تفرجگاه‌های عمومی همچون کوهستان دراک جزو سرمایه‌های ملی و میراث فرهنگی و طبیعی هر شهر و منطقه‌ای محسوب می‌شود و ارزش این میراث نیز به بکر بودن و حفظ شاکله طبیعی آن است.

"حافظ نیوز"؛ اینجا کمربندی شهر شیراز، جایی که کمتر از یک کیلومتر با میدان احسان فاصله دارد مکانی است که هر روز، خیل عظیمی از کوهنوردان و ورزشکاران را برای کوهنوردی در کوهستانی که دراک می خوانندش، به سوی خود جذب می کند.
این مکان گردشگری که طی سالهای گذشته نیز مورد توجه ویژه قرار گرفته است، هر روز و به ویژه در روزهای تعطیل تعداد زیادی از کوهنوردان و گردشگران شیرازی را به خود جلب می کند تا جایی که به نظر می رسد به یکی از اصلی ترین تفرجگاه های طبیعی شهر شیراز تبدیل شده است.
هوایی پاک و آسمانی صاف، در دامنه کوهی که مشرف بر شهر شیراز است و چشم اندازی بی نظیر از ابعاد این شهر پر راز، چیزی است که در دامنه کوهستان دراک در برابر دیدگان هر بیننده ای قرار می گیرد.
اما گویا این چشم انداز رویایی و این محیط بکر  و طبیعی، از چشم سودجویان نیز پنهان نمانده است!
دامنه کوهستان دراک که طی ده ها سال، محل عبور و مرور آزادانه مردم بوده است، در این ایام حال و روز دیگری پیدا کرده است.
تقسیم زمین در دامنه کوه، تعریف حصار و دیوارکشی، تسطیح و نهایتا ویلا سازی!
این قصه پرغصه دامنه کوهستان دراک در دل شهر شیراز است! اگر در سالهای نه چندان دور، در دامنه این کوه مناظر طبیعی و چشم انداز شهر خودنمایی می کرد، در این روزها صحنه های تقسیم بندی دامنه کوه و تلاش ها برای ویلاسازی در این مکان خوش آب و هوا به چشم می آید و البته با سر و صدا و دود ماشین آلات راهسازی و ساختمان سازی، دامنه دراک نیز دیگر همانند گذشته محیطی بکر و دست نخورده نیست.
به راستی کدام نهاد دولتی و یا غیر دولتی در همین نزدیکی، هوس ویلاسازی به سرش زده است؟
آیا ویلاهایی که این روزها در دامنه دراک، همچون قارچ سر به آسمان بلند می کنند متعلق به نهادهای قانونی هسنتد و یا حاصل تصرف عدوانی اشخاص حقیقی؟
ما در این باره به قضاوت نمی نشینیم و این موضوع را طی هفته های آتی از طریق مصاحبه با مسئولان شهری و استانی پیگیری می کنیم اما فارغ از نتیجه پیگیری این موضوع، آنچه که بدیهی می نماید این است که تفرجگاه های عمومی همچون کوهستان دراک جزء سرمایه های ملی و میراث فرهنگی و طبیعی هر شهر و منطقه ای محسوب می شود و ارزش این میراث نیز به بکر بودن و حفظ شاکله طبیعی آن است حال اگر این سرمایه ارزشمند، توسط نهادها و ارگان ها و یا افراد حقیقی، مورد طمع و دست اندازی قرار گیرد و با تقسیم آن به صدها قطعه زمین و احداث ویلاهای متعدد، صدپاره شود آیا دیگر می توان اسم میراث ملی را بر آن نهاد؟
در گذشته نه چندان دور، مناطقی همچون دربند تهران و یا برخی مناطق شمال کشور از وضعیت مشابه دامنه کوهستان دراک در شیراز برخوردار بودند، محیطی بکر و چشم اندازی روح نواز از زیبائیهای طبیعی هر هفته خیل عظیمی از گردشگران را برای تفرج و ورزش به سوی خود فرا می خواند اما زمین خواری و ویلاسازی در این مناطق، به زودی آنها را تبدیل به مناطقی خاص برای طبقه ای ویژه از جامعه تبدیل کرد و هرچه که بود، در ادامه سبب شد خیل عظیمی از مردم از داشتن تفرجگاهی طبیعی و زیبا محروم شوند.
حال، این همان دورنمای تاریکی است که می توان برای دامنه کوهستان دراک، جایی که از امتداد بلوار حسینی الهاشمی آغاز و تا میدان شهید رودکی امتداد میابد تصور کرد.
مکانی که اگر دست نخورده باقی بماند و بتوان دست های طماع را از آن کوتاه کرد، با اندکی فضاسازی می تواند به یکی از جاذبه های گردشگری شهر شیراز تبدیل شود و در کنار دیگر جاذبه های تفریحی و گردشگری این شهر، نامی برای خود دست و پا کند.
ظرفیت و پتانسیلی بالقوه که متعلق به نسل های آتی این شهر و استان است و نباید دستگاه های ذیربط  آن را به طمع دستیابی به منابع مالی محدود از بابت تقسیم زمین و یا صدور مجوز برای ویلاسازی، نابود کنند.
رهبر انقلاب نیز در ارتباط با لزوم حفظ محیط زیست و تفرجگاه های طبیعی و مقابله با پدیده زمین خواری و کوه خواری، در اسفندماه سال گذشته در دیدار با مسئولان کشور تاکیدات فراوانی داشتند و مهم ترین پیام شان این بود که حقیقت محیط زیست به یک سازمان نیست و همه نهادهای دولتی، مردم و مجلس باید دست به دست هم بدهند تا قوی ترین کمربند محافظتی را به دور محیطی به وجود بیاورند که انسان ها زنده بودنشان را مدیون سبز بودن آن هستند.
ایشان در بخشی از بیانات؛ پدیده زمین‌خواری و اخیرا کوه‌خواری و ساخت و ساز در ارتفاعات را از دیگر مسائل رنج آور و اسفبار دانستند و تاکید کردند که باید در قانون، این گونه اقدامات جرم تلقی شوند و افراد سوء استفاده کننده بی هیچ اغماضی مورد تعقیب قضایی قرار گیرند و اگر در دستگاه ها نیز کوتاهی انجام گیرد، باید با عوامل این کوتاهی هم به شدت برخورد شود.  به گفته رهبر انقلاب، مساله محیط زیست، مساله این دولت یا آن دولت، مساله این شخص یا آن شخص و مساله این جریان و یا آن جریان نیست، بلکه موضوعی کشوری و ملی است که باید برای حل مشکلات مرتبط با آن، همه دست به دست یکدیگر دهند.
در انتها مجددا عنوان می شود ”شهر سبز“ در این باره به قضاوت نمی نشیند و این مسئله را تنها از جهت صیانت از منافع عمومی، از طریق مسئولان مربوطه طی هفته های آتی پیگیری خواهد نمود.
 
منبع: هفته نامه شهر سبز