معمولاً برخی از ما ایرانی‌ها همواره با عینک سیاسی و از دریچه سیاست زدگی به مسائل مختلف نگاه می‌کنیم...

حافظ نیوز/ سرویس فرهنگی معمولاً برخی از ما ایرانی‌ها همواره با عینک سیاسی و از دریچه سیاست زدگی به مسائل مختلف نگاه می‌کنیم.
از ریز گردها و آلودگی هوای شهرهایمان گرفته تا بیکاری جوانان و رکود حاکم بر صنعت تا مسائل فرهنگی روز جامعه و حتی فوتبال و خلاصه هرچه که فکرش را بکنی!
این سیاست زدگی همان یگانه علت عقب‌ماندگی کشور ما در بسیاری از عرصه‌ها طی دهه‌های گذشته است.
پایتختی جوانان جهان اسلام و حواشی و برنامه‌های یک‌ساله‌اش نیز از این قاعده مستثنا نیست. به‌قدری چپ و راست و موافقان و مخالفان با اغراض سیاسی به این مسئله پرداخته‌اند که حقیقتاً جای نقد این قبیل مسائل از دریچه فرهنگی و تخصصی دیگر وجود ندارد.
سخنی که ما به آن معتقدیم و تلاش کرده این طی هفته‌های اخیر آن را مطرح کنیم کاملاً فرهنگی بوده و ربطی به خط و ربط سیاسی متولیان امر ندارد؛ چه آنکه اگر این برنامه در دولت اصولگرا نیز انجام می‌شد بازهم جای همین نقدها و مطرح کردنشان در سطح جامعه وجود داشت و قطعاً فارغ از نگاه‌های سیاسی، این مطالبه گری توسط این رسانه از مسئولان صورت می‌گرفت.
نقد ما به پایتختی جوانان جهان اسلام که شیراز آن را کسب کرده بر دوپایه استوار است:
نخست حواشی بسیار مراسم افتتاحیه که درشان عنوان جوانان جهان اسلام نبود و فراتر از بی‌دقتی، با یک عدم درک صحیح اقتضائات و الزامات فرهنگی مواجه بودیم و در ادامه، با توجیه گری همه مسائل و اصرار بر اشتباهات صورت گرفته و نهایتاً اصرار بر عدم عذرخواهی مسئولان ذی‌ربط!
و دومین نکته مورد اعتراض که شاید از نکته اول به‌مراتب مهم‌تر نیز باشد، مسئله برنامه‌هایی است که در طول این‌یک سال قرار است انجام شود.
گمانه‌ای که پس از نشست خبری استاندار محترم و مسئولان دستگاه‌های مرتبط با عنوان پایتختی جوانان جهان اسلام طی هفته گذشته نیز تقویت شد و دیگر جای هیچ شک و شبهه‌ای باقی نگذاشت که با یک اقدام نمادین و تا حدی از سر رفع تکلیف مواجه هستیم.
چیزی که از برنامه‌های ارائه‌شده در این نشست خبری می‌شد دریافت کرد و در صحبت‌های مسئولان نهادهایی چون رئیس دانشگاه شیراز، رئیس دانشگاه آزاد استان، رئیس پایگاه علوم استنادی جهان اسلام، رئیس بنیاد ملی نخبگان استان،  رئیس سازمان تبلیغات اسلامی فارس و بسیاری دیگر از حضار به‌وضوح به چشم خورد، این بود که برنامه‌های ترتیب داده‌شده برای پایتختی جوانان جهان اسلام بیش‌ازحد تصور، کلیشه‌ای و کلی هست و باید قبول کنیم نتیجه و خروجی جشنواره‌های عکس، تورنمنت ورزشی، جشنواره لباس سنتی، جشنواره فیلم کوتاه و ... بیشتر به متناسب با برنامه‌های ”روز شیراز“ است و مناسب شان عنوان پایتخت جوانان جهان اسلام نیست و نمی‌تواند به تبیین دیدگاه‌های فراملی رهبر انقلاب در بحث جوانان جهان اسلام بیانجامد.
باید قبول کنیم نتیجه و خروجی  برنامه‌هایی چون نمایشگاه عکس و جشنواره فیلم کوتاه و ارائه لباس‌های سنتی و برگزاری تورنمنت ورزشی و امثالهم، مواردی چون شفاف‌سازی مرز اسلام آمریکایی و اسلام ناب محمدی(ص)، جبهه سازی علیه استکبار جهانی، ایجاد شبکه جامع ارتباطی میان جوانان جهان اسلام، ایجاد هیئت‌های اندیشه‌ورز و ترویج گفتمان انقلاب اسلامی نخواهد بود و این مفاهیم ارزشمند همچنان در سه‌کنج مهجوریت خواهند ماند.
حال در این‌سوی جریان، اشخاصی هستند که از سر حب و بغض به برنامه‌های پایتختی جوانان جهان اسلام و حواشی آن می‌پردازند و نقد وارد می‌کنند و اگر دولت اصولگرایی بر سرکار بود و همین برنامه‌ها را اجرا می‌کرد، نقدی به آن وارد نمی‌دانستند.
این وسط، تکلیف رسانه آزاد و مستقلی که می‌خواهد از حرمت قلم و حریت کلام دفاع کند و در طول حیاتش باکارت هدیه و رپورتاژ آگهی و خبری نیز بیگانه بوده چیست؟ چرا این فضای سیاست زده باید همه رسانه‌های منتقد و موافق یک پدیده را تنها در دو سوی میدان قرار دهد و آن‌ها را باهم جمع ببندد؟
در فضای رسانه‌ای امروز شیراز، آیا رنجی فراتر از این نیز هست؟