همه ی آرزویش دیدن شکوفایی دانش آموزانی بود که روزی عصای دست پدران و مادران خود بودند. اما آتش به جانشان افتاد و آنان رو چون شمعی اب کرد.

"حافظ نیوز" - قاسم محمدی بابا اب داد. بابا نان داد. آن مرد با اسب آمد ؛ آن مرد داس دارد. آتش برای گرم کردن است. سرما زیاد است.باید گرم شویم.
 18بهمن 1376 مدرسه شهرستان شفت گیلان در آتش سوخت. بخاری یکی از کلاس های مدرسه ابتدایی آتش گرفت و کلاس درس در شعله های بی تدبیری سوخت.  مستخدم مدرسه دچار سوختگی شد و پس از تحمل 15 سال درد و رنج ناشی از سوختگی شدید درگذشت.
آبان 1383، آتش سوزی در مدرسه روستای سفیلان روستایی محروم در لردگان استان چهارمحال بختیاری و آتش گرفتن بخاری کلاس 13دانش آموز را با درصد های متفاوت دچار سوختگی کرد و معلم مدرسه جان خود را از دست داد.
آذر ماه سال 1385 دانش آموزان کلاس دوم دبستان مدرسه مدرسه شهید رحیمی درودزن که با یک بخاری علاالدین سر می کردند با آتش گرفتن این بخاری 8 دانش آموز دچار سوختگی شدید شدند و جالب اینکه خبر در آتش سوختن این دانش آموزان تا 15روز رسانه ای نشد و در نهایت رییس سازمان بازرسی کل کشور پرده از ماجرای آن آتش سوزی برداشت.
آبان 89، مرگ یـک دانـش‌آموز 13ساله در آتش‌سوزی خوابـگاه شبانه‌روزی در چاه رحمان از توابع سیستان و بلوچستان. یک سال بعد در آبان 90، آتش سوزی در دبیرستان شبانه روزی وابسته به دانشگاه چابهار مرگ 4 دانش آموز نخبه کشورمان را رقم زد.
بزرگترین فاجعه آتش سوزی در آذر ماه سال 91 رخ داد سوختن کلاس 45 نفره مدرسه ابتدایی دخترانه شین آباد که از ذهن هیچ کس پاک نمی شود غیر استاندارد بودن بخاری نفتی، منجر به خام سوزی نفت و آتش گرفتن کلاس درس شین آباد و سوختگی 28 دانش آموز و فوت یکی از دانش آموزان این کلاس شد.
 ساعت ۸ صبح روز چهارشنبه، ۱۵ آذر ۱۳۹۱، یک کلاس درس مدرسه ابتدایی روستای شین‌آباد از توابع شهرستان مرزی پیرانشهر دچار آتش سوزی شد و از ۳۷ نفر دانش آموزان آن ۲۹ نفر دچار سوختگی شدند. حادثه زمانی روی داده که بخاری نفتی این کلاس دچار آتش‌سوزی شد و تلاش سرایدار مدرسه برای خاموش کردن آن با استفاده از کپسول آتش‌نشانی مؤثر واقع نشد.
سرایدار مدرسه وقتی نتوانست آتش را خاموش کند، اقدام به انتقال بخاری به بیرون از کلاس کرد که در این موقع بخاری منفجر شد و آتش به تمام سطح کلاس سرایت کرد.
پس از اتفاق مدرسه شین آباد صحبت استاندارد شدن مدارس جان گرفت و اکنون بعد از گذشت این سالها هنوز چندین هزار مدرسه با بخاری نفتی زمستان را می گذرانند.
همه این اتفاق ها به عنوان هشداری برای وزارت آموزش و پرورش است و خطری که ممکن است هر سال تکرار شود اما همچنان کمبود بودجه و قرار گرفتن مدارس در مناطق کوهستانی و دور از  امکانات دلیلی شده است تا دلهره به جان دانش آموزان و خانواده هایشان بیفتد. دانش آموزانی که با هزار امید برای درس خواندن آمده بودند تا سرمایه های این مملکت باشند.
این تنها مورد نبود. یکی از مواردی بود که پیگیری شد.
چند هفته پیش بود که دست نیان مدیر کل نوسازی مدارس  با اشاره به کار پژوهشی یک دهه قبل روی مدارس غیر مقاوم گفته بود  با دانش مهندسی و استفاده از دیدگاه های مشاورین فنی نسبت به مقاوم سازی مدارس اهتمام داشته ایم که در این راستا مدارس در برابر خطرات طبیعی از استحکام لازم برخوردار می شوند و به شکلی نوین و امروزی آنهم فقط با صرف 50 درصد هزینه یک مدرسه کامل، آماده بهره برداری می شوند. اما دیگر خبر ی نشد.

اینبار هم فارس نباشد
 این روزها دوباره سرما هست و برف های سفید پاییزی که دامنه های کوه ها را سفید پوش کرده است.اما هنوز برخی از مدارس شهرستان های استان که جاده های سعب العبور دارند و در طول فصل زمستان برف پوش شده اند از نعمت گاز برخوردار نیستند. دانش اموزان هنوز در زیر چراغ های نفتی نفس می کشند و درس می خوانند.
بچه ها با چراغ های نقتی درس می خوانند. چراغ هایی که چشم ها را کم سو می کند و تن ها را سوزان میکند.
در این سال ها چه تابستان و چه زمستان مردمی برای تفریح و اسکی و خنکی تابستان این مناطق می آیند و می روند و مسئولان هم همچنان نظاره گرند تا شاید روزی دوباره کودکی گوشه ی لباسش به آتش جفا سوخته شود تا مردم هشتگی ترند تویتر و شبکه های مجازی کنند و مسئولانی حق بیمه ها را بدهند و دیگر کسی نگران نباشد و وجدان ها فروخفته و راحت شوند.
شین آباد یک اتفاق نبود یک هشدار بود که روستاها همه مستعد آتشند.

انتهای خبر/110