امروز اگر انتساب بوریس جانسون به وزارت خارجه بریتانیا، تفرقه و هراس در دل سردمداران جبهه استکبار انداخته است، فردا شاید روی کار آمدن نمونه کامل ترش دونالد ترامپ،آینده ایالات متحده را در ابهام فرو برد.

 به گزارش حافظ نیوز ،کودتای نافرجام اخیر در ترکیه در حالی صورت می گیرد که بیش از ۵ سال از آغاز بحران سوریه سپری شده است. بحرانی که از همان ابتدا با استقبال جبهه ای بزرگ از کشورهای به خصوص غربی-عربی مواجه شد. همان کشورهایی که خیزش ها در یمن و بحرین را بایکوت كردند و در مصر و لیبی (در بلند مدت) به شکست کشاندند، این بار اما آمده بودند تا به هر طریق دولت سوریه را ساقط کنند. براستی سؤال بزرگیست که چنین جبهه جهانی ای، چرا هیچگاه در برابر دیگر معضلات بین المللی پدید نیامده است؟

آن روزها، ماهی نبود که کنفرانس های مختلف باصطلاح دوستان سوریه با شرکت ده ها کشور در ترکیه، عربستان، مصر، تونس، فرانسه و ایالات متحده برگزار نگردد. آن طرف قدرت های جهانی با ثروت های هنگفت خودنمایی می کردند و این طرف جمهوری اسلامی بود و تعداد انگشت شمار دوستانش. از قدرت های شرقی چین و روسیه هم جز وتو کردن قطعنامه های شورای امنیت کمکی نمی رسید تا اینکه پس از ۴ سال، روسیه پای کار آمد.

هیمنه جبهه دشمن از سویی و فقدان بصیرت کافی و دشمن شناسی عمیق در لشکر خودی از سوی دیگر، کار را به آنجا رسانیده بود که خواص بسیاری،از ایران خودمان گرفته تا حتی درون حزب الله لبنان، فریب قرآن های بر سر نیزه را خورده و فریاد برآورند که "این نبرد برادرکشی است." .همان ها که باز فریفته شعارهای دموکراسی و آزادی شده بودند و به گمان خود در صف مردم سوریه می جنگیدند.

همه این ها اما باعث نشد که جمهوری اسلامی عقب نشینی کند. آنجا که موضوع سوریه را متفاوت با دیگر خیزش های عربی دانست و از نقش پنهان رژیم صهیونیستی در وقایع سوریه پرده برداشت. آنجا که بارها هشدار داد، آتش حمایت از تروریسم در سوریه، روزی دامن حامیان خود را خواهد گرفت. امروز اما، گذشت زمان و تحولات حاصل از آن، حقایق بسیاری را در اذهان مردم جهان آشکار کرده است.دستان به هم پیوند خورده صهیونیسم و وهابیت از آستین مزدوران تروریست شان بیرون زده و اهداف پشت پرده بحران سوریه نمایان تر شده است.

هرچه گذشت،جبهه باصطلاح دوستان سوریه کوچک ترشد و آن کنفرانس های پرطمطراق به تدریج به محاق رفت. دنیا شاهد آن بود که مردم سوریه چه در میدان سیاست (حضور در ۳ انتخابات) و چه در میدان رزم در کنار دولت و جبهه مقاومت ایستادند و اگر نبود آن حمایت مردمی، چه نیروی دیگری می توانست اینگونه در برابر چنان جبهه ای از ثروت و قدرت مقاومت کند؟

امروز،بیش از ۵ سال از زمانی که سردمداران جبهه دشمن خبر از فتح چند روزه دمشق می دادند، می گذرد. روزهایی که به پشتوانه عِدّه و عُدّه اردوگاه خود رجز می خواندند و از سقوط جمهوری اسلامی به دنبال تسخیر شام تا عراق دم می زدند. روزهایی که خیلی از خودی ها در زمین دشمن بازی کرده و با هراس از انزوای بین المللی جمهوری اسلامی، فریاد تسلیم سرمی دادند. عبرت های بسیاری دارد اگر امروز نگاهی از سر بصیرت به وضعیت جبهه مقاومت از سویی و اردوگاه دشمنانش از سوی دیگر بیاندازیم.

