زهر مار، فیلمی که این روزها در جشنواره فیلم فجر در حال نمایش است فیلم مهمی در سینمای کشور نیست، اما حتما برای جامعه مداحان کشور و بلکه هیئتی‌ها و مذهبی‌ها یک اثر قابل تحلیل است.

زهر مار، فیلمی که این روزها در جشنواره فیلم فجر در حال نمایش است فیلم مهمی در سینمای کشور نیست، اما حتما برای جامعه مداحان کشور و بلکه هیئتی‌ها و مذهبی‌ها یک اثر قابل تحلیل است.
🔸ماجرای مداحی که بر اثر یک توطئه، با زنی مواد فروش همراه می شود و قصه فیلم در همین بستر شکل می گیرد. نخستین تجربه سینمایی سید جواد رضویان از جنس فیلم های سینمای تجاری است که اساسا برای گیشه ساخته می شوند تا در ژانر کمدی و با حضور بازیگران امتحان پس داده، گیشه را تصاحب کنند و چرخ های صنعت سینما را بچرخانند.
🔸اما شمایلی که از یک مداح اهل بیت در این فیلم ساخته می شود، می تواند از چند جهت قابل بررسی باشد:
💥 مداحان اهل بیت باید بپذیرند که «سلبریتی» شدن مصائبی هم دارد. این روزها که بسیاری از ذاکران اهل بیت آوازه کشوری و حتی جهانی پیدا کرده اند، فرصت نقدشان هم رسیده و دیگر نمی توان با عناوینی مانند «نوکران سیدالشهدا» برای آنها مصونیت قائل شد.
🔸مردم، اهل رسانه، سینما و کارشناسان حق دارند در عین ارادت به ساحت مقدس اهل بیت، مداحان را نقد کنند. زهرمار نخستین تجربه است و بدون تردید این مسیر ادامه دارد و نمی توان مقابلش ایستاد.
🔸همه هیئتی هایی که این فیلم را می بینند، قطعا به این نتیجه می رسند که فیلمساز شناخت درستی از این جامعه نداشته و تصویری کاریکاتوری از یک مداح ارائه می دهد که بسیار از واقعیت دور است، اما واقعا چه اتفاقی افتاده که نمای بیرونی جامعه ذاکران اهل بیت برای قشری از جامعه اینقدر عجیب شکل گرفته؟
🔸مداح قصه ما با بازی سیامک انصاری، از همان ابتدای فیلم به سبک یکی از ترانه های داخلی مولودی می خواند، سودای انتخابات دارد و می خواهد عضو شورای شهر شود، برای یک مداحی بالای قبر 3 میلیون تومان می گیرد، عرضه دفاع از خودش را در برابر توطئه‌های یک زن ندارد و در نهایت شمایل یک فرد ساده لوح و بی عرضه از او ساخته می شود.
🔸جالب تر آنکه در فیلم دیگر جشنواره امسال، «دیدن این فیلم جرم است» که اتفاقا با دغدغه انقلاب اسلامی ساخته شده و به مذاق بسیاری از دوستداران جبهه فرهنگی انقلاب خوش آمده، تصویر دیگری از یک مداح نشان داده می شود که تندخو و عصبانی مزاج است، پرخاش می کند، با منطقی مخدوش از آرمان هایش دفاع می کند و همه دغدغه اش فرماندهی یک پایگاه بسیج است!
💥 در چنین شرایطی بهتر است به جای انتقاد از سازندگان «زهر مار» و فیلم های دیگر، کمی لنز دوربین را به سوی خودمان بگیریم و ببینیم چه کرده ایم که بخشی از جامعه اینگونه قضاوتمان می کند؟حواشی سال های اخیر و تغییر رفتار برخی از مداحان چقدر در شکل گیری این تصویر چقدر موثر بوده است؟ بپذیریم که زمان نقد رسیده و گریزی نیست...
(نویسنده: رضا صیادی)