به گزارش حافظ خبر، انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی در اواخر سال 98 اولین انتخابات پیش‌رو خواهد بود، اظهارنظرهای انتخاباتی جریان‌های سیاسی آغاز شده است. حسین شیخیانی، فعال اجتماعی استان بوشهر درباره این موضوع قلم به تحلیل مسائل مرتبط با این فضا زده است که در ادامه میخوانید:

«آزموده را آزمودن خطاست» ضرب المثلی کوتاه اما پرمعنا برای آن دسته از نمایندگانی است که طمع نموده‌اند در مجلس یازدهم نیز همچون مجلس دهم بر کرسی بنشینند؛ سه سال و اندی از انتخابات 7 اسفند سال 94 می‌گذرد. از روزگاری که کاندیداها و اطرافیانشان، نوید و مژده‌های رنگارنگ و پرطمطراق به مردم دادند و به هر زبان ممکن بیان داشتند که دِین خود را به مردم ادا خواهند نمود.
اینک بعد از 1145 روز از آن زمان و با فرا رسیدن سر‌رسید مژده ها، خبری خوش در میان نیست! انگار همگان از جولان پیاز و گوجه و دلار می هراسند. گویی که سیلابی آمده و همه چیز را با خود برده است.

در چنین  وضعیت سختی که کمتر تجربه کرده ایم؛ در شرایطی که بسیاری نالان و گریانند؛ در شرایطی که بسیاری خانه و کاشانه ندارند؛ در شرایط سخت اقتصادی و معیشتی امروز، بی تردید امید مجدد به برخی نمایندگان بی تفاوت نسبت  به وضع و حال  مردم، قطعاً در دایره عقل سلیم نمی گنجد.

گلایه‌ها فراوان است. روی سخن با نمایندگانی است که سبد رأی خود را با حمایت مردمی پر کردند و از پل که گذشتند؛ به دوستان خود هم رحم نکردند.روزها و ماه های عسلی را  پی در پی خوش گذراندند و در عوض رفتارهایی را در دوران خدمت از خود بروز دادند که مردم بی شک آن را بر نمیتابند.  زمان تحقق شعارها  تقریباً پایان یافته و  چیزی نصیب مردم امیدوار دیروز و ناامید امروز نشده است. سفره هایی که قرار بود پهن تر شود، کوچکتر شده و نارضایتی عمومی فوران کرده. بسیاری از پدران بیکارند، مادران بسیاری بیمار و فرزندانی که سخت بی قرارند.

 مقصر کیست؟  به طور قطع هر که باشد مجلس و مجلس داران باید پاسخگوی مردم باشند. مطابق کلام امام خمینی(ره) مجلس در رأس امور است و باید برای این پرسش فراگیر مردمی پاسخی منطقی داشته باشد. دولت و وزیر و رئیس جمهور  همه در برابر نمایندگان در مقام پاسخگو و شما نمایندگان  در مقام پرسشگر قرار دارید.  اما  همین شما نمایندگان نیز در برابر مردم فقط و فقط باید پاسخگو باشید.  چه کرده اید که سفره ها این همه کوچک شده. کجای تاریخ این سرزمین سراغ دارید که این همه پیاز از دلار پیشی بگیرد و اشک مردم را درآورد.

این روزها اشک مردم از پیاز نیست. از بی تدبیری است. این مردم  عزیز چه خطایی داشته اند. در سایه اتحاد و همبستگی ملی، شما را به عنوان نماینده خود برگزیدند که برایشان کار کنید. قانون وضع کنید و شرایطی را فراهم آورید که در آسایش و آرامش باشند. قانون که برای شما سنگ تمام گذاشته و دست شما را آنقدر باز گذاشته که در سایه آن می توانید  هر کسی را به مجلس فرا خوانید و از او پاسخ بخواهید.

چرا در برابر گستاخی های برخی وزرا ساکت می مانید؟ چرا در برابر فساد مالی و شبیخون و هجوم دزدان  به بیت المال تدبیر نمی کنید؟ چرا  دغدغه سلفی با کاترین اشتون برایتان این همه مهم بود؟ چرا شرایطی را فراهم نکردید که مردم آرزو داشته باشند با شما سلفی بگیرند؟ چرا مردم از برخی از شماها این همه گریزانند و هزار چرا در چرای دیگر.   

