به گزارش پایگاه خبری تحلیلی حافظ، پنجم فروردین اگرچه در تقویم ایران به نام سیل شیراز ثبت شد اما آنچه که رنگ از این نام برد، سبزی ماندگار دل و دم گرم مردمانی بود که سال‌هاست به نیکوکاری و نیک اندیشی شهره آفاق هستند؛ مردمانی که در مهد تمدن و فرهنگ ایران زمین زندگی‌شان با گفتار و کردار و پندار نیک، پیوندی ابدی خورده است.
شیرازی‌ها نشان دادند که اگر به میهمانی می گویند "کاکو"، اگر تعارف می‌کنند که "بیو منزل قدمت سر چیش"، اگر بفرما می‌زنند و .... هیچ کدام تعارف نیست، همه از دلهای بی تکلفشان برخاسته؛ دلهایی که وسعتش به اندازه تمام ایران بلکه جهان است؛ دلهایی که صداقت دارد و با صفا و پر از رنگ‌های زیبای زندگی است.
در روزهای سخت سیل، همه شیراز برای پاک کردن خاطره‌ای تلخ از ذهن میهمانانشان دست بکار شدند؛ یکی خانه‌اش را برای اسکان مسافران اختصاص داد و دیگری در تامین مایحتاج و شهروندی برای تعمیر خودروها قدم پیش گذاشت و گروهی هم با حضور در بیمارستان‌ها به عیادت مصدومان شتافتند و ...
شهر راز اگرچه دو روز پر بلا را سپری کرد اما پرچم مردمانش بر قله نیک اندیشی و مهربانی افراشته ماند؛ مردمانی که دیوار مهربانی را ابداع کردند، شیرازی‌هایی که سال‌ها قبل بنیان گذار مجمع خیرین در عرصه‌های مدرسه سازی، تامین سلامت، خانه سازی و فرهنگ بوده‌اند و بار دیگر نام خود را با سنگ تمام گذاشتن در میزبانی، در خاطر جهانیان ثبت کردند؛ جایی که مهمترین جایگاه ثبت رکوردهاست؛ مردم شیراز نشان دادند که رکورددار صداقت، صفا، صمیمیت و انسانیت هستند.
انسانیت و همنوع دوستی مردم شیراز اما با رفتن میهمانان آسیب دیده از سیل، همچنان تداوم دارد و در کوچه پس کوچه‌های گل گرفته و تک تک خانه‌های زیر آب رفته محله سعدی و دیگر نقاط آسیب دیده، جاری است؛ این روزها در فضای مجازی فارس و شیراز هم مهربانی‌ توزیع می‌شود؛ تمام پیام‌ها، اطلاعیه‌ و اعلانی است برای حضور، همراهی و کمک به همشهریانی که تا چند روز قبل، سفره هفت سینشان، پهن و در خانه‌هایشان به روی میهمانان نوروزی باز بود.
امروز تمام شیراز متحد شده تا مردم محله گود گل کنان سعدی، نگران سرما، غذا، آب، دارو، لباس و .... نباشند؛ اگرچه همیشه کاستی‌ هست، اما بودن کنار یکدیگر، بهترین تسلی و دلگرمی است.
به راستی که پرچم مهربانی و میهمان نوازی و صفا و صمیمت شیرازیهای خونگرم، همچنان بر قله عالم افراشته است...

ایسنا