ترکیه و اردوغان نشان دادند که اسلامی شدن حزب آنها هیچ ربطی به منافع ملی آنها ندارد و هر جا که لازم باشد برای رسیدن به اهداف خود از هر حربه و ابزاری توسل خواهند جست؛ اما در مقام مقایسه جمهوری اسلامی دقیقاً نشان داده است که نقطه مقابل است.

"حافظ نیوز"،سید حامد حق‌پرور - بعد از روی کار آمدن حزب عدالت و توسعه با رویکرد یک حزب اسلام گرا در ترکیه در سال 2002 خیلی‌ها معتقد بودند که سکان ترکیه به دست اسلام گرایان رسیده و زمان آن فرا رسیده است که محور اسلام در منطقه بیش از بیش تقویت شود.
 
 نخست وزیر همین حزب یعنی رجب طیب اردوغان که هم اکنون رئیس جمهور ترکیه شده است روزی در کنفرانس داووس در تاریخ 28 ژانویه 2009 در پي اعتراض پرز و سخنان وي در مورد فاجعه غزه خطاب به رييس رژيم صهيونيستي با عصبانيت؛ گفت: خيلي با صداي بلند حرف می‌زنید، شايد اين ناشي از احساس جرمي است که مرتکب شده‌اید، اگر صحبت از کشتن باشد شما کشتار را خوب بلديد. اين نشست که براي بررسي مسائل غزه در حاشيه اجلاس داووس در سوئيس برگزار شده بود با اعتراض شديداللحن اردوغان و ترک کردن اين جلسه از سوي وي خاتمه يافت.
 
اردوغان در اين نشست خطاب به رييس رژيم صهيونيستي افزود: آناني را که در قبال اين ظلم (غزه) کف می‌زنند، محکوم می‌کنم، تشويق و کف زدن به قتل کودکان جرمي است که عليه انسانيت مرتکب می‌شوید. این اقدام اردوغان را خیلی از اسلام گرایان پسندیدند و احسنت گفتند و حتی کاربران اینترنتی مسلمان هم با گذاشتن کامنت ها و پست‌ها او را قهرمان نامیدند.
 
 چندی بعد در ماه می 2010، در حمله کماندوهای اسراییلی به کشتی "مأوی مرمره" که حامل کمک‌های انسان دوستانه و مصالح ساختمانی برای باریکه غزه بود، هشت تبعه ترکیه ای و یک شهروند آمریکایی ترک تبار کشته شدند. در همین زمینه، دادگاهی در ترکیه روند قضایی علیه «گابی اشکنازی»، رئیس وقت ستاد کل ارتش اسرائیل، «الیعزر ماروم»، فرمانده وقت نیروی دریایی اسرائیل، «عاموس یادلین»، فرمانده وقت سازمان اطلاعات نظامی ارتش اسرائیل، «آویشای لوی»، فرمانده وقت واحد اطلاعات نیروی دریایی ارتش اسرائیل، و شماری دیگر از نظامیان اسرائیلی درگیر در آن ماجرا را آغاز کرد.
 
در حالی که این روند قضایی به صورت غیابی در دیوان استانبول جریان داشت، ترکیه می‌گفت علیه نظامیان یادشده اسرائیلی در دیوان بین المللی لاهه نیز شکایت خواهد کرد، اما این تهدید را عملی نکرد.

در جریان همین حمله روابط ترکیه و اسرائیل تیره شده است چرا که رژیم صهیونیستی از عذرخواهی بابت این موضوع خودداری می‌کرد اما در نهایت با وساطت باراک اوباما، بنیامین نتانیاهو طی مکالمه تلفنی با رجب طیب اردوغان، نخست وزیر ترکیه از وی بابت حمله نیروهای اسرائیلی به کشتی‌های حامل کمک‌های انسان‌دوستانه به غزه عذرخواهی کرد. پس از عذرخواهی بنیامین نتانیاهو از ترکیه، کمیته‌ای مشترک برای پیگیری بحث پرداخت غرامت به بازماندگان 9 قربانی این حادثه تشکیل شد که در نهایت نتیجه‌ای نداشت چون ترکیه خواهان پرداخت غرامتی معادل یک میلیون دلار به خانواده هر قربانی بود اما رژیم صهیونیستی اعلام کرد با پرداخت تنها 100 هزار دلار موافق است.

بعد از مدتی گذشت و در همین راستا بود که روزنامه حریت چاپ ترکیه اعلام کرد تحولات مثبتی درباره تعیین مبلغ غرامت صورت گرفته است.

این توافقنامه تقریباً آماده است و پیش از اینکه آن را به مقامات بالاتر دو طرف ارائه دهیم منتظر نهایی کردن برخی موارد کوچک هستیم. و در نهایت بر اساس گزارش روزنامه هاآرتص، ظاهراً اسرائیل 20 میلیون دلار برای پرداخت غرامت 9 قربانی کشته مرمره به ترکیه پیشنهاد کرد که ظاهراً ترک‌ها هم علی رغم مخالفت خانواده قربانیان حادثه راضی هستند. این دو حادثه نشان دادند که یک رهبر سیاسی چقدر می‌تواند عملگرا باشد یعنی کاری ندارد که روزی به کسی ظلم شده است یا نه.
 
