش آشنا شود و چشم انداز کارهایش در سالهای آتی را در نظر بگیرد جایگاهش تغییر کند!
با این روش نه تنها خدمتی به شهروندان ارائه نمی شود بلکه شهر روز به روز با پسرفت مواجه خواهد بود.
اسماعیل صالحی پیش از این شهردار منطقه چهار، ۶، هفت و یازده بوده است که البته مسئولیت های دیگری در شهرهای آباده، گناوه، بندر دیر، بوشهر و دشتی را در کارنامه خود دارد.
محمودرضا مهرجهانیان نیز مسئولیت هایی چون شهردار منطقه چهار، معاون فنی و شهرسازی منطقه چهار، معاون مناطق ۶، یک، سه و هفت و مسئول امور مناطق معاونت شهرسازیو معماری شیراز را برعهده داشته است.
مسعود طهماسبی در گذشته شهردار منطقه پنج شیراز، شهردار صدرا، معاون فنی و امور عمرانی فرمانداری شیراز بوده و مسئولیت های دیگری در استان فارس برعهده او قرار داشته است.
اصغر سروی شهردار منطقه ۶ و معاون فنی و شهرسازی منطقه هفت، فرود بذرافشان شهردار منطقه سه و حمیدرضا اسماعیلی نیز شهردار منطقه یک شیراز بوده اند.
این جابجایی ناگهانی نشان از عدم توجه به متخصص پروری و انتخاب های بی حساب و کتابی دارد که از سالهای گذشته تاکنون رخ داده و این نوع مدیریت، مدت زمانی طولانی گریبانگیر شیراز شده است.
دو سال از عمر مدیریتی اسکندرپور در شهرداری شیراز می گذرد و هر چند ماهی یکبار شاهد عزل و نصب های متفاوتی هستیم؛ همین چند هفته پیش مطلبی درخصوص اداره سازمان سیما و منظر شهری شیراز با سرپرست را نوشتیم و انتظار می رفت هر چه سریعتر فکری برای سامان دادن به احوال این سازمان شود.
اما نه تنها مدیری برای سیما و منظر شهرداری شیراز انتخاب نشد بلکه در یک روز ۶ عزل و نصب سرپرست اتفاق افتاد.
به نظر می رسد ضرورت انتخاب سرپرست در شیراز یا به خوبی تبیین نشده و یا راه گریز مناسبی برای عدم پاسخگویی درخصوص عملکرد افراد در جایگاه های سابقشان است، همین چند ماه پیش بود که سیل شیراز در منطقه سه رخ داد و شهرداران فعلی و اسبق شیراز به عنوان مقصران این قضیه معرفی شدند.
حال می بینیم که دقیقاً شهردار همین منطقه بجای سر و سامان دادن به وضعیت محلات سیل زده که افراد محروم جامعه را نیز در برگرفته، از سمت شهرداری به منطقه منطقه مهمتری در ارتقا می یابد.
تغییر جایگاه پنج شهردار به طور همزمان و انتخاب آنها به عنوان سرپرست چنان عجیب به نظر می رسد که سوالات و ابهامات بسیاری را در اذهان ایجاد می کند که البته این موضوع متاثر از فضای ناپایدار شیراز و فارس در عرصه مدیریتی است.
شاید علت این انتصاب ها در یک روز به اندازه اینکه چرا شهردار شیراز پس از دو سال هنوز درگیر جابجایی مدیران شهری است شنیدنی و جالب توجه باشد!
استاندار می آید، فرماندار نداریم؛ فرماندار انتخاب می شود یک پایمان در شهرداری می لنگد...
یا درگیر و دار انتخابات شورا و مجلس هستیم و یا بفکر اینکه چه زمانی مدیر، جایگزین سرپرست می شود!
تب مدیریت همچنان پس از سالها در شیراز داغ است، کاردان های متخصص و متعهد قربانی نگاه کوتوله پروری کلان در کشور شده اند و نیروهای بومی به دیگر استان ها عزیمت و یا به جایگاه های ساده قناعت کرده اند.
شیراز شهری نخبه پرور به چنان فلاکتی رسیده که هر از گاهی یکبار جای نیروهای انسانی تغییر می کند و عدم ثبات در این کلانشهر به وضوح نشان می دهد که سیاست شهر را اداره می کند نه تخصص!
منبع: شیرازه
