غلام مهدی حقدل، رئیس شورای شهر شیراز است. شخصی که پیش از ریاست در شورای چهارم، در شورای دوم شهر شیراز نیز عضویت داشته است. حقدل پیش از آنکه به عنوان رئیس شورای شهر شناخته شده باشد، به عنوان یک فعال سیاسی و فرهنگی و آگاه به مسائل شهری در سومین حرم اهل بیت (ع) شناخته شده است. در ادامه گفتگوی تفصیلی "حافظ نیوز" و غلام مهدی حقدل رئیس شورای شهر شیراز را می خوانید:سوال - جناب آقای حقدل، همان طور که اطلاع دارید قیمت زمین و مسکن در شیراز به نسبت به دیگر کلان شهرهای کشور، بالاتر است و شیراز پس از تهران، دومین شهر گران قیمت کشور است. علت بالا بودن زمین و مسکن در شهر شیراز چیست؟ شورای شهر برای مهار قیمت افسار گسیخته زمین و مسکن چه راهکارهایی دارد؟

در پاسخ به این سوال، علت بالا بودن قیمت زمین در شیراز را می توان وضعیت استثنائی این شهر اعلام کرد که موجب مهاجرت هم وطنان از شهرستانهای جنوبی استان فارس و استان های همجوار و کشور های حاشیه خلیج فارس به شیراز طی سالیان متمادی شده است. هموطنانی که از تمکن مالی بالایی بعضا برخوردارند و حضور آنها در شیراز، باعث افزایش تقاضا برای خرید زمین و مسکن شده است. علاوه بر این، می توان به عامل مهم دیگری نیز در خصوص افزایش مهاجرت به شیراز اشاره کرد و آن، تداوم وضعیت خشکسالی در شهرستان های استان است که افزایش سیر مهاجرت به شیراز را موجب شده است. از طرفی، ما با این واقعیت مواجه هستیم که زمین شهری محدود است و تولیدی نیست و در برابر افزایش تقاضا برای خرید زمین و مسکن، نمی توان زمین شهری را توسعه داد و شورای شهر نیز در این زمینه برنامه ای ندارد.
برای حل این معضل، سالها پیش باتوجه به پیش بینی افزایش مهاجرت به شیراز و تقاضا برای زمین و مسکن، دولت تصمیم به ساخت شهر صدرا در همجواری شیراز گرفت و امید می رفت با مسکونی شدن این شهر، توسط مردم استقبال زیادی از آن به عمل آید و به هدایت جمعیت به آن سمت، تقاضا و به تبع آن، گرانی زمین و مسکن در شیراز نیز تقلیل یابد اما این امر هم بنا به دلایلی، نتوانست به موفقیت دست یابد و رسالت خود را به درستی انجام دهد، در واقع می توان گفت سیاستهای مهار قیمت زمین و مسکن تا کنون با موفقیت همراه نبوده است.
سوال - همانطور که اشاره کردید، شیراز هم اکنون جمعیت متمرکزی دارد و مسئله نوسازی بافت های فرسوده و ایمن سازی بناهای جدید یک امر ضروری است. به نظر شما، آیا شیراز برای مواجهه با سوانح سهمگین از جمله زلزله های شدید در حدود هفت ریشتر، آمادگی لازم را دارد؟ در صورت وقوع زلزله ای هفت ریشتری در شیراز آیا مجموعه دستگاه های شهری از جمله شهرداری آمادگی کامل را برای مقابله و مدیریت این حادثه دارند؟ شورای شهر چه پیش بینی هایی در خصوص چنین بحران های احتمالی دارد؟
بعد از وقوع زلزله منجیل که تلفات بسیار زیادی داشت و عده کثیری از هموطنانمان را به کام مرگ فرو برد، ایمن سازی بناهای شهری در دستور کار کلیه شهرداری های کشور قرار گرفت که به گواهی آمار، شهرداری شیراز در طی این سالها در مقاوم سازی ساختمانها پیشتاز بوده است. به طور کلی می توان گفت با توجه به استانداردهایی که در حوزه ساختمان سازی و مبحث ایمنی ساختمان از دهه هشتاد تعریف شده است، می توان با اطمینان نسبی در خصوص ساختمان های ساخته شده از دهه هشتاد به بعد سخن گفت اما ساختمان هایی که پیش از این تاریخ بنا شده اند، یک خطر جدی محسوب می شوند.
شورای شهر به دفعات به مسئولان مربوطه در این خصوص هشدارهای لازم را داده است. بر اساس آمارهای رسمی، 1700 هکتار و بر اساس آمارهای غیر رسمی و پیش بینی ها در حدود 3000 هکتار بافت فرسوده که قدمتی بالای 40 سال دارند در شهر شیراز وجود دارد که جمعیتی بالغ بر 500هزار نفر در آن زندگی می کنند. بنابراین، قطع یقین وقوع زلزله 7 ریشتری خسارات سنگینی را چه به لحاظ مادی و چه به لحاظ جانی به شهر شیراز وارد میکند. باز هم تکرار می کنم که شورا و شهرداری شیراز آماده هستند در بازسازی این اماکن، عوارض های مربوطه را به حداقل ممکن برسانند تا مردم  از این طریق بتوانند نسبت به بازسازی و ایمن سازی بناهای مسکونی شان اقدام کنند.
اما برای انجام این مسئله، مولفه های دیگری نیز نیاز است و در واقع، بخش دوم و اصلی بازسازی بافت های فرسوده در مسولیت ما نیست چرا که دولت و بانک ها، باید تسهیلاتی از جمله وام های کم بهره برای نوسازی بافت های فرسوده اختصاص دهند در غیر این صورت، با توجه به تمکن مالی محدود بسیاری از اقشار جامعه، پیش بینی می شود از این طحر استقبال چندانی نشود. البته در این رابطه، شورای شهر با راه اندازی «دفاتر تسهیلگری» در بافت های فرسوده با مجریان و پیمانکاران بخش خصوصی کارهای خوبی انجام داده اند ولی اذعان می کنیم که حجم کارهای صورت گرفته کم است.
از سوی دیگر، در شهر شیراز با بافت فرهنگی تاریخی 365هکتاری در اطراف حرم مطهر شاهچراغ مواجه هستیم که مشکلات عدیده آنها از بافت های فرسوده بدتر است چرا که برای بازسازی و یا ایمن سازی آنها، با مقرارات سختگیرانه ای از سوی سازمان میراث فرهنگی مواجه هستیم که در آن بافت، اجازه ساخت و ساز و تخریب بنا داده نمی شود. معابر و کوچه های این منطقه بعضا بسیار تنگ و محدود هستند و حمل و نقل نیز به سختی در آنها صورت می گیرد و قطعا در صورت بروز حادثه ای چون زلزله، مشکلات فراوانی رخ خواهد داد.
مورد مهم دیگری که باید به آن اشاره شود این است که ستاد بحران شهر شیراز زیر نظر شهرداری و شورای شهر نیست نیست و ما فقط یکی از رکن های اصلی آن هستیم، لذا برای توجه بیشتر به مسئله نوسازی و ایمن سازی بافت های فرسوده پیشنهاد من این است که این ستاد زیر نظر شهرداری شکل گیرد چرا که شهرداری قویترین سازمان در حوزه مدیریت شهری است.
ادامه دارد...
در ادامه خواهید خواند:
- چرا بهره برداری از مترو شیراز 14 سال طول کشیده است؟
- برای حل معضلات فرهنگی از جمله بدحجابی و بدپوششی در سومین حرم اهل بیت، چه راهکارهایی در نظر دارید؟