آیا اگر سطح فرهنگ عمومی و سیاسی در کشور ما رشد یافته بود، باز هم برخی نامزدها نیاز پیدا می کردند برای جلب آرای عمومی اینچنین بی حساب و کتاب هزینه کنند؟

حافظ نیوز/ سرویس سیاسی اینجا شیراز است و موسم، موسم انتخابات. شهری مانند بسیاری دیگر از شهرهای کشورمان که در این ایام، در گیر و دار تبلیغات نامزدهای انتخابات مجلس است.
سرت را به هر سو که می چرخانی پر است از داربست های تبلیغاتی و بنر و پوستر! انگار شهر را با تبلیغات جلد کرده اند! براورد سرانگشتی که کنی درمیابی صدها میلیارد هزینه می کنند، هزینه ای بی حساب و کتاب فقط برای همین چند روز! به راستی مگر در مجلس چه خبر است که شهر ها و روستا ها و حتی دهیاری ها در این ایام، باید پر شود از تبلیغات رنگارنگ نامزدها؟
آیا در هر دور از انتخابات، نمی توان راهکارهایی تعریف کرد و یا محدودیت هایی برای تبلیغات قائل شد تا اینچنین، صدها میلیارد تومان به هدر نرود؟
هزینه ای هنگفت و بسیار سرسام آور که از فردای انتخابات، به فراموشی سپرده می شود و نه بنرهایش دیگر به کاری می آیند و نه تراکت ها؛ پوسترها خوراک زباله دان می شوند و تقویم ها و کارت ویزیت ها در گوشه ای تا روز نابودیشان خاک خواهند خورد. به راستی این همه هزینه برای چیست؟ برای آنکه مردمی را متقاعد کنیم تا به ما رای دهند؟! آیا اگر سطح فرهنگ عمومی و سیاسی در کشور ما رشد یافته بود، باز هم برخی نامزدها نیاز پیدا می کردند برای جلب آرای عمومی اینچنین بی حساب و کتاب هزینه کنند؟ به راستی مردم ما به حجم تبلیغات نامزدها رای می دهند یا به برنامه های انتخاباتی آنها؟! آیا می توان یکی از دلایل این هزینه های میلیاردی را همین ضعف در فرهنگ عمومی و عدم بلوغ سیاسی دانست؟