حال که "شاغلام" نشان داده همچنان فوتبال شیراز را خوب می شناسد و راه سربلندی فجر را همچون گذشته خوب می داند، مسئولان باید نه برای نجات فجر، بلکه برای نجات فوتبال یک استان آستین همت بالا بزنند.

حافظ نیوز/ سرویس ورزشی قصه فوتبال فارس در ماه ها و سالهای اخیر، به جاهای غم انگیز خود رسیده و هر روز اخبار بدی در این باره به گوش می رسد. ابتدا نوبت "برق شیراز" بود که با واگذاری ناموفق به بخش خصوصی، یواش یواش رو به اضمحلال برود تا جایی که پس از گذشت یکی دو سال، دیگر اثر و نشانی از آن باقی نماند.
سپس نوبت فجر شهید سپاسی دیگر تیم مطرح فوتبال شیراز بود تا پس از سقوط به لیگ دسته یک، با کاهش شدید بودجه مواجه شود و اندک اندک در مسیر نابودی و افول گام بردارد!
تیمی که زمانی در لیگ برتر حرف های جدی برای گفتن داشت، پس از سقوط به لیگ دسته یک کارش به جایی کشید که نه برای صعود به لیگ برتر، بلکه تنها برای بقا در لیگ آزادگان می جنگید تا روزی از راه برسد که فرجی شود و در این کارزار نابرابر، با افزایش بودجه بتواند تدارکات بهتری برای تیم فراهم و بازیکنان بهتری جذب کند.
گرچه ظهور تیم هایی چون "کارای شیراز" یا "قشقایی" و یا "برق نوین" اتفاقات مثبت فوتبال فارس طی سالهای اخیر بوده اند، اما قصه فجر با چند دهه قدمت و انبوه فراوان تماشاگر قصه دیگری است و هیچکدامیک از این تیمها، حداقل طی این سالها نخواهند توانست آن حس نوستالوژیک خوب زردپوشان شیرازی را برای فوتبال دوستان به ارمغان بیاورند.
فجر که پیش از آغاز فصل، یکی از مدعیان اصلی صعود به لیگ برتر به شمار می رفت، آنچنان کم فروغ ظاهر شد که تا هفته های متمادی در انتهای جدول جا خوش کرده و مدعی اول سقوط به لیگ دسته دو به شمار می رفت!
با این حال، بازگشت غلامحسین پیروانی به فجر مثل همیشه خوش یمن بود و چند هفته ای است که نوار پیروزی های فجر آغاز شده است.
حال که "شاغلام" نشان داده همچنان فوتبال شیراز را خوب می شناسد و راه سربلندی فجر را همچون گذشته خوب می داند، مسئولان باید نه برای نجات فجر، بلکه برای نجات فوتبال یک استان آستین همت بالا بزنند و کاری کنند که این تیم، دیگر دغدغه تدارکات مناسب و حقوق بازیکنان را نداشته باشد و در ادامه بتواند با جذب چند بازیکن موثر در خطوط مختلف زمین، مجددا به یکی از مدعیان صعود به لیگ برتر به شمار رود.
چرا اصفهان و تهران و تبریز و مشهد و اهواز می توانند برای فوتبال هزینه کنند اما مدیران شیرازی از هزینه برای فوتبال که ده ها هزار جوان را به خود جذب می کند و از آسیب های اجتماعی دور می کند اجتناب می ورزند؟
این پرسش و در واقع معضلی است که اگر برای آن بتوان پاسخ و راه حل مناسبی دریافت، آنگاه می توان به احیای فوتبال فارس امید بست.