به گزارش حافظ خبر؛ دهمین دوره جشنواره فیلم کوتاه شیراز، با 15 برگزیده هفته پیش به کار خود پایان داد. جشنواره‌ای که برای نخستین بار با حواشی بسیاری روبرو شد؛ از بیانیه‌های پی‌درپی برخی از سینماگران شیرازی تا تماشاچی‌های بسیار در روزهای نمایش فیلم در سینما فرهنگ، تا خلوت بودن تالار حافظ اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس در آیین پایانی و تا نقدهایی که تند و کند، له و علیه جشنواره از سوی منتقدان و گاه برگزیدگان و داوران جشنواره در رسانه‌های منتشر شد.
جشنواره هر چه بود، پایان یافت تا انجمن فیلم کوتاه شیراز، خود را برای یازدهمین دوره جشنواره آماده کند.
به گمان ما بهتر آمد تا گفتگوهایی هرچند کوتاه با فیلم‌سازانی که فلیم‌شان برگزیده این جشنواره شده بود، داشته باشیم؛ هرچند ما از همه آنان خواستیم تا دیدگاه‌های خود را درباره فیلم‌شان یا جشنواره با ما در میان بگذارند، تنها توانستیم دیدگاه نیمی از آنان را برای انتشار آماده کنیم که در زیر می‌خوانیم:

فیلم مستند ییلاق سرد؛ داستان چالش‌های عشایر شیراز
محسن دانشور، کارگردان فیلم‌مستند ییلاق سرد و تهیه‌کننده دو فیلم دیگر کوتاه حدس فروشنده و کلاب که هر سه از فیلم‌های برگزیده دهمین دوره جشنواره فیلم کوتاه شیراز هستند، گفت: اکنون که پس از 2 سال همه‌گیری بیماری کرونا، زندگی به روند طبیعی خود بازگشته است، برگزاری چنین جشنواره‌هایی به صورت حضوری می‌تواند نویدبخش شکوفایی دگرباره هنرمندان جوان باشد که خود زمینه سینمایی جریان‌ساز بر پایه اندیشه جوانان در کنار سینماگران پیشین در آفرینش‌های هنری پیشرو خواهد بود.
دانشور افزود: مستند ییلاق سرد، چالش‌های معیشتی عشایر ایل قشقایی پیرامون شهر جدید صدرا همچون دگرگونی بافت کوهستانی و روستایی به شهری و به نابودی کشاندن چراگاه دام و منطقه ییلاقی آن‌ها که خود آسیب‌هایی به محیط زیست و منابع طبیعی نیز می‌زند.
محمدحسین فلاح‌زاده، کارگردان مستند ییلاق سرد با اشاره به این که در دهمین جشنواره فیلم کوتاه شیراز فیلم‌های بخش مستند اندک بود و می‌توانست بیشتری باشد، گفت: استان فارس و به ویژه شهر شیراز یکی از قطب‌های مستندسازی کشور است.
فلاح‌زاده با ابراز خرسندی از برگزاری کارگاه‌های و همچین ناخرسندی از برگزاری آرام آیین پایانی جشنواره، افزود: فیلم ییلاق سرد مستندی با فرمی گزارشی است، گرفتاری‌های عشایر شمال غرب شیراز را از زبان خودشان به نمایش می‌گذاشت. هرچند فیلم‌نامه مکتوب مستند نداشتیم، با هدف‌گذاری‌ها بصورت عملی و با پرسش‌های کوتاه، فیلمبرداری و تدوین پیوسته، انجام شد.
فیلم ییلاق سرد، پیش از این نیز در جشنواره‌هایی همچون پنجاه و دومین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم رُشد، دومین دوره جشنواره ملی فیلم کوتاه آسمان، جشنواره ملی کویر و زندگی، سومین دوره جشنواره ملی پاک کن، جشنواره ملی فانوس، جشنواره استانی مانترا و جشنواره استانی گِرِن توانسته است جوایزی را به دست آورد.
 

