این اوضاع نابسامان فرهنگی و اجتماعی در تبلیغ بی ضابطه و بی حساب و کتاب نامزدها کی پایان میابد؟

به گزارش "حافظ نیوز"،می‌گویند روزی در بیابانی، مردی مشغول حفر چاه بود، از او پرسیدند چه می‌کنی؟ گفت پول گرفته‌ام که چاه حفر کنم تا به آب برسم. گفتند محال است در این بیابان بی آب و علف، به آب برسی! پاسخ داد شاید این چاه صاحبش را به آب نرساند اما من را که به نان می‌رساند!

پرونده انتخابات شوراها امروز به مدت ۴ سال بسته می‌شود و بسیاری از آنها که در و دیوار شهر را با عکس‌های خود جلد گرفتند، به شورا راه نمیابند اما بسیاری از چاپخانه‌ها و کانون های تبلیغاتی در این روزها، بار خود را بستند تا ۴ سال دیگر! به راستی این اوضاع نابسامان فرهنگی و اجتماعی در تبلیغ بی ضابطه و بی حساب و کتاب نامزدها کی پایان میابد؟

ناگفته نماند بسیاری از کاندیداها نیز بودند که در انتخابات ثبت نام کردند و میلیونها تومان هم خرج ستاد و تبلیغاتشان کردند اما می‌دانستند و یقین داشتند که به شورا راه نمیابند اما ترجیح دادند در آوردگاهی که حتی قانون جنگل نیز در آن حاکم نیست، تبلیغات و عکس‌های رنگی و گوناگونشان در و دیوار شهر را اشغال کند تا بلکه کمی حس شهرت‌طلبی‌شان ارضا شود!
و باز هم تاوان این بی ضابطه‌گی فرهنگی و بهم‌ریختگی اجتماعی و پول‌هایی که در این انتخابات‌ها فقط دور ریخته می‌شوند را باید آن کارگر بی‌نوا و رفتگر مظلومی بدهد که یک هزارم ارزش ریالی این حجم از تبلیغات، می‌تواند کل‌ مشکلات زندگی‌اش را برطرف کند و یا آن جوان بیکار و مجردی که سن ازدواجش را پشت سر گذاشته و یواش یواش دارد به یک بزهکار تبدیل می‌شود!
طرحی نو دراندازیم!