هنگامی که خانه خدا در تصرف نا اهلان است و آنکس که باید خادم الحرمین باشد، خود دجالی شیطان صفت است که حتی حرمت خون حاجیان را نگه نمی دارد برگزاری مناسک حج و اعزام زوار به عربستان چه توجیهی دارد؟

حافظ نیوز/ سرویس فرهنگی «ما در مكه باشيم يا نباشيم دل و روحمان با ابراهيم و در مكه است. دروازه هاى مدينةالرسول را به روى ما ببندند يا بگشايند، رشته محبتمان با پيامبر هرگز پاره و سست نمى شود. به سوى كعبه نماز مى گزاريم و به سوى كعبه مى ميريم. و خدا را سپاس مى گزاريم كه در ميثاقمان باخداى كعبه پايدار مانده ايم و پايه هاى برائت از مشركين را با خون هزاران هزار شهيد از عزيزانمان بنيان نهاده ايم. و منتظر هم نمانده ايم كه حاكمان بى شخصيت بعض كشورهاى اسلامى و غير اسلامى از حركت ما پشتيبانى كنند. ما مظلومين هميشه تاريخ، محرومان و پابرهنگانيم. ما غير از خدا كسى را نداريم. و اگر هزار بار قطعه قطعه شويم، دست از مبارزه با ظالم بر نمى داريم»
اینها سخنان بنیانگذار انقلاب اسلامی، امام خمینی(ره) است که در 29 تیرماه سال 67 بیان شده و گویی زبان حال امروز ماست.
پس از فاجعه غمبار و کشتار دردناک حاجیان و زوار خانه خدا در خلال برگزاری مناسک حج سال گذشته و در شرایطی که حکام عربستان از بابت این جنایت که قریب چند هزار نفر را به خاک و خون کشید، نه ابراز تاسف کردند و نه عذرخواهی و نه دادگاهی برای رسیدگی به جنایات خود ترتیب دادند و نهایتا همه چیز را با قضا و قدر الهی توجیه کردند و حتی حاضر نشدند یک ریال دیه بابت خیل عظیم جانباختگان این کشتار بی رحمانه پرداخت کنند؛ تصمیم منطقی مسئولان کشور این بود که امسال ایرانیان به حج نروند.
به راستی هنگامی که خانه خدا در تصرف نا اهلان است و آنکس که باید خادم الحرمین باشد، خود دجالی شیطان صفت است که حتی حرمت خون حاجیان را نگه نمی دارد برگزاری مناسک حج و اعزام زوار به عربستان چه توجیهی دارد؟
پس از اتفاقات تلخ و غمبار سال گذشته در مِنا و در شرایطی که جمعی از مسئولان کشور در صدد حل مسالمت آمیز این فاجعه بودند و گمان می کردند همچنان با «دیپلاماسی اعتدال» و مذاکره همه چیز را می توان حل کرد و حتی با آل سعود جنایتکار مجددا به یک نقطه تفاهم و همکاری مجدد رسید، رهبر انقلاب به نوشهر سفر کرده و با حضور در مراسم دانش‌آموختگی دانشگاه‌های افسری ارتش (که این حضور در جمع نظامیان در آن برهه زمانی نیز دارای پیامی خاص بود) طی سخنان مهمی درباره فاجعه مِنا فرمودند: "اینکه سعودی ها فرافکنی کنند و دائم این [و آن‌] را متّهم کنند و مدام خودشان از خودشان تعریف کنند به جایی نمی رسد... اگر کشور ما و ملّت ما بخواهد در مقابل عناصر اذیّت‌کننده و موذی عکس‌العمل نشان بدهد، اوضاع آنها خوب نخواهد بود... ما تا حالا خویشتن‌داری کردیم. ما رعایت ادب اسلامی، رعایت حرمت برادری در امّت اسلامی را نگه داشتیم. اگر بنا شد عکس‌العمل نشان بدهیم، عکس‌العمل‌ ما خشن و سخت هم خواهد بود."
پس از این اظهارات بود که بنا بر گفته وزیر امور خارجه، گشایشی در بحث انتقال بدن های مطهر حاجیان به کشور اتفاق افتاد و صلابت سخن و نمایش اقتدار ایران، موجب عقب نشینی آل سعود شد.
گرچه هنوز پس از گذشت قریب یک سال از آن فاجعه غمبار، حقوق حاجیان آسیب دیده و یا فوت شده به طور کامل استیفا نشده و هنوز تعداد معدودی از بدن های مطهر حاجیان در خاک عربستان باقی مانده است. بنابراین به نظر می رسد اگر دولت جمهوری اسلامی در ادامه مسیر تعامل با کشورهای دنیا، بخواهد در برابر کشورهایی چون عربستان از حقوق خود و ملتش دفاع کند، راهی ندارد جز آنکه در برابر آنها در کنار ابزار دیپلماسی، اقتدار و صلابت خود را به نمایش بگذارد و باور داشته باشد استفاده از تعابیری چون «شجره ملعونه و خبیثه» که در کلام رهبر انقلاب به کار گرفته می شود، در واقع چیزی جز بیان واقعیت این حکومت جنایتکار نیست.
و در غیر این صورت، ارائه نمایش ضعف در برابر قدرتهای استکباری راه به جایی نخواهد برد و منجر به استیفای حق نمی شود؛ همانگونه که طی یک سال گذشته این اتفاق نیفتاده است.