به گزارش حافظ نیوز،تاریخ هسته‌ای با کشف اورانیوم از سوی مارتین کلپروث، شیمیدان آلمانی در سال 1789شروع شد اما شکافت هسته‌ای برای نخستین بار در پی مجموعه آزمایش‌های انریکو فرمی فیزیکدان ایتالیایی در سال 1934 انجام شد.
به نقل از روزنامه گاردین، این کشف درها را به روی تحقیقات دانشمندان در سراسر جهان باز کرد و در سال ۱۹۴۲ نخستین راکتور هسته‌ای به طور موفقیت‌آمیزی در دانشگاه شیکاگو آزمایش شد.
بیش‌تر تحقیقات اتمی اولیه تحت نام رمزی "پروژه منهتن" بر توسعه سلاح‌های هسته‌ای برای جنگ جهانی دوم متمرکز بود. در ۶ اوت ۱۹۴۵ یک بمب افکن B-۲۹ آمریکایی نخستین بمب اتمی جهان را به روی شهر هیروشیمای ژاپن انداخت. این بمب در همان لحظه اول حدود ۸۰ هزار نفر را کشت و ده‌ها هزار نفر دیگر نیز به دلیل در معرض تشعشعات قرار گرفتن بعدها جان خود را از دست دادند.
پس از این جنگ دولت آمریکا از توسعه انرژی هسته‌ای برای مقاصد صلح‌آمیز حمایت کرد.
کمیسیون انرژی اتمی در سال ۱۹۴۶ شکل گرفت و ساخت راکتور آزمایشگاهی بارور کننده شمار یک در آیداهو را تصویب کرد. این راکتور نخستین الکتریسیته از انرژی هسته‌ای را در ۲۰ دسامبر ۱۹۵۱ تولید کرد.
نخستین راکتور هسته‌ای بریتانیا در سال ۱۹۴۷ در موسسه تحقیقات انرژی اتمی در هارول به منظور نمایش امکان‌پذیر بودن راکتورهای تجاری ساخته شد. در سال ۱۹۵۴ بریتانیا مرجع انرژی اتمی خود را به منظور تحقیقات هسته، توسعه بازدارنده هسته‌ای و تکنولوژی‌های هسته‌ای تاسیس کرد.
نخستین راکتور تجاری بریتانیا، به نام کالدر هال در کامبرلند توسط ملکه در سال ۱۹۵۶ افتتاح شد و دولت بریتانیا مدعی شد که این نیروگاه اولین ایستگاه در سراسر جهان است که از انرژی اتمی در مقیاس کامل صنعتی الکتریسیته تولید می‌کند.
با این حال از آن موقع به بعد فجایع هسته‌ای متعدد در سراسر جهان به این صنعت آسیب‌هایی وارد کرده است.
در ۲۸ مارس ۱۹۷۹، یک راکتور در نیروگاه انرژی هسته‌ای تری مایل آیلند در نزدیکی هریس‌برگ پنسیلوانیا دچار آسیب شد و تشعشعات از آبی که از سیستم خنک کننده اولیه خارج شده بود نشت کرد. این حادثه توام با اشتباه انسانی و نقص فنی به وجود آمد. این حادثه باعث ترس و پریشانی شد اما کسی در این حادثه آسیبی ندید.
کم‌تر از یک دهه بعد، فاجعه دیگری در نیروگاه انرژی چرنوبیل در اوکراین رخ داد، در ساعات اولیه ۲۶ آوریل ۱۹۸۶ یکی از چهار راکتور هسته‌ای این نیروگاه منفجر شد. بارش‌های رادیواکتیویته ده‌ها هزار نفر را مجبور به ترک خانه‌های‌شان کرد و بسیاری دیگر در همان زمان یا سال‌های بعد بر اثر تشعشعات کشته شدند.
تا پیش از فاجعه هسته‌ای در فوکوشیمای ژاپن در مارس ۲۰۱۱، حادثه چرنوبیل از سوی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، به عنوان تنها حادثه بزرگ، طبقه‌بندی شد. زمین لرزه و سونامی قدرتمند در ساحل شمال شرقی ژاپن موجب گداخت سه‌گانه در نیروگاه انرژی هسته‌ای فوکوشیما داییچی شد. حدود ۱۹ هزار نفر در این سونامی کشته شدند و ۱۶۰ هزار نفر به دلیل تشعشعات از فوکوشیما خارج شدند. پس از این حادثه کشور آلمان تصمیم گرفت تا به تولید انرژی هسته‌ای خاتمه دهد.
اما پس از این حوادث دوباره انرژی هسته‌ای مورد توجه قرار گرفته است و به امنیت راکتورهای هسته‌ای بیش از پیش توجه شد.
تصمیم شرکت فرانسوی EDF برای پیش بردن پروژه ۱۸ میلیارد پوندی هینکلی‌پوینت در بریتانیا به معنی این است که بریتانیا نخستین نیروگاه انرژی هسته‌ای نسل جدید را به دست خواهد آورد. یک دهه طول کشید تا مباحث به این نقطه رسید و یک دهه دیگر طول می کشد تا این پروژه در ساحل سامرست تکمیل شود.
