شاید زمانیکه ناظم‌الشریعه بازی در مستطیل سبز را کنار گذاشت تا در اولین دوره مسابقات فوتسال کشور بخت خود را بیازماید، کمتر کسی بود که آینده‌ امروز او را برایش متصور باشد.

به گزارش حافظ نیوز،فوتسال در ایران از ابتدای دهه هفتاد به شکلی جدی آغاز شد، اما اولین دوره این مسابقات از سال 75 به شکل رسمی شروع شد.
شاید نام‌آورترین چهره فوتسال کشور، محمد مایلی‌کهن باشد. مایلی‌کهن تنها فردی است که در دو رشته فوتسال و فوتبال، در سطح ملی عهده‌دار مربیگری تیم ایران بوده است.
تیم فوتسال جمهوری اسلامی ایران با محمد مایلی‌کهن، 24 سال قبل موفق شد به مرحله نهایی جام جهانی راه یابد اما در آن دوره، مقامی بهتر از چهارمی را کسب نکرد.
تیمی که یازده بار طعم قهرمانی فوتسال آسیا را چشیده است، تنها در یک‌دوره دیگر تا یک شانزدهم جام جهانی پیش‌رفت و از حرکت بازماند و طی چند سال اخیر، فرودهایش بیش از فرازها بود تا اینکه سکانش را به دست یک مربی شیرازی الاصل سپردند.
ناظم‌الشریعه متولد شهریور 48، فوتبال حرفه‌ای را به همراه افشین پیروانی و در سال‌های 64 تا 68 و زمانی که به تیم ملی امید ایران دعوت شد، دنبال می‌کرد اما به‌یکباره از سال 71 به فوتسال کشیده شد و سال 75 با تیم منتخب استان فارس در اولین رقابت‌های کشور شرکت کرد.
او یک سال بعد، همزمان با بازی، مربی‌گری را تجربه کرد و با تیم صدرا از شیراز به اولین دوره لیگ برتر ایران صعود کرد و نام خود را به حافظه تاریخ فوتسال ایران سپرد.
ناظم‌الشریعه در اولین دوره لیگ برتر ایران و در حالیکه 40 تیم در رقابت‌ها حضور داشتن موفق شد با صدرا، مقام چهارمی لیگ را کسب کند. همین اتفاق خوب باعث شد او به شکلی جدی‌تر به مربیگری فکر کند.
او در سال 82 و در اولین و تنها دوره مسابقات فوتسال زیر ۱۰ سال کشور که با حضور ۴۰ تیم برگزار شد، با صدرا به قهرمانی رسید و پس از آن بود که سکان تیم فوتسال امید کشور به او سپرده شد و از 82 تا 85، هدایت این تیم را عهده‌دار بود.
ناظم الشریعه با تیم ملی امید در تورنمنت بین المللی تهران حضور داشت. تیم ملی برزیل، اوکراین و بزرگسالان و امید ایران در این مسابقات شرکت کردند و تیم امید به مقام سوم رسید. بازیکنانی مثل مصطفی نظری، محمد طاهری، هادی بافنده، جاسم سلطانی و امین هاشمیان در این تیم شاگرد ناظم الشریعه بودند.
او سال 85 عضویت در کمیته فنی فوتسال را به همراه عباس ترابیان و سید مهدی ابطحی تجربه کرد و در سال‌های 86 تا 89 با تیم جوانان صدرا در لیگ برتر حضور داشت.
ناظم‌الشریعه بعد از واگذاری امتیاز صدرا به گیتی‌پسند اصفهان، از هفته چهارم هدایت گیتی پسند قعرجدولی را به عهده گرفت اما در نیم فصل دوم به دلیل مشغله کاری، به عنوان مدیرفنی در گیتی پسند ماند و سکان را به مهدی ابطحی سپرد.
او سال 90 در بازی‌های جام ملت‌های آسیا به عنوان آنالیزور حضور داشت و بعد از اخذ مدرک A آسیا، به عنوان مدرس رسمی فوتسال برگزیده شد.
