در این روزها افکار عمومی و رسانه ها سخت گوش های خود را تیز کرده اند تا دریابند دولت تدبیر و امید و مسئولان ارشد اجرایی استان، در سال آخر این دولت برای حل معضلات اقتصادی که در حال تبدیل شدن به یک بحران جدی است چه برنامه ای دارند.

حافظ نیوز/ سرویس سیاسی طی ماه های گذشته، به نظر می رسد مهمترین اولویت و مسئله استان فارس، بحران کم آبی و خشکسالی در بخش کشاورزی و همچنین مسئله تعطیلی کارخانجات و تداوم رکود در بخش صنایع بوده است.
از چادرهای تحصن کارگران کارخانه آی تی آی گرفته و مطالبات کارگری کارخانه کاشی حافظ تا کشاورزانی که در برابر فرمانداری شهرستان خود تجمع می کنند، همه و همه نشان می دهد حال و روز استان فارس در این ایام خوب نیست و نیازمند اقدام عاجل دولت در زمینه اقتصاد است.
در همین رابطه، آیت الله ایمانی نماینده ولی فقیه در استان فارس برای چندمین بار در سال جاری در خطبه های هفته گذشته نماز جمعه شیراز، ضمن انتقاد مجدد از مسئولان استان لب به گلایه گشود که اشتغال زایی پیش کش! حداقل اشتغال موجود را حفظ کنیم و نگذاریم کارخانجاتی که چرخ آنها می چرخد و برای عده ای از آحاد جامعه، شغل و منبع درامد محسوب می شود از کار بیفتند.
علاوه بر این، بحران کم آبی و خشکسالی فزاینده که به سختی گریبان کشاورزی استان و صدها هزار نفری که از این طریق کسب درامد می کنند را گرفته دیگر موضوعی است که انتظار می رود با تدبیر به موقع و اطلاع رسانی صحیح مسئولان، سرانجام مطلوبی پیدا کند و کشاورزان استان افقی روشن را در برابر خود ببینند.
در چنین شرایطی، در حالی که افکار عمومی و رسانه ها گوش های خود را برای شنیدن راهکارهای مسئولان ارشد استان برای حل بحران ها تیز کرده اند، سید محمد علی افشانی استاندار فارس طی سخنانی در نشست تعدادی از فعالان سازمانهای مردم نهاد و در پاسخ به گلایههای فعالان فرهنگی و اجتماعی طی اظهارات قابل تاملی گفت: ”من به آزادی ایمان دارم و همواره گفته ام که آزادی مقدم بر عدالت است اگر چه عدالت محیط بر آزادی است و بدون آزادی عدالت محقق نخواهد شد. چراکه انسان باید بتواند برای تحقق حق و عدالت فریاد خود را بلند کند.“
اما اظهار نظر جالب توجه دیگر آقای استاندار اعتراف به رکود و عدم تخصیص بودجه عمرانی حتی یک ریال در استان می باشد چنان که وی می گوید: ”از ابتدای سال تا کنون یک ریال بودجه عمرانی به هیچ استانی تعلق نگرفته و همه بودجه صرف پرداخت حقوق و یارانه شده است.“

در این باره ذکر چند نکته ضروری به نظر می رسد:

1- اینکه عدالت مقوله مهم تری است یا آزادی، موضوعی صرفا نظری است که طی دهه های اخیر، روشنفکران و فقهای بسیاری در باب آن نظریه پردازی کرده اند. لکن فارغ از آنکه به عقیده اغلب علمای اسلامی، از آنجا که عدل از اصول مسلم دین و ”اساس الملک“ است و با هیچ امر دیگری از جمله آزادی قابل قیاس نیست، به نظر می رسد بهتر آن باشد که پای طرح چنین مباحث نظری که سودی به حال جامعه نداشته و دردی را دوا نمی کند، به افکار عمومی و رسانه ها بیش از این باز نشود و مباحث تئوریک اینچنین، در محافل علمی و آکادمیک مطرح شوند تا بیش از این دستاویز اغراض سیاسی واقع نگردند.

2- همانگونه که عنوان شد در این روزها افکار عمومی و رسانه ها سخت گوش های خود را تیز کرده اند تا دریابند دولت تدبیر و امید و مسئولان ارشد اجرایی استان، در سال آخر این دولت برای حل معضلات اقتصادی که در حال تبدیل شدن به یک بحران جدی است چه برنامه ای دارند.

3- اینکه عنوان شود حتی یک ریال بودجه عمرانی هم به استان تعلق نگرفته، دلیلی بر کم تحرکی مجموعه اجرایی و سوء مدیریت در حل بحران ها و یا عدم تلاش برای رفع موانع تولید و حفظ اشتغال موجود نمی تواند باشد.
از طرفی مسلما، اینگونه نیست که در کل استانهای کشور به ویژه استانهای همجوار فارس نظیر اصفهان و یزد یک ریال هم بودجه عمرانی موجود نباشد و در نتیجه، اقدامات دولت در عرصه سازندگی در این مناطق به صورت کامل متوقف شده باشد. بنابراین اگر در فارس اوضاع بر مدار دیگری گردش می کند، باید دلیل آن را سایه سنگین سیاست زدگی بر دیگر عرصه ها جستجو کرد. همان آفتی که به بسیاری از انتصابها و عزل و نصب های مدیران، سمت و سو داده و گویی در فارس، حرف اول و آخر را می زند و موجب عدم اتحاد و همدلی میان مسئولان در ارگان ها و بخش های مختلف می شود به نحوی که به عقیده بسیاری از نظران و کارشناسان، مجموعه های مختلف استان فارس نظیر نمایندگان مجلس، مجموعه های دولتی و سازمان های مردم نهاد همانند شهرداریها به صورت جزیره ای فعالیت کرده و هم افزایی مناسبی در این باره وجود ندارد. به راستی این وضع تا کی ادامه خواهد یافت؟

منبع: هفته نامه شهر سبز