طی چند سال اخیر، منطقه پاسارگاد در روز ۷ آبان ماه شاهد تجمع عده‌ای از مردم کشورمان است که برای گرامیداشت روز منصوب به کوروش گرد هم می‌آیند.

 "حافظ نیوز" // طی چند سال اخیر، منطقه پاسارگاد در روز ۷ آبان ماه شاهد تجمع عده‌ای از مردم کشورمان است که برای گرامیداشت روز منصوب به کوروش گرد هم می‌آیند.

۷ آبان روز کوروش؟
واقعیت آن است که در هیچ‌یک از تقویم‌های رسمی کشور و یا تقویم‌های رسمی جهانی، از ۷ آبان‌ماه به عنوان روز کوروش نامی برده نشده است. جالب آنکه تا یک دهه پیش نیز در این روز، خبری از برگزاری بزرگ‌داشت کوروش در وجود نداشته و جالب‌تر آنکه حتی در دوران پیش از پیروزی انقلاب اسلامی که تمرکز رژیم پهلوی بیش از هرچیز، بر باستان‌گرایی و مواردی از این دست بود نیز اثری از گرامی‌داشت کوروش در این روز به چشم نمی خورد.
اما با این حال، بر اساس یک نقل تاریخی غیر رسمی، روز ۷ آبان روزی است که کوروش در ۵۳۹ سال قبل از میلاد مسیح(ع) به بابل وارد شد و جالب آنکه این اتفاق، از حدود ۲۰۱۵ سال پس از تولد عیسی مسیح(ع) به ناگاه کشف شده و اهمیت یافته است!
اما چه شد که روز کوروش در کشور ما اهمیت دوچندان یافت؟ در زمان دولت نهم و ریاست اسفندیار رحیم مشایی بر سازمان میراث فرهنگی، اقداماتی برای مطرح کردن این مناسبت صورت ‌گرفت. مشایی در آذر سال ۱۳۸۷ در اظهاراتی، از در نظر گرفتن روزی به نام ”روز کوروش“ در تقویم ملی ایران دفاع کرد و چندی بعد ماکت آرامگاه کوروش در حیاط دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران به بهانه روز کوروش نصب گردید.
بدین صورت، بزرگداشت روز کوروش از سال ۹۰ آغاز شد و از این سال، شاهد تجمعات مردمی در منطقه پاسارگاد و در جوار آرامگاه منصوب به کوروش هستیم. نکته قابل تامل آنکه در نخستین مراسم‌های برگزار شده در سال‌های ابتدایی دهه ۹۰ به مناسبت گرامیداشت روز کوروش، شاهد تجمع‌های چند ده نفری و سپس چند صد نفری بوده‌ایم که پس از گذشت چند سال و با فراخوان گسترده شبکه‌های ماهواره‌ای و فضای مجازی، جمعیت این مراسم هر سال رو به فزونی گذاشته و اینک با یک جمعیت قابل توجه مواجه هستیم.

مراسم بزرگداشت روز کوروش در سال ۹۶ عجیب‌تر از سالهای پیش!
مراسم موسوم به بزرگداشت روز کوروش امسال بسیار متفاوت‌تر و بلکه عجیب‌تر از سال‌های گذشته برگزار می‌شود!
برخی نمایندگان فارس در مجلس شورای اسلامی، امسال برای پرشورتر برگزار کردن این مراسم، گویی با یکدیگر مسابقه گذاشته‌اند! 
بهرام پارسایی چندی پیش در نامه خود به رئیس جمهور پیشنهاد کرد که از بین روزهای تولد، وفات، روز نگارش منشور حقوق بشر به دستور کوروش و یا روز شروع و اعلام رسمی حاکمیت کوروش یک روز به عنوان روز کوروش نام‌گذاری شود. 
پارسایی در تشریح چرایی این رویداد می‌گوید: هر کشوری شخصیت بزرگی چون کوروش در تاریخش داشت، در تقویم ملی و در روزهای جهانی نام و یادی برایش پیدا می‌کرد اما حالا به جایی رسیده‌ایم که در تقویم ٣٦٥روزه کشورمان هیچ روزی به نام کوروش نیست... او در ادامه افسردگی فراگیر ایرانیان را با عدم برگزاری بزرگداشت برای کوروش مرتبط دانست! و در ادامه گفت: ”برگزاری جشن‌های ملی ازجمله بزرگداشت روز کوروش نه از جانب اغیار که از جانب خودی‌ها می‌تواند مایه شادی و شادمانی برای جوانان ایرانی باشد.“  پارسایی در ادامه سخنان خود ضمن قیاس عجیب حضرت شاهچراغ(ع) با کوروش و تاکید بر اینکه باید به کوروش نیز بالید می‌گوید: مردم شیراز هم به شاهچراغ‌شان می‌بالند و هم به مقبره کوروش و حافظ و سعدی. اینها با هم منافاتی ندارد...“ 
علی اکبری دیگر نماینده مردم شیراز در خانه ملت نیز در گفتگو با روزنامه شرق، با استناد به استدلال‌های بهرام پارسایی، خواستار نام‌گذاری یک روز به نام کوروش در تقویم رسمی کشور شد. جالب آنکه دانشگاه شیراز نیز از این قافله عقب نیفتاد و در همین ایام، میزبان برگزاری همایشی تحت عنوان ”میراث جهانی هخامنشیان“ شد؛ 
گویی یک اتاق فکر مشترک، میان نمایندگان شیراز و بسیاری دیگر از نهادها برای فراخوانی مردم جهت حضور در مراسم ۷ آبان تقسیم کار کرده است!