جبهه مقاومت به لطف دشمنانش، اکنون قوی تر، استوارتر و گسترده تر از همیشه به پیش می رود. روزگاری اگر امکان اتصال جغرافیای انقلاب اسلامی به قلب های مشتاقش در کشورهای منطقه فراهم نبود، امروز حشد الشعبی عراقی، بسیج مردمی سوری و حزب الله لبنانی زنجیره ی ناگسستنی از مقاومت در اتصال با نیروهای انقلاب اسلامی تشکیل داده اند.

روزگاری اگر نیروهای نهضت پراکنده بود، امروز جبهه مقاومت، پایدار و منسجم است. تاریخ شهادت می دهد که چگونه وعده های الهی امام راحل مان یک به یک در حال محقق شدن است. روزگاری اگر ابرقدرت های شرق و غرب دست در دست صدام و ارتجاع عربی، کمر به نابودی انقلاب اسلامی بسته بودند. امروز، اخلافشان جاده صاف کن مسیر آن شده اند. یکی به دست خود بی اختیار عراق را به انقلاب اسلامی پیوند می دهد و دیگری به حفظ سوریه در این جبهه یاری می-رساند.

اما در جبهه مقابل، هشدارها و پیش بینی های جمهوری اسلامی به تدریج رنگ تحقق به خود گرفته و آتشی که کشورهای غربی و عربی با همراهی ترکیه در سوریه برافروختند، به اردوگاه خودشان افتاده است.

برای اردوغان رؤیای احیای امپراطوری عثمانی به کابوس تجزیه و شورش و کودتا در ترکیه مبدل شده و برای سعودی ها آرزوی خلافت بر مسلمین به نجات از باتلاق یمن تقلیل یافته است. تروریسم به دامن مادر خود بازگشته و هفته ای نیست که از ترکیه و عربستان تا فرانسه و آمریکا، تروریست ها مردم بی گناه را به خاک و خون نکشند.

آن ها که به انتظار حذف بشار اسد نشسته بودند، خود یک به یک حذف می شوند بی آنکه رؤیایشان محقق شود. از فیصل سعودی تا فابیوس فرانسوی، از مرسی مصری تا اوغلوی ترکیه ای و از اردوغانی که تا لبه پرتگاه رفت و بازگشت.

از سوی دیگر بحران آوارگان دامن کشورهای اروپایی را گرفته و اختلاف و دودستگی بین کشورهای اتحادیه را موجب شده است. کار به آنجا رسید که انگلیسی ها از ترس تروریسم و هجوم آوارگان به جدایی از اتحادیه اروپا تن در دادند و با این اقدام غیرمنتظره، ضربه بزرگی به هر دو طرف این داستان وارد ساختند. بی شک این آشفتگی به موارد طرح شده، محدود نخواهد شد و کشورهای پیش گفته همچنان تا مدتها با آثار جنایات هولناکی که در سوریه و عراق و یمن و بحرین آفریدند، دست به گریبان خواهند بود.

امروز اگر انتساب بوریس جانسون به وزارت خارجه بریتانیا، تفرقه و هراس در دل سردمداران جبهه استکبار انداخته است، فردا شاید روی کار آمدن نمونه کامل ترش دونالد ترامپ،آینده ایالات متحده را در ابهام فرو برد.

کوتاه سخن آنکه،آنچه امروز از قوت، صلابت و یکپارچگی جبهه خودی و ضعف، تشتت و آشفتگی جبهه دشمن شاهدیم، معنای این سخن حکیمانه را روشن تر می کند که : "بر خلاف تصور و تحلیل های جبهه استکبار، نظام جمهوری اسلامی امروز نه تنها در شرایط شعب ابی طالب نیست بلکه در شرایط بدر و خیبر قرار دارد.". درک این جملات ۴ سال پیش-رهبر انقلاب اسلامی گرچه آن زمان برای بسیاری ثقیل می نمود. بی شک تعبیر امروزش، راهنمای دل های حقیقت طلب است.