حال که تجربه برجام نشان داد که از مستکبران آبی برای ملت ایران که خواهان استقلال و عزت خویش‌اند گرم نمی‌شود، چه بهتر که دولت هر چه زودتر با توجه به سیاست‌های اقتصاد مقاومتی متوجه درون کشور و توانایی‌ها و امکانات داخلی باشد و چشم امیدش را بر طرف غربی ببندد.

حافظ نیوز/ سرویس سیاسی ”غربی‌ها هنوز برخی تعهدات خود در برجام را انجام نداده‌ و در این کار تأخیر دارند.” این یکی از نخستین گلایه ها و اعترافات مسئولان دولت یازدهم است که در اسفند 94 توسط علی اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی ابراز شده است.
پیش از این، در نخستین هفته های اجرای برجام، صالحی برای حاصل شدن توافق برجام نشان درجه یک شجاعت را از دستان حسن روحانی دریافت کرده بود و علاوه بر این، ظریف وزیر امور خارجه نیز در مراسمی بسیار نمادین! قهرمان دیپلماسی کشور نام گرفته بود!
حال پس از آن روزهای رویایی و شیرین پسابرجام و انبوه وعده های بهبود شرایط اقتصادی، این روزها از دارنده مدال درجه یک شجاعت تا قهرمان دیپلماسی کشور و حتی رئیس جمهور دولت تدبیر و امید از بدعهدی آمریکا در اجرای برجام سخن می گویند.
8 ماه پس از آغاز اجرای برجام، نوبت به حسن روحانی رسید تا در سازمان ملل از آمریکا به خاطر عمل نکردن به تعهداتش، ممانعت از تجارت بین‌المللی با ایران، عدم شفافیت در مسئله بانک‌ها و مصادره اموال بانک مرکزی انتقاد کند.
روحانی با بیان اینکه برجام یک سند پذیرفته شده چند‌جانبه است، گفت: ”اهمال نسبت به اجرای آن از سوی آمریکا، تخلفی بین‌المللی تلقی خواهد شد و اعتراض جامعۀ جهانی را برخواهد انگیخت. هرگونه بدعهدی در اجرای برجام، به بی‌اعتباری بیشتر ایالات متحده در سطح جهان می‌انجامد. تعلل ایالات متحده در اجرای تعهدات قانونی‌اش در ماه‌های گذشته اشتباهی راهبردی است که باید فوراً جبران شود.“
پس از آن بود که محمدجواد ظریف، وزیر خارجه دولت یازدهم نیز در جمع اعضای اندیشکده شورای روابط خارجی آمریکا گفت: ”ایران به تعهدات هسته‌ای خود پایبند بوده اما شاهد هیچگونه تلاش واقعی از سوی مقام‌های کاخ سفید در این رابطه نبوده‌ایم.“
اینها گلایه ها و در واقع اعترافات تلخی است که مسئولان دولت یازدهم، در این ایام از آن سخن می گویند و البته گویا همچنان امیدوارند تغییری در سیاست های آمریکا نسبت به ایران صورت گیرد! حال آنکه همه ناظران سیاسی معتقدند هیچ اقدام اساسی دیگری تا زمان روی کار آمدن دولت جدید آمریکا در قبال ایران صورت نخواهد گرفت و هرچه هست، در ادامه همان وعده های توخالی قبل است.
حال که تجربه برجام نشان داد که از مستکبران آبی برای ملت ایران که خواهان استقلال و عزت خویش‌اند گرم نمی‌شود، چه بهتر که دولت هر چه زودتر با توجه به سیاست‌های اقتصاد مقاومتی متوجه درون کشور و توانایی‌ها و امکانات داخلی باشد و چشم امیدش را بر طرف غربی ببندد. به نظر می‌رسد این بهترین راه برای برای جبران خسارت برجام است. بدون شک امید بستن به قول‌های آمریکا چاره بدعهدی‌های این کشور نیست و واشنگتن با چنین اعتراضات و گلایه‌هایی روند خصمانه خود در این مورد را تغییر نخواهد داد.