اردوغان فقط برایش مهم است که منافع ملی کشورش را در هر صورتی تأمین کند. روزی رژیم صهیونیستی را کودک کش خطاب می‌کند، روز دیگر با او به تفاهم می‌رسد. روزی ایران را دوست خود می‌خواند، روز دیگر ایران را محور ناامنی می‌نامد. روزی از سوریه بعنوان محور مقاومت یاد می‌کند، روز دیگر برای نابودی نظام سوریه به داعش کمک می‌کند و حتی عملیات نظامی انجام می‌دهد. روزی با کردهای کشورش سرسازش بنابر مصلحت دارد اما همین که قدرتمند می‌شود آن‌ها را خیانتکار و عوامل دشمن می‌نامد.
 
درست است که حزب عدالت و توسعه در مسائل اقتصادی و سیاسی وضعیت ترکیه را به ثبات رساند البته ثبات سیاسی با هدف تفرقه در منطقه! اما همین حزب در بحث مشارکت دادن دیگر گروه‌ها در جریانات سیاسی و اجتماعی دانسته یا ندانسته هم پایه‌های ترکیه و هم اسلام را در منطقه تضعیف می‌کند.
 
در دو ماه گذشته می‌بینیم که وضعیت ترکیه به مراتب سخت و سخت تر شده است و حتی سخت تر هم خواهد شد در این مدت بیش از 580 تن از عناصر حزب کارگران کرد ترکیه (پ.ک.ک) در شمال عراق و بیش از 300 تن از آنان نیز در داخل خاک ترکیه در درگیری‌های مسلحانه زخمی شده‌اند.
 
همچنین 2 هزار و 164 نفر در استان‌های مختلف ترکیه به اتهام همکاری با گروه "پ. ک.ک" و گروه تروریستی داعش دستگیر و 547 نفر آن‌ها با حکم قضایی روانه زندان شده‌اند. ناآرامی‌ها در ترکیه پس از حمله انتحاری به فعالان هوادار کردها در شهر سوروچ در جنوب ترکیه و نزدیک مرز سوریه که 31 کشته و حدود 100 زخمی بر جا گذاشت. در تازه‌ترین حادثه ترکیه که در تاریخ 5 شهریور 94 اتفاق افتاد بنابر اعلام خبرگزاری دوغان، «عبدالله زیدان» نماینده حزب دموکراتیک خلق در پارلمان ترکیه اعلام کرد که این درگیری‌ها در سه محله در منطقه یوکسوا رخ داده است که در پی آن 3 نفر از غیر نظامیان کشته و هفت نفر دیگر نیز زخمی شدند. سه نفر دیگر هم بر اثر تیراندازی افراد ناشناس در ایستگاه اتوبوس در استانبول زخمی شدند. اگر اردوغان نخست وزیر سابق و رئیس جمهور فعلی نخواهد دست از لج و لجبازی‌های سیاسی و حزبی خود بردارد مسلماً وضعیتی به مراتب خطرناک تر در انتظار ترکیه می‌باشد.
 
منافع ملی نباید به هر قیمتی تأمین شود این مختص کشورهای اسلامی البته نیست بلکه مختص کسانی است که به انسانیت معتقدند. البته کشورهای اسلامی باید بیشتر به تقویت این امر کمک کنند. ترکیه و اردوغان نشان دادند که اسلامی شدن حزب آن‌ها هیچ ربطی به منافع ملی آن‌ها ندارد و هر جا که لازم باشند برای رسیدن به اهداف خود از هر حربه و ابزاری توسل خواهند جست.

اما در مقام مقایسه جمهوری اسلامی دقیقاً نشان داده است که نقطه مقابل است. ما به فلسطینی کمک می‌کنیم که هیچ کس جرات نمی‌کند در وقوع جنگ غزه از فلسطین پشتیبانی کند البته پشتیبانی دائمی و واقعی، ما از یمنی حمایت می‌کنیم که روزانه پیر و جوان و بزرگ و خردسال و کودک توسط وهابیون سعودی کشته می‌شوند و هیچ مجمع بین المللی بصورت واقعی وارد عمل نمی‌شود، ما از سوریه ای حمایت می‌کنیم که همه دست به دست هم گذاشته‌اند تا آن را نابود کنند و فضای تنفس را برای صهیونیست‌ها باز کنند. هر چند این حمایت‌ها از نظر مالی و بین المللی به جمهوری اسلامی فشار وارد کرده است اما هیچوقت در ادامه این مسیر اسلامی و کمک به هم نوع، به خود شک و تردید راه نداده است.