آیا مقبره کنونی در منطقه پاسارگاد متعلق به کوروش است؟
مورخان و کارشناسان آثار تاریخی به این پرسش با اما و اگرهای بسیار پاسخ می‌دهند.  در برخی متون تاریخی، این قبر به نام ”مقبره مادر سلیمان“ نام‌گذاری شده و در برخی دیگر از متون تاریخی نیز این مقبره به کوروش منتسب شده است. علاوه بر این، ابهام بزرگ‌تر در خود تاریخ ۷ آبان است. روزی که هیچ سندیت تاریخی درباره آن موجود نیست و به عنوان مثال، حتی به یک کتاب تاریخی معتبر نیز نمی‌توان اشاره کرد که این روز را متعلق به کوروش دانسته باشد! بلکه این روز تنها از جانب یک تشکل مردم‌نهاد برای بزرگ‌داشت کوروش پیشنهاد شده است.

هیاهو برای هیچ!
آنچه که در سال‌های گذشته در منطقه پاسارگاد در تاریخ 7 آبان مشاهده شده، چیزی جز جولانیافتن برخی گروه‌ها و فرقه‌هایی که بعضا با اساس اسلام ضدیت دارند نبوده به نحوی که هر ساله، با برپایی این مراسم شاهد ساختارشکنی‌های فراوان و تفرقه‌افکنی‌های بسیار به اسم بزرگ‌داشت کوروش هستیم.  به راستی چرا باید بزرگ‌داشت روز کوروش، به بهانه‌ای برای تجمع فرقه‌های ضاله و یا افراد ضد انقلاب و مخالف اسلام تبدیل شود؟ چرا برخی نمایندگان و یا نهادها باید به مراسمی که ضد انقلاب بر روی برپایی و گسترش آن حساب ویژه‌ای باز کرده، رسمیت بدهند و به آن سر و شکل قانونی دهند؟ آیا بزرگ‌داشت یک مراسم ملی باید به بهای زیر سوال بردن ارزش‌های اسلامی و انقلابی برگزار شود؟ آیا نمی‌شود مدافع برگزاری مراسمی بود که در آن هم نمادهای ملی پاس داشته می‌شود و هم شعائر اسلامی؟! 
به نظر می‌رسد اگر برگزاری یک مراسم به اسم بزرگداشت مفاخر ملی، به بهای زیر سوال بردن ارزش‌های اسلامی و تفرقه‌افکنی تمام شود بهتر است یا از برگزاری آن به کلی صرف‌نظر شود و یا مدیریت اجرایی و برگزاری آن را به گونه‌ای باشد که موجب تفرقه افکنی و هجمه به ارزش‌های دینی نگردد. با این حال، علیرغم وجود نظارت‌ها و کنترل‌های بسیار، با توجه به حضور گسترده گروه‌های ضد انقلاب و افراد فرصت‌طلب بروز اتفاقات ناگوار در این مراسم قابل پیش‌بینی است؛ اتفاقاتی که مسبب آن نمایندگان و ارگان‌هایی هستند که با اغراض غیر منطقی و غیر قابل توجیه، به دنبال برگزاری آن به هرقیمت هستند.