 

فیلم کوتاه ناجور؛ با تکیه بر توانایی‌ها و داشته‌ها ساخته شد
وحید مباشری، تهیه‌کننده و یکی از دو کارگردان فیلم کوتاه ناجور و برگزیده بخش تجربی دهمین جشنواره فیلم کوتاه شیراز فیلم خود را فیلمی تجربی از پیش تولید تا تولید دانست و گفت: در این راه تنها بر توانایی‌های‌مان تکیه کردیم و توانستیم از داشته‌های‌مان بیشترین بهره را ببریم.
این دانش‌آموخته کارشناسی پویانمایی که فیلم‌سازی را از یک دهه پیش آغاز کرده است، با گلایه از شیوه پخش و نبود امکانات رفاهی در سالن پخش فیلم‌ها، افزود: هرچند در هنگام پخش فیلم‌ها، استقبال مردمی خوبی را دیدیم، به دلایلی همچون نبود مسئولین و تبلیغات کم، از شکوه آیین پایانی کاسته شد.

 

پویانمایی بی‌قرار؛ برنده بیش از 10 جایزه در جشنواره‌های داخلی و خارجی
مهدی صدیقی، کارگردان پویانمایی کوتاه بی‌قرار درباره فیلم خود می‌گوید: پویانمایی بی‌قرار که داستانی کوتاه از پدری است که همسرش را از دست داده و درگیر نگهداری از فرزند خردسالش است، تلاش دارد تا جایگاه مادر را به نمایش بگذارد.
صدیقی با اشاره به این که پویانماییش با تکنیک دوبعدی دیجیتال و سفارش سازمان هنری اوج ساخته شده است، افزود: ابن پویانمایی تاکنون در بیش از ۲۰ جشنواره داخلی و خارجی حضور یافته است که توانسته بیش از ۱۰ جایزه را به دست آورد.

 

فیلم کوتاه دانته؛ درباره انسان، حیوان و روابط بین فردی
امین تبار، کارگردان فیلم کوتاه دانته درباره ایده فیلم چنین می‌گوید: ایده فیلم کوتاه دانته برآیند اندیشه‌های من در دوران قرنطینه‌های دراز کرونا در اندیشگاهم بسته شد. ایده‌ای که نخست برای سرگرمی و نگه داشتن پویایی فیلم‌سازیم آن را آغاز کردم و هر چه جلوتر می‌رفتم، جذابیت بیشتری برای من پیدا شد.
وی با اشاره به سرمایه‌گذاری فرزانه نستعین برای ساخت این فیلم افزود: دانته درباره شکستن چارچوب‌ها و طرحواره‌های ذهنی ما در زمینه عشق، وفاداری و دوستی است. با دیدن این فیلم شما مجبور به باز تعریف قوانین ذهنی خود درباره انسان، حیوان و روابط بین فردی می‌شوید.


 

فیلم کوتاه داستانی حدس فروشنده؛ فیلمی برآمده از تجربه
زهیر سقاچی، کارگردان فیلم کوتاه داستانی حدس فروشنده درباره این فیلم گفت: ساخت فیلم داستانی در شیراز از نگاه مالی، تجهیزات فیلمبرداری و بازیگر به مراتب دشوارتر از تهران و اصفهان است.
مجتبی رنجبر، بازیگر این فیلم یکی از زیباترین رخدادها برای رسیدن به حدس فروشنده را تجربه چند سال پیش خود می‌داند و می‌گوید: نخستین برداشتی که مخاطب (عام-خاص) پس از تماشای فیلم «حدس فروشنده» دارد، خوش‌ساخت، روان و گیرایی آن است؛ که شاید بتوان ریشه آن را از ایده، داستان و رخداد جالب و ملموسی یافت که در لایه‌های گوناگون اجتماعی دیده می‌شود.
رنجبر بر این باور است که بازیگر باور نمی‌شود و به آفرینش نمی‌رسد مگر در متن و روایت هوشمندانه‌ای که از دو عنصر مهم و اساسی فیلم، نویسنده و کارگردان پی‌ریزی و اجرا شود و درباره نقش خود در این فیلم می‌افزاید: اینکه شخصیت به سادگی از ارزش‌های انسانی خود و اطرافیانش می‌گذرد، نمود فقر فرهنگی است؛ که ریشه همه گرفتاری‌های هر جامعه‌ای می‌تواند باشد.