حالا  که بسیاری از مردم صابون بی‌تدبیری مجلس دهم در برابر سیاست های دولت فعلی  در برجام و پسابرجام  به تنشان خورده ؛ بی شک از انتخاب های خود پشیمانند و معتقدند اگر در طی این سال های اخیر، مجلس درست  تدبیر کرده بود ، آمریکا و اروپا و  هم افزایی های برخی مسئولین کوته بین داخلی نمی توانست شرایط زندگی را بر مردم  این همه سخت کند . مردم به جز چند حرکت نمایشی، چیزی از شما نمایندگان ندیدند و وعده ها همه پوچ از آب درآمد. قطعاً اگر طرفداران برجام بیست دقیقه ای، قوانینی به نفع آسایش و رفاه مردم در بیست دقیقه وضع می نمودند. شرایط فعلی وجود نمی داشت. کدام نماینده مدافع این کارنامه خالی از نمره های قبولیست. آیا می پذیرید که در تقابل با کنگره آمریکا هم مردودید.

 دلخوش دفتر مراجعات خود نباشید. مگر نه این است که راه اندازی دفتر مراجعات مردمی می بایست در جهت صیانت از حقوق شهروندی و تکریم ارباب رجوع و برای طرح «شکایات، درخواست‌ها، گزارش‌ها و انتقادها و در «پاسخ» به انتظارات مردم حوزه انتخابیه باشد  و یا این نیست که از تجمیع آرای تک تک مردم،  این نمایندگی  و جلوس بر کرسی مجلس برایتان حاصل شده است.  پس چرا برخی از شما نمایندگان حتی  نسبت به مراجعات مردمی در دفاتر مستقر در ساختمان بهارستان  نیز پاسخگو نیستند. حتی پاسخگوی دوستان خود هم - که در ایام انتخابات خانه هایشان محل میتینگ انتخاباتی شماها بود- نیستند. بی تردید دفتری که در این مدت زمان توانسته بخش کثیری از درخواست‌‌های مردمی را پاسخ داده و رضایتمندی مردم شریف حوزه انتخابیه را فراهم نماید، می تواند قابل قبول باشد ولی عملاً در بیشتر حوزه های انتخابیه چیز دیگری اتفاق افتاده است.

مردم عزیز ایران اسلامی با  شعارها و وعده های ش ما نمایندگان دیگر کاری ندارند. مردم به سفره خالیشان نگاه می‌کنند، پدران به بچه های بیکار و بچه ها به پدران بیکار و شرمنده می نگرند . همه به هم نگاه می کنند اما شما  به مردم عملاً نگاهی نمی اندازید. نگویید ده ها قانون و استیضاح و سوال داشته ایم.  مردم خوان و بساط خالی، قیمت های سر به فلک کشیده و حقوق های نجومی، رانت و آلودگی های اقتصادی پنهان و آشکار را می بینند و نه چیزی غیر از این.

با همه تفاسیر و تعابیر از  عملکرد و رفتارهای نمایندگان مجلس، یقیناً مردم در دوره یازدهم کاندیدایی را بر می گزینند که عملکردگرا باشد و تئوری های تو خالی و پوچ نبافد، در پیگیری گرفتاری های فردی و جمعی مردم گوی سبقت از دیگران برباید، زنجیر محرومیت از دست و پای استان و شهرستان های حوزه انتخابیه باز کند ، دروغ ها و وعده های  ناشیانه و پر تکرار برای همراه ساختن افکار عمومی با خود طرح نکند و کلیدی باشد برای قفل زندگی مردم دردمند.

حال، دیگر زمان برای طرح مژده های فریبنده به سر آمده  و نارضایتی ها سر به فلک کشیده.  بدانید و خوب آگاه باشید که شعار مردم  در این روز های پرغصه تا روز انتخابات این است که «آزموده را آزمودن خطاست».