خروج تمام ذخایر اورانیوم ایران از کشور آن هم به حجم تقریبی یازده تن، بیشتر برگ برنده هسته ای کشور را از دسترس تیم مذاکره کننده هسته ای خارج نمود.

حافظ نیوز/ رئیس جمهور پس از دور جدید تحریم های ایالات متحده آمریکا در نامه ای خطاب به وزیر دفاع، خواستار تقویت بنیه دفاعی کشور شد. این اقدام روحانی در حالی با ترجیع بند “در صورت تکرار“ مزین شده که در هفته های گذشته این دومین پالس منفی آمریکا بر ضد “برجام“ بوده است. وزارت خزانه‌داری آمریکا در نامه‌ای به کنگره این کشور اعلام کرده است که دولت قصد دارد تحریم‌های تازه‌ای علیه ایران اعمال کند. در همین راستا روزنامه وال استریت ژورنال جزئیات بیشتری از این تحریم‌ها که قرار است علیه برنامه موشکی ایران اعمال گردد، منتشر کرده است. به نظر می رسد که دولت روحانی سعی نموده طی ماه های اخیر ابدا اقدام عملی و یا حتی اظهار نظری در راستای ضدیت و یا نقد “برجام“ حتی در داخل کشور هم انجام ندهد، اما پس از دو اقدام ضد برجامی دولت آمریکا، سعی نموده موضعی غیر قابل انتظار را در مورد سری جدید ضد تحریم های آمریکا بگیرد.
روحانی در نامه خود به وزیر دفاع تلاش کرده تا ضمن مهار سیل انتقادات به تحریم های دوم آمریکا دستور دهد: “در چارچوب سیاست‌های دفاعی مصوب، برنامه تولید انواع موشک‌های مورد نیاز نیروهای مسلح با سرعت و جدیت بیشتری ادامه یابد“.در عین حال، یادواری این نکته نیز حائز اهمیت است که  رهبر انقلاب در نامه خود در مورد الزامات “برجام“ خطاب به روحانی فرمودند: در سراسر دور“ هشت‌ساله، وضع هرگونه تحریم در هر سطح و به هر بهانه‌ای (ازجمله بهانه‌های تکراری و خودساخته تروریسم و حقوق بشر) توسّط هر یک از کشورهای طرف مذاکرات، نقض برجام محسوب خواهد شد. با این حساب، دولت قانونا موظف است در برابر “هر نوع تحریمی“ اجرای برجام را متوقف کرده و روال سابق فعالیت های هسته ای کشورمان را از سر بگیرد.
اما چرا توقف برجام در حال حاضر منطقی است؟!
خروج تمام ذخایر اورانیوم ایران از کشور آن هم به حجم تقریبی یازده تن، بیشتر برگ برنده هسته ای کشور را از دسترس تیم مذاکره کننده هسته ای خارج نمود. بعد از این اقدام فوق اعتماد ساز کشورمان یقینا دولت مردان منتظر واکنش مثبت دولت امریکا به آن بودند که با تحریم های موشکی جدید بر ضد کشورمان مواجه شدند.
نوع برخورد آمریکا از اوباما گرفته تا کنگره و سنا پروسه ای قهرآمیز با پرونده هسته ای ایران بوده که سعی نموده اند آن را قبل از اجرا دچار اخلال جدی کنند (توسط قانون محدوددیت صدور ویزا و تحریم های موشکی) که با توجه به این زنجیره اتفاقات، نمی توان آینده خوبی را برای برجام متصور شد.
 دولت یازدهم برای حفظ حداقل آورده این مذاکرات “که برجام بوده “ باید تمام تلاش خود را به کار ببرد و این چیزی نیست جز توقف مقطعی برجام برای مشخص شدن سرنوشت دو زنجیره اخیر تحریم ها. عمر “برجام“ با توجه به تعلل دولت در برخورد با اقدامات خصمانه آمریکا قطعا کوتاه خواهد بود چون باعث سیاست پیشروی قدم به قدم طرف غربی شده و سرنوشتی به مانند این روزها را باعث می شود. آنچه این روزها انجام می شود، اجرای یک طرفه برجام صرفا از سوی دولت جمهوری اسلامی ایران است. طرف غربی به خوبی می داند که نامه روحانی به وزیر دفاع صرفا مصرف داخلی داشته و چندان آن را جدی نمی پندارد. اگر چه شاید در کوتاه مدت این اقدام روحانی به نفع جمهوری خواهان کنگره باشد و بتواند التیامی برای برخی در داخل کشور از باب برخورد با خصومت های آمریکا باشد، ولی دولت اوباما این نامه روحانی را تا وقتی که منتج به قطع اجرای “برجام“ تا متوقف کردن زنجیره تحریم ها ضد ایران نشود، چندان به حساب نمی آوردند.
منبع: الف