به گزارش "حافظ نیوز"، تقریبا یک سال پیش بود که در چنین ایامی، فضای رسانهای و فرهنگی شیراز از این رویداد که پایتختی جوانان جهان اسلام به شیراز تعلق گرفته است آکنده شد. عنوانی دهانپُرکن و پرطمطراق که بسیاری از مسئولان شهر و استان، در آن روزها درباره آن سخن گفته و بر لزوم بهرهگیری از ظرفیتهایش تاکید کردند.
امروز اما طی مراسمی، فرصت یک ساله پایتختی جوانان جهان اسلام برای شهر شیراز خاتمه میابد و دهها ابهام و پرسش بیپاسخ را برجای میگذارد.
بد نیست مسئولان استانی که به گفته خود، مدتها برای کسب این عنوان برای شهر شیراز تلاش کردهاند به این پرسش صادقانه پاسخ دهند که این عنوان، چه فضا و فرصت جدیدی را برای شیراز و جهان اسلام و جوانانش خلق کرد؟
چه برنامه جامع و مدونی فارغ از برنامههای شعاری و تکراری برای بهرهگیری از این رویداد در این یک سال در نظر گرفته شد؟
نهادها و ارگانهایی چون سازمان ورزش و جوانان، شورای شهر، شهرداری، استانداری، اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان تبلیغات اسلامی برای بهره مندی حداکثری شیراز از این فرصت به وجود آمده چه برنامهریزی دقیقی انجام دادند و چند ساعت کار کارشناسی در اینباره صورت گرفت و چند برنامه فرهنگی در طی این یک سال انجام شد؟
چند درصد قریب دو میلیون شهروند ساکن شهر شیراز امروز میدانند که شهرشان طی یک سال گذشته عنوان پایتخت جوانان جهان اسلام را با خود داشته است؟
از چه تعداد از نخبگان فرهنگی و اجتماعی شیراز، استان فارس و کشور طی این یک سال، خواسته شد که درباره ظرفیتها و برنامههایی که میتوان به عنوان پایتختی جوانان جهان اسلام پیاده سازی و اجرا کرد فکر کرده، نظریهپردازی و ایدهپردازی کنند؟
فارغ از تورهای معمول گردشگری و تهیه بروشور و چند کلیپ برای عرضه در رسانه های بین المللیو یکی دو همایش کماثر، چه اتفاق شگرف دیگری برای شیراز و پایتخت جوانان جهان اسلام در سای که گذشت افتاد؟
چقدر از ظرفیت حرم مطهر شاهچراغ(ع) و دیگر امامزادگان واجب التعظیم شیراز و شناساندن آنها به جهان اسلام در این راستا اسفاده شد؟
همه اینها حاکی از آن است که در این باره، یک بی برنامگی فاجعه بار رخ داده و این فرصت طلایی که در ایامی مهم و سرنوشت ساز نصیب شیراز شد، همانگونه که به سرعت و راحتی ایجاد شد به سرعت و سادگی نیز از دست رفت و ماحصل آن نیز تنها یک عنوان زیبا برای درج در تاریخ شیراز است و دیگر هیچ!!
واقعیت آن است که فرصتی که در این یک سال نصیب شهر شیراز شد، فرصتی فراملی بود که مسؤولان مربوطه اقتضائات و الزامات این امر مهم را در نظر نگرفتند و نتوانستند در راستای خدمت به امت اسلامی و حل معضلات فراوان جهان اسلام گامی بردارند.
این در حالی است که اگر مسؤولان فرهنگی استان، از ظرفیتهای بسیار تشکلهای فرهنگی مردمنهاد، تشکلهای دانشجویی و نخبگان و اندیشمندان به درستی استفاده و بهرهگیری میکردند، در روزهایی که بیداری و اتحاد دو گمشده جوانان جهان اسلام است، میتوانستیم شاهد اتفاقات بسیار خوبی برای جهان اسلام باشیم اما حیف! که فرصت بادآورده را باد با خود برد چرا که کار به دست مسئولانی سپرده شد که شاید اینکاره نبودند!