مشکل از آنجایی آغاز می‌شود که بسیاری از گروه‌ها و جریانات اصلاح طلب و همچنین اعضای شورا، انتظار دارند در مدیریت کلان شهری سهمی داشته باشند و به همین جهت، از خواهر زن گرفته تا همسر را به عنوان مدیر پیشنهادی، به شهردار شیراز تحمیل می‌کنند. طبیعتا شهردار نیز تا یک جایی می‌تواند در برابر این خواسته‌ها مقاومت کند...

🔸از همان روزی که علیرضا پاک فطرت از شهرداری شیراز رفت، معلوم بود کار شورا و شهردار بعدی بسیار سخت خواهد بود. چراکه سخت‌کوشی، حضور در کف میدان و انجام پروژه‌های عمرانیِ ملموس برای شهروندان شیرازی، برای شهرداری شیراز آبرو و اعتباری به ارمغان آورده و البته سطح توقعات و انتظارات را تا حد بسیار زیادی افزایش داده و بالا برده است.
🔸در این میان، شورای پنجم شهر و به تبع آن، شهرداری شیراز که اینک قریب ده ماه از فعالیت آنها می‌گذرد، با بحرانی جدی مواجه شده‌اند و آن، عدم مقبولیت و رضایتمندی عمومی است. این باور، گرچه هنوز در شهروندان شیرازی به صورت گسترده شکل نگرفته، اما کاهش سطح فعالیت‌های اجرایی و عمرانی شهرداری شیراز مسئله‌ای نیست که بتوان آن را کتمان کرد.
🔸به همین دلیل، به نظر می‌رسد اتاق فکر شورای پنجم شهر شیراز دریافته است که باید طرحی نو دراندازد تا اعتماد عمومی را از دست ندهد. اما لازمه طرح نو درانداختن، این است که اعضای شورا و مجموعه مدیران شهرداری شیراز، اصطلاحا این کاره باشند و راه‌های تامین بودجه و استفاده از ظرفیت‌های نانوشته در قانون را دریابند.
🔸سید عبدالرزاق موسوی، رئیس کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر شیراز در هفته‌ای که گذشت، در جمع خبرنگاران با اشاره به مشکلات عدیده در شهرداری شیراز، به دو مورد از جمله بدهی هنگفت شهرداری و لزوم کاهش هزینه‌ها با راهکار تعدیل نیرو اشاره و تلاش کرد معضل عدم براورده شدن انتظارات شهروندان از شهرداری را به این دو عامل نسبت دهد. وی در این باره گفت: حجم بدهی شهرداری شیراز، 2 هزار و 100 میلیارد تومان است که بخشی از آن نیز استقراضی بوده و اگر تسویه نشود، سود آن‌ها به این مبلغ اضافه می‌شود بنابراین، باید به سراغ بخش‌های مختلف شهرداری برویم و هزینه‌ها را کم کنیم، بخشی از نیروی انسانی شهرداری شیراز فاقد کارایی هستند و با ضابطه وارد این مجموعه شدند. وی در ادامه تصریح کرد: ما با مشکل نیروی انسانی در شهرداری مواجه هستیم، 3 هزار و 500 پست در شهرداری مصوب شده، اما 12 هزار نیرو در مجموعه شهرداری هستند که باید تعدیل شوند.
🔸گرچه دو عامل ذکر شده برای توضیح چرایی فربه شدن شهرداری و کم تحرکی آن، صحیح به نظر می‌رسد اما بررسی عملکرد 9 ماه گذشته شورای شهر و شهرداری شیراز نشان می‌دهد که مشکلات مجموعه شهرداری شیراز، فراتر از انباشت بدهی و یا مازاد نیروی انسانی می باشد.
🔸اگر از بالا رفتن سطح انتظارات مردمی پس از اتمام دوران شهرداری علیرضا پاک فطرت بگذریم، عامل مهم دیگری که باید به آن اشاره شود، سیاسی بودن بیش از حد، کم تحرکی و غیر متخصص بودن بسیاری از اعضای شورا و مدیران شهرداری است و این مساله، از چشم مردم نیز پنهان نمانده است.
🔸تنها کافیست به نطق‌های پیش از دستور بسیاری از اعضای شورا نگاهی بیندازیم تا دریابیم بسیاری از آنها، هنوز به صورت عملیاتی درگیر مسائل کلان شهر شیراز نشده‌اند و برخی از آنها، آنقدر که تا کنون موضع گیری سیاسی داشته‌اند درباره حل مشکلات شهر به ارائه طرح و ایده‌های راهگشا نپرداخته‌اند.
🔸و مسئله مهمتر، انتصاب مدیران ارشد و معاونان شهرداری شیراز است. طبیعی است که شهردار جدید شیراز، حق دارد که مدیران و معاونان مجموعه شهرداری شیراز را آنگونه که صلاح می‌بیند، منصوب کند و مجموعه‌ای یک دست در مجموعه خود ایجاد کند.
اما مشکل از آنجایی آغاز می‌شود که بسیاری از گروه‌ها و جریانات اصلاح طلب و همچنین اعضای شورا، انتظار دارند در مدیریت کلان شهری سهمی داشته باشند و به همین جهت، از خواهر زن گرفته تا همسر را به عنوان مدیر پیشنهادی، به شهردار شیراز تحمیل می‌کنند. طبیعتا شهردار نیز تا یک جایی می‌تواند در برابر این خواسته‌ها مقاومت کند و از یک جایی به بعد، باید برخی از پیشنهادات را بپذیرد.
🔸اما سرانجام پذیرفتن این خاصه پیشنهادات، چیزی جز گرد آوردن مجموعه‌ای از مدیران ناکارامد و غیر متخصص نیست و نتیجه علنی‌تر آن، افزایش نارضایتی عمومی از شهرداری شیراز و البته لیست امید است. بنابراین، همانگونه که قریب یک سال از عمر شورای پنجم می گذرد و انتظارات عمومی از این شورا براورده نشده است، سه سال باقیمانده از عمر آن نیز خواهد گذشت و اگر تحرک، مدیریت جهادی و اقدام انقلابی در مجموعه شهرداری شیراز حکم‌فرما نشود، در پایان سال چهارم شورای شهر، شیراز با یک عقب ماندگی فراگیر در بسیاری از حوزه‌ها مواجه خواهد بود.