استادی میگفت"آثار باستانی کارخانه هایی هستند که پدران ما برای ما بنا کرده اند و ما فقط باید از آن ها برداشت کنیم" حیف و صد افسوس که ما نه تنها میوه ای از این درختان پر ثمر نمی چینیم,بلکه تیشه بر ریشه اش میزنیم...

یادداشت  "حافظ نیوز" // زهرا رزمی 
استادی میگفت"آثار باستانی کارخانه هایی هستند که پدران ما برای ما بنا کرده اند و ما فقط باید از آن ها برداشت کنیم" حیف و صد افسوس که ما نه تنها میوه ای از این درختان پر ثمر نمی چینیم,بلکه تیشه بر ریشه اش میزنیم.

همه روزه هستند بسیاری از این آثار گرانبها که نفس آخر خود را میکشند و کسی بفکرشان نیست.نقش برجسته ها زیر باد و بوران محو میشوند و آثاری همچون آرامگاه کوروش اگر فکری بحالشان نشود نابود خواهند شد.

همه این ها ثروت های ملی ما هستند,بیت المال هستند.مگر آن روزی که حضرت امام خمینی (ره) اجازه تخریب کاخ های سعد آباد را ندادند در فکری به جز حفظ ثروت ملی بودند؟ مگر گردشگری صنعت سوم جهان امروز نیست؟تا چه زمانی باید به نفت وابسته باشیم؟تا چه زمانی دیگران باید کاشته های ما را درو کنند و میراث ما را به نام خود ثبت کنند؟

سازمان میراث فرهنگی,صنایع دستی و گردشگری از روز ازل برای چه منظوری برقرار شد؟مگر وظیفه اش حفظ این میراث گرانبها نیست؟رشته مدیریت گردشگری به چه منظور در دانشگاه ها تدریس می شود و چرا این همه فارغ التحصیل آن به جای در دست گرفتن سکان حفظ و ارتقا میراث فرهنگی, تنها به کار در آژانس های مسافرتی قانع می شوند؟

مگر اصل در کم کردن واردات و افزایش صادرات نیست؟پس چرا همه ساله میلیون میلیون مسافر و دلار به خارج از کشور صادر میکنیم و کاری برای وارداتش نمی کنیم؟

افراد بازنشسته چرا باید دوباره بر سر کار بیایند و میانگین سنی مسوولان ما را بالا ببرند؟

حرف,آری حرف ارتقا صنعت گردشگری زیاد است و عمل کم. کار بسیار است و کاردان کم,این حوزه جانی دوباره میخواهد و شاید گره این صنعت به دست جوانان فارغ التحصیل این رشته باز شود,به آن ها اعتماد کنیم,این صنعت در کشور ما بیمار است,به دادش برسیم.

به امید آن روز