 

فرزاد قبادی‌نژاد، کارگردان فیلم کوتاه تماس و برنده جایزه ویژه هیئت داوران دهمین جشنواره استانی فیلم کوتاه شیراز با این باور که کمتر رویداد فرهنگی و هنری در شیراز داریم که بیش از یک دوره برگزار شده باشد، از برگزاری دوره دهم جشنواره فیلم کوتاه شیراز، ابراز خرسندی کرد و گفت: از همان نخستین دوره این جشنواره، کنار هم بودن فیلم‌سازان این شهر و در ادامه این استان، ایجاد هم‌اندیشی دیدگاه‌های گوناگون، فرصت نمایش فیلم‌ها و معرفی فیلم و فیلم‌سازانی بعنوان نماینده این شهر و استان به بدنه اصلی فیلم کوتاه و کمک به بیشتر دیده شدن آن‌ها در رویدادهای دیگر را شاید بتوان انگیزه برگزاری آن دانست. شاید بتوان افرادی که در هیئت انتخاب و داوری این دوره جشنواره بودند را نمونه‌ای از هدف پایانی دانست.
قبادی‌نژاد با نگاهی به ترکیب داوران این دوره جشنواره افزود: به احتمال فراوان اگر همه چیز در این جشنواره درست پیش می‌رفت، جشنواره دهم با داشتن چنین چینشی در داوری، زمینه مناسبی برای توجه بیشتر به فیلم‌سازان این استان می‌توانست باشد؛ هرچند به‌دلیل آگاهی‌بخشی درباره برگزاری جشنواره _ پیش از برگزاری تا پس از آیین پایانی – بزرگترین آسیب به این جشنواره زده شد. در کنار این‌ها، انتخاب سالنی با کیفیتی پایین برای نمایش آثار برگزیده و قهری که در فضای فیلم‌سازی و هنری شهر بود (دلایل آن باید بررسی شود)، بسترساز کم دیده شدن جشنواره شد.
وی از مدیران فرهنگ و هنر شهر شیراز، همچون شهرداری، شورای اسلامی شهر و اراده کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان فارس خواست تا در این زمینه بیش از پیش یاری‌رسان هنرمندان باشند و ادامه داد: باید به واژه “امیدواریم” پناه ببریم و چشم بدوزیم به جشنواره یازدهم و اینکه مدیران اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان فارس نگاه ویژه‌ای به این سرمایه بزرگ استان داشته باشند تا با همراهی و هم‌اندیشی برگزارکننده جشنواره، یازدهمین دوره جشنواره فیلم کوتاه به جایگاه خود برسد.

 

مهدی دواچی، کارگردان فیلم وضعیت آرام، درباره شیراز گفت: مکان‌هایی هستند که تو را به قبل و بعد خود تقسیم می‌کنند؛ همچون شیراز. حتی اگر شیرازی نباشی، سکونت در آن _ ویژه که درازمدت هم بشود و بخش مهمی از نوجوانی و جوانی‌ات را بسازد _ رگه‌ای شیرازی به تو می‌بخشد.
این کارگردان فیلم اولی شیراز را در جایگاه نخستین سرگروه سینمایی شهرستان‌ها، یتیم می‌خواند و می‌افزاید: فیلمسازی در شیراز سخت، تجهیزاتش کم و تک جشنواره‌‌اش بدون تبلیغات است.
وی که فیلم وضعیت آرام را در شیراز ساخته است آن را دارای هویتی شیرازی دانست و ادامه داد: جایزه‌م پیشکش به هر آن کس که درد بی‌پولی، او را از لذت فیلمسازی محروم کرده است.