ناظم‌الشریعه در سال 91 رتبه سوم و عنوان فنی‌ترین لیگ برتر و سال 92 کسب رتبه چهارمی و عنوان فنی‌ترین تیم لیگ برتر را با حفاری اهواز تجربه کرد و از سال سرمربی تیم ملی امید شد و از شهریور سال 94  به‌عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب شد.
طی سال‌های گذشته تاکنون شیراز و فارس، مردان و زنان بزرگی را به ایران و جهان معرفی کرده است. در هنر، فرهنگ، فعالیت‌های علمی و ... ورزش. اما تعداد کسانی که قدر دانستیم و بر صدر نشاندیم،‌ زیاد نیستند.
در عرصه ورزش حرفه‌ای، سال‌ها شیراز و فارس مهد پرورش ورزشکاران، مربیان، داوران و ... نام‌آوری بوده و بزرگانی را پرورش داده است. افرادی که در رشته‌های مختلف ورزشی خصوصا فوتبال و فوتسال، جزو تاثیرگذارترین افراد بوده‌اند اما از چهارسال قبل، هیچ تیمی از این شهر ودیار در رقابت‌های لیگ برتر حضور نداشته و ....
چند سال است که حسرت حضور نماینده‌ای از فارس و شیراز در لیگ‌های برتر فوتبال و فوتسال به دل مردم این دیار باقیمانده است و یکی از دلایل آن کم توجهی به کسانی بوده که تاثیرگذار و سرنوشت‌ساز بوده‌اند.
امروز و در حالی که تیم‌های برق و فجر شهید سپاسی، روز به روز کم فروغ‌تر مسیر نزول را در لیگ‌های فوتبال طی می‌کنند و سال‌ها از فروش امتیاز صدرای شیراز به گیتی‌پسند می‌گذرد و نماینده شایسته لیگ برتر فوتسال هم تنها یک نام برایمان باقی گذاشت. مردانی هستند که چراغ افتخار دیار فارس را روشن نگه‌داشته‌اند.
محمد ناظم‌الشریعه که بعد از 24 سال، ایستادن ایران بر سکوی افتخار جهانی را سبب ساز شد را باید قدر بدانیم. همانگونه که در سال‌های اخیر یاد گرفته‌ایم که دیدن ورزشکاران افتخار آفرین، می‌تواند به تداوم زنجیره افتخار آفرینی آنان کمک کند.
ناظم‌الشریعه که در شرایطی بسیار سخت و در میان اما و اگرهای بسیار، در جایگاهی که شایسته او بود قرار گرفت، نشان داد که فوتسال را علمی و خوب بلد است و به همان خوبی که می‌داند به شاگردانش منتقل کرده و کاری می‌کند کارستان.
امروز شیرازی و فارسی باید بیش از سایر ایرانیان به‌خود ببالد که بعد از سال‌ها که برادران پیروانی از این دیار به‌عنوان بازیکن و مربیانی خوب به عرصه ورزش حرفه‌ای در رشته فوتبال معرفی شدند و در عمل نشان دادند که نه‌تنها در دوران بازیکنی که در مربی‌گری هم حرف‌های زیادی برای گفتن دارند، ناظم‌الشریعه در فوتسال چراغ این دیار را روشن کرده است.
اگرچه اصغر اکبری هم توانست با یاری مردانی مانند مهدی شیری، در مقابل تماشاچیان مشتاق، بعد از سال‌ها که حافظیه رنگ حضور تیم‌های بزرگ کشور را ندیده بود. یک بازی خوب را به‌نمایش درآورده و با افتخار، پرسپولیس بزرگ را به زانو در آورده و تسلیم کند.
اکبری هم در جایگاه خود مربی بزرگی است و ...
شاید امروز زمان آن رسیده است که مسئولان فارس و شیراز، در کنار دیدن ورزشکاران مدال آور، به مربیان خوبی که این دیار خاستگاه آنان محسوب می‌شود، به دیده احترام نگریسته و آنان را قدر بداند و بر صدر بنشاند و پس از آن هم یادمان باشد که برای توانستن نیازمند صرف فعل خواستن